archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 14 Jaargang 13 26 mei 2016 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Koken | ||||
Toetje mevrouw? | Maeve van der Steen | |||
Hoewel ik twaalf jaar lang, tussen 1990 en 2002, in het reclameblok op televisie toetjes heb aangeprezen kan ik zelf makkelijk zonder. Zat ik in die tijd in een restaurant en vroeg de ober: wilt u nog even de kaart voor het nagerecht, dan riep ik meestal: ‘Nee hoor, ik hoef geen toetje!’ ‘Weet u het zeker mevrouw, wilt u echt geen dessert?’ (knipoog, knipoog) en ik begreep werkelijk niet waar de olijkerd aan refereerde. De kwestie is namelijk dat ik eens in het half jaar, soms eens in de paar maanden, een dag voor de camera stond voor zo’n commercial, terwijl daarna de televisiekijker bijna dagelijks geconfronteerd werd met die vrouw van die man die toetjes bedacht. Ik was in die tijd eigenlijk twee personen, mezelf en die moeder die steeds weer met een andere pudding of vernieuwd yoghurtje aankwam, dat was soms een vervreemdende ervaring. Nee, in het echte leven prefereerde ik na de maaltijd nog een glaasje rode wijn, liefst van die heerlijke fles Rhônewijn die net op was (die hebben we helaas niet per glas mevrouw, hoewel, ik zal even kijken of er niet toevallig nog een open staat). Kijk, dat is dan weer het voordeel van een beetje bekend zijn, men wil het je graag naar de zin maken! We zijn een paar jaartjes verder en met het stijgen der jaren dient het drankgebruik helaas drastisch beperkt te worden. Het is dom maar de meeste mensen gaan pas op latere leeftijd gezond leven onder het motto: beter laat dan nooit. De jeugd paft er lustig op los en de oudere gaat wandelen. Ook leuk, wandelen. Maar wat moet je als de wijn op is? Juist, een dessert nuttigen. En daarna geen glaasje Calvados, maar een kopje espresso decafé. Thuis een dessert maken voor de visite vind ik een erg grote opgave als je al een hele maaltijd gekookt hebt, maar als je toch geen derde (of vooruit, vijfde) glas wijn meer mag kan je nog best even de keuken in om dit hemelse toetje te bereiden. Je kan van tevoren een en ander klaarzetten. Pain perdu de Friesland au cerises et crème glacé à la vanille (Wentelteefjes van suikerbrood met kersen en vanille-ijs) Is de maaltijd bescheiden geweest, neem dan vier niet al te dikke sneden suikerbrood en gebruik dan wat meer melk. twee dikke sneden suikerbrood, mag oud zijn. 2 eieren 1dl melk beetje kaneel klont boter pot kersen op sap (350 cl) vanilleroomijs Klop in een groot diep bord of schaal de eieren losjes door de melk en strooi er wat kaneel over – niet te veel, in het suikerbrood zit al kaneel. Haal het ijs uit de diepvries. Zet vier bordjes klaar. Leg de sneden suikerbrood in het eimengsel, na een halve minuut omdraaien. Zet een koekenpan op het vuur met een klont boter. Verwarm de kersen in magnetron of pannetje. Laat het brood uitdruipen en bak op middelhoog vuur bruin en knapperig. Snijd de sneetjes schuin door. Leg op ieder bordje een of twee stukken brood, een schepje warme kersen, en een bolletje ijs met wat kersensap er elegant overheen gelepeld. Dat is smullen voor alle leeftijden! En als er alleen volwassenen zijn kan een eetlepel geflambeerde Kirsch eroverheen een extra feestelijk effect geven. --------- De tekening is van Wies Paree http://wiesparee.nl/ |
||||
© 2016 Maeve van der Steen | ||||
powered by CJ2 |