 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 9 Jaargang 14 2 maart 2017 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Vermaak en Genot > Een omweg waard | ||||
| Het eindpunt van de trein * | Dik Kruithof | |||
 Hoe kom je in een uithoek van Nederland? Je stapt in de trein en rijdt ermee naar de eindbestemming. Dat is niet niks, het is een reis van bijna drie uur en je komt langs een van de grootste prairies van ons land, waar de kudden grote grazers vanuit de trein mooi lopen te zijn. Gelukkig schrikken ze niet van de trein. In de eerste twee uur van de reis valt vooral op dat Nederland nog lang niet vol is. Hele polders liggen daar te wachten op nieuwe vliegvelden, wegen en huizen. De nieuwe stadjes die er wel gebouwd zijn liggen keurig aan de rand van de polders en hebben stations die op de groei gebouwd zijn. Aangekomen op de eindbestemming stap je in aansluitend vervoer en je rijdt door tot je aan zee bent. Gelukkig is daar dan een museum met een tentoonstelling die de moeite waard is. Bij binnenkomst wordt de grote zaal gedomineerd door een groot beeld van een geit. Dat past natuurlijk prima bij het beeld dat wij hebben van de uithoeken van ons land: het is het symbool van de keuterboertjes die hier al eeuwen lang met noeste arbeid een armzalig bestaan uit de karige duingrond haalden. De beelden zijn van een kale Spanjaard die getuige het levensverhaal met foto’s aan de muren in het verre Parijs een ruig bestaan heeft geleid, met veel vrouwen en drank. Dat hij tussendoor nog zoveel mooie beelden heeft gemaakt is opmerkelijk, want kennelijk schilderde hij er ook nog bij. Het museum heeft nog meer. Er is een beeld, of een installatie, een holle berg, waar je met een trapje op kunt klimmen en in kunt kijken. Dan zie je de leegte van het bestaan in de uithoek. In de gipsotheek krijg je een goede indruk van het werk dat voorafgaat aan het maken van een bronzen beeld. Verder is er een kleinere  tentoonstelling, van een minder bekende maar heel goede Nederlandse beeldhouwer: Frits van Hall. Heel mooi is het portret dat hij maakte van Ulricus Huber, raadsheer aan het hof van Leeuwarden, toevallig net de stad waar onze reis begonnen is!Aan de achterkant van het museum kun je het dak op, waar bovenop het duin een terrassenlandschap met beeldentuin is gebouwd. Prachtige beelden en ook een mooi uitzicht op de zee met grote schepen die daar lijken te wachten op .. ja op wat? Tot ze naar Rotterdam mogen? Museum Beelden aan Zee in Scheveningen heeft tot juni een tentoonstelling van beelden van Picasso. Blikvanger is de geit, maar ook zijn andere beelden van dieren, vogels en stier, zijn wonderschoon. Verder is het opmerkelijk hoe veelzijdig hij ook als beeldhouwer was. Het loopt uiteen van mooi versierde vazen en schalen tot metalen constructies die makkelijk pas gemaakt konden zijn. De tentoonstelling van Frits van Hall, voor mij een onbekende naam, is indrukwekkend door zijn klassieke vakmanschap. Van Hall werd maar 45, hij stierf als verzetsstrijder aan het eind van de oorlog. De berg is van Anish Kapoor en heeft een afgescheiden hoekje in het Picasso-gedeelte en is heel anders maar ook van grote schoonheid. Een uit laagjes opgebouwde bergwand waarvan de top is afgesneden en die daardoor de mogelijkheid biedt om in de leegte te kijken. Heel apart. De beeldentuin boven het duin is indrukwekkend door de omgeving, het uitzicht en de mooie beelden. Ik herinner mij vooral een prachtig beeld van Kathe Kollwitz, dat mooi aansloot op de tentoonstelling die vorig jaar te zien was in Heerenveen. ----- De foto’s zijn van Dik Kruithof |
||||
| © 2017 Dik Kruithof | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||