archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 9 Jaargang 14 2 maart 2017

	Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden delen printen terug Deze gaat 'nevâh nauit' meer weg Willem Minderhout Een van de speerpunten van de Haagse Stadspartij is altijd het behoud van de gebouwde omgeving, ‘Haags erfgoed’, geweest. De krakersachtergrond van het gezicht van die partij, Joris Wijsmuller, heeft daar vast mee te maken. Kraakten wij immers niet - ja, ook ik heb lang geleden een tijdje in een kraakpand gewoond - om verkrotting, sloop en speculatie tegen te gaan? Ik was zelfs aanwezig toen Joris’ pand, het voormalige belastingkantoor ‘De Blauwe Aanslag’, gekraakt werd. Joris zelf woonde toen waarschijnlijk nog in Rosmalen. De Aanslag is uiteindelijk toch aan de sloophamer ten onder gegaan. Het desolate terrein heeft vervolgens jaren braak gelegen, maar gelukkig staan er nu weer woningen en is er niets meer wat aan het oude belastingkantoor doet denken. Is dat erg? Ach ... Een stad verandert en dat voedt de nostalgie, zelfs van provinciaaltjes als Joris en ik, die pas later zijn aan komen waaien. Om dat in beeld te brengen bracht de HSP in 2013 een verjaardagskalender uit onder de titel ‘Den Haag is Sóóóóóó Veranderd’. Joris had foto’s gemaakt van twaalf stadsgezichten die Philip Akkerman dertig jaar eerder, in 1983, getekend had. De kalender werd op 12 september 2013 ten doop gehouden tijdens een culturele happening in de oude elektriciteitsfabriek aan de De Constant Rebecquestraat. Joris wilde de kalender uitreiken aan iemand die op die dag jarig was. Dat was ik dus. Ik was toch al van plan om die avond aanwezig te zijn omdat Kees ’t Hart er Nederlandstalige Zappa-covers zong en omdat EKE, de band van Yedo Gibson, Ockar Jan Hoogland en Gerri Jäger er optrad. Een ‘eerste exemplaar’ in ontvangst nemen ging in één moeite door. Het resultaat van de inspanningen van Philip en Joris was indrukwekkend. Den Haag had in die dertig jaar een ware facelift ondergaan. De kalender kwam op de stapel ‘bewaren’ terecht. Een tijdje terug vonden we het toch wel handig om een verjaardagskalender op de WC op te hangen. Ik herinnerde me de HSP-kalender en kon hem gelukkig nog vinden ook.  IJverig gingen we aan de slag om alle verjaardagen op de juiste plek te zetten. Toen we bij september waren aangekomen vielen onze monden open van verbazing. Het was een gezicht op de Haagse Trekvliet vanaf de kant van de Neherkade. Veel was er niet veranderd, alleen de torens van de ministeries op de achtergond waren nieuw. Onze verbazing betrof de lokatiekeuze: daar was het ijzeren bruggetje, daar lag onze woonboot! Heeft Joris een vooruitziende blik gehad toen hij juist deze prent voor de maand september selecteerde? Heeft de prent zich op een of andere wonderbaarlijke wijze in ons onderbewustzin gegrift zodat we juist hier wilden gaan wonen? Ik houd het maar op toeval. Deze verjaardagskalender gaat in ieder geval ‘nevâh nauit’ meer weg. ---- De foto's zijn aangeleverd door de schrijver © 2017 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "Beelden uit soberder tijden" -

Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden
Deze gaat 'nevâh nauit' meer weg	Willem Minderhout
Een van de speerpunten van de Haagse Stadspartij is altijd het behoud van de gebouwde omgeving, ‘Haags erfgoed’, geweest. De krakersachtergrond van het gezicht van die partij, Joris Wijsmuller, heeft daar vast mee te maken. Kraakten wij immers niet - ja, ook ik heb lang geleden een tijdje in een kraakpand gewoond - om verkrotting, sloop en speculatie tegen te gaan? Ik was zelfs aanwezig toen Joris’ pand, het voormalige belastingkantoor ‘De Blauwe Aanslag’, gekraakt werd. Joris zelf woonde toen waarschijnlijk nog in Rosmalen. De Aanslag is uiteindelijk toch aan de sloophamer ten onder gegaan. Het desolate terrein heeft vervolgens jaren braak gelegen, maar gelukkig staan er nu weer woningen en is er niets meer wat aan het oude belastingkantoor doet denken. Is dat erg? Ach ... Een stad verandert en dat voedt de nostalgie, zelfs van provinciaaltjes als Joris en ik, die pas later zijn aan komen waaien. Om dat in beeld te brengen bracht de HSP in 2013 een verjaardagskalender uit onder de titel ‘Den Haag is Sóóóóóó Veranderd’. Joris had foto’s gemaakt van twaalf stadsgezichten die Philip Akkerman dertig jaar eerder, in 1983, getekend had. De kalender werd op 12 september 2013 ten doop gehouden tijdens een culturele happening in de oude elektriciteitsfabriek aan de De Constant Rebecquestraat. Joris wilde de kalender uitreiken aan iemand die op die dag jarig was. Dat was ik dus. Ik was toch al van plan om die avond aanwezig te zijn omdat Kees ’t Hart er Nederlandstalige Zappa-covers zong en omdat EKE, de band van Yedo Gibson, Ockar Jan Hoogland en Gerri Jäger er optrad. Een ‘eerste exemplaar’ in ontvangst nemen ging in één moeite door. Het resultaat van de inspanningen van Philip en Joris was indrukwekkend. Den Haag had in die dertig jaar een ware facelift ondergaan. De kalender kwam op de stapel ‘bewaren’ terecht. Een tijdje terug vonden we het toch wel handig om een verjaardagskalender op de WC op te hangen. Ik herinnerde me de HSP-kalender en kon hem gelukkig nog vinden ook.  IJverig gingen we aan de slag om alle verjaardagen op de juiste plek te zetten. Toen we bij september waren aangekomen vielen onze monden open van verbazing. Het was een gezicht op de Haagse Trekvliet vanaf de kant van de Neherkade. Veel was er niet veranderd, alleen de torens van de ministeries op de achtergond waren nieuw. Onze verbazing betrof de lokatiekeuze: daar was het ijzeren bruggetje, daar lag onze woonboot! Heeft Joris een vooruitziende blik gehad toen hij juist deze prent voor de maand september selecteerde? Heeft de prent zich op een of andere wonderbaarlijke wijze in ons onderbewustzin gegrift zodat we juist hier wilden gaan wonen? Ik houd het maar op toeval. Deze verjaardagskalender gaat in ieder geval ‘nevâh nauit’ meer weg. ---- De foto's zijn aangeleverd door de schrijver
© 2017 Willem Minderhout
	powered by CJ2