archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 6
Jaargang 14
19 januari 2017
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Een verborgen schat? Claude Aendenboom

1406BZ FrankMijn moeder is reeds van jongs af aan gefascineerd door intellectuelen en de betere Franse literatuur. Rond haar veertiende begon ze de grote schrijvers te lezen: Sartre, Breton en Gide.
Midden jaren '60 kwam zij, naar aanleiding van een interculturele uitwisseling tussen Belgische en Nederlandse studenten, in een Dordrechts kasteel terecht.

Daar merkte moeder meteen een nogal bizarre jongeman op. Frank was zijn naam en hij had een jagershoedje op en een kniebroek aan. Hij was haar type niet maar aangezien ze naast elkaar hadden plaatsgenomen begonnen ze voorzichtig een gesprek. Hun conversatie kreeg al heel snel diepgang. Frank had immers een diploma filosofie behaald en schreef gedichten! Hij had zelfs een poging gedaan om theologie te studeren in het kader van een priesteropleiding, maar was vroegtijdig gestopt met deze droge materie.

Aan het einde van dat inspirerende weekend wisselden ze elkaars adressen uit, want Franks intellect had moeder kunnen bekoren en hij bleek stapelverliefd te zijn geworden op de mysterieuze blondine. Maar moeder hield afstand, wou hem niet teveel hoop geven en kuste hem bij het afscheid op de wang.

Wat volgt laat zich raden: enkele weken later ontving zij een brief waarin de wijsgeer zijn gevoelens voor haar had vertaald in een gedicht. Moeder was erg gecharmeerd maar had intussen John leren kennen, een beeldhouwer, haar eerste grote liefde! Ze wees Frank dus beleefd af en verbrak het contact.

Mijn moeder die nu zeventig is en nog altijd vijftig tinten blond, vond onlangs bij het opruimen van haar slaapkamer het liefdesgedicht van Frank terug in één van haar oude schoendozen.

Nadat ze het mij had voorgelezen, hoorde ik haar fluisteren: ‘Bedankt voor dit prachtige gedicht Frank! Bedankt, verborgen schat!’

-------
Het plaatje is van Henk Klaren


© 2017 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Een verborgen schat? Claude Aendenboom
1406BZ FrankMijn moeder is reeds van jongs af aan gefascineerd door intellectuelen en de betere Franse literatuur. Rond haar veertiende begon ze de grote schrijvers te lezen: Sartre, Breton en Gide.
Midden jaren '60 kwam zij, naar aanleiding van een interculturele uitwisseling tussen Belgische en Nederlandse studenten, in een Dordrechts kasteel terecht.

Daar merkte moeder meteen een nogal bizarre jongeman op. Frank was zijn naam en hij had een jagershoedje op en een kniebroek aan. Hij was haar type niet maar aangezien ze naast elkaar hadden plaatsgenomen begonnen ze voorzichtig een gesprek. Hun conversatie kreeg al heel snel diepgang. Frank had immers een diploma filosofie behaald en schreef gedichten! Hij had zelfs een poging gedaan om theologie te studeren in het kader van een priesteropleiding, maar was vroegtijdig gestopt met deze droge materie.

Aan het einde van dat inspirerende weekend wisselden ze elkaars adressen uit, want Franks intellect had moeder kunnen bekoren en hij bleek stapelverliefd te zijn geworden op de mysterieuze blondine. Maar moeder hield afstand, wou hem niet teveel hoop geven en kuste hem bij het afscheid op de wang.

Wat volgt laat zich raden: enkele weken later ontving zij een brief waarin de wijsgeer zijn gevoelens voor haar had vertaald in een gedicht. Moeder was erg gecharmeerd maar had intussen John leren kennen, een beeldhouwer, haar eerste grote liefde! Ze wees Frank dus beleefd af en verbrak het contact.

Mijn moeder die nu zeventig is en nog altijd vijftig tinten blond, vond onlangs bij het opruimen van haar slaapkamer het liefdesgedicht van Frank terug in één van haar oude schoendozen.

Nadat ze het mij had voorgelezen, hoorde ik haar fluisteren: ‘Bedankt voor dit prachtige gedicht Frank! Bedankt, verborgen schat!’

-------
Het plaatje is van Henk Klaren
© 2017 Claude Aendenboom
powered by CJ2