/vnst.html. Dat is nogal een mond vol. Van Cann verwijst naar dezelfde makers met een adres dat niet meer klopt, zo gaat dat wel meer met websites.

Van Peter Robinson staan alleen nog maar de boeken vermeld in Moordgids. Hij is de schepper van de Engelse inspecteur Alan Banks die in de Yorkshire Dales werkt. In Verdronken Verleden (A.W. Bruna, € 18,95) komt - zoals de titel al suggereert - een oud drama tot leven. In een drooggevallen reservoir vindt men het geraamte van een vrouw die het slachtoffer was van een moord. Banks moet haar identiteit achterhalen, maar tegelijkertijd krijgt de lezer al via terugblikken in de gaten wie ze was. Alleen het waarom van haar dood blijft tot het eind onduidelijk en achteraf gezien ook onbevredigend. Je kunt Verdronken Verleden een mooi leesboek noemen. Het is ook lekker dik, met ruim 300 bladzijden. Het staat vol met persoonlijke details, vooral over Banks zelf. Hij is na een langdurig huwelijk door zijn vrouw verlaten en begint in dit verhaal iets moois met een ondergeschikte. Aan meerderen heeft hij de pest, over zijn zoon maakt hij zich zorgen en zo zijn er nog veel meer dingen te vertellen waarvan je je afvraagt of je die allemaal wilt weten. Maar houd je van een menselijk verhaal vol kleine details en rustig van toon, dan ben je met Robinson goed uit. Hij heeft dit keer vooral ook zijn best gedaan om de toestanden op het Engelse platteland in WO II te schilderen.

Over Tomas Ross (een pseudoniem) en Rinus Ferdinandusse (geen pseudoniem) kun je van alles lezen in Moordgids. De twee rijpere Nederlandse schrijvers hebben hun samenwerking die begon met De Mannen van de Maandagochtend voortgezet. Nu ligt er Kidnap (Cargo, € 18,90) dat de mateloosheid, wijdlopigheid en uitbundigheid van hun eerste productie mist en zo een beter boek is geworden. Kritiek is er wel te geven, bijvoorbeeld op de afwikkeling van de intrige. “Nooit eerder werd zo'n fortuin aan losgeld op zo'n geniale wijze binnengehaald” staat op de achterflap, maar aan het eind moet de lezer eigenlijk maar raden hoe het precies is gegaan en zo geniaal was dat eigenlijk niet. De ontvoering van een industrieel staat smakelijk beschreven, evenals de voorbereiding ervan en de nasleep. Een harde Hollander heeft alles bedacht - lijkt het - en samen met een even harde Indo voert hij de plannen uit. Misschien dat er wat veel naamgrappen in het boek zitten. Een carrièrebeluste advocate heet Mabel, een commissaris Van Hall, de Indo heet Manasuma en een vrouw van Hollands-Canadese afkomst Trees. Je moet soms zelf ook een beetje rijp zijn om de grap te doorzien, maar leeftijd speelt verder geen rol om Kidnap met plezier te kunnen lezen.