 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 7 Jaargang 13 28 januari 2016 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Vermaak en Genot > Luister! | ||||
| Sylvia Pandolfi | Henk Klaren | |||
 ‘Shel Silverstein heeft banjo gespeld in Papa Bue’s Viking Jazzband.’ Woorden van die strekking schreef ik jaren geleden in De Leunstoel (Jrg. 3 nr. 8). Dat was gelogen. Of nou ja, misschien moet ik niet zo streng voor mezelf zijn. Het was een vergissing. Ik struikelde daar een poosje geleden al eens over. Ik kon de verwijzing naar die episode in zijn leven nergens meer vinden, maar ik was te lui om een correctie aan te brengen en ach, wie leest er nou nog een tien jaar oud Leunstoelartikel.Wat ik wél vond was dat hij de naam van de band had verzonnen. Dat zat zo: Shel verbleef toevallig(?) in Kopenhagen, woonde een concert van die Deense dixielandband bij en schreef er een artikel over. Hij noemde ze in dat artikel de Deense Vikings. De bandleden vonden dat leuk en noemden zichzelf toen The Viking Jazz Band. En onder die naam brachten ze hun eerste album uit. De bandleider was Arne Bue Jensen, bijgenaamd Papa. Zo is ’t gekomen. Of onze held Silverstein Arne of de andere Vikings ook gesproken heeft, is onduidelijk. Nu moest ik er toch even op terugkomen, vanwege een minidocumentaire op TV, tijdens de Top-2000 á gogo waarschijnlijk. Het ging over Shel’s compositie Sylvia’s Mother. In de uitvoering van Dr. Hook (vroeger met ‘the Medicine Show’, tegenwoordig vooral zanger Dennis Locorriere) is dat misschien wel zijn bekendste werk. Dat is een beetje merkwaardig, omdat het oorspronkelijk een hit was voor die andere vriend: Bobby Bare. En het is ook merkwaardig, omdat hij een enórme productie had op veel uiteenlopende terreinen. Die leuke minidocumentaire gaat over de beleving van Sylvia én haar moeder bij het nummer. Zie link onderaan *). Ze heten Pandolfi en niet Avery. Wat de overweging is geweest om ze in het lied Avery te noemen is niet duidelijk. Pandolfi zou niet zo goed in de tekst gepast hebben qua metrum en klemtoon enzo. Misschien is het dat, of privacyoverwegingen, je weet het niet. Voor dit stukje is één passage van belang. Sylvia beschrijft dat ze constant brieven van hem kreeg uit zo’n beetje alle West-Europese hoofdsteden. Brieven van iemand met een obsessie. Zoveel is wel duidelijk. Ze moest terúgschrijven, nee kómen. Tussen neus en lippen door meldde ze dat hij één keer schreef vanuit Kopenhagen, waar hij in een skiffle groep speelde. Geen dixielandband, een skiffle  groep. Nou, een Deense skiffle groep vinden op Internet, dat gaat niet goed, zelfs niet als je het in het Deens probeert. Van Dango en Anne-Grethe heb ik gevonden. Het klinkt een beetje als skiffle, maar dan wel met wat veel bas. Geen enkele verwijzing naar Shel Silverstein. Het hoeft natuurlijk geen Deense band te zijn geweest en Sylvia kan zich ook vergist hebben in de muzieksoort. Niet dat onze held zich nooit aan skiffle heeft bezondigd. Zie de link onderaan de pagina: 34 seconden I’m satisfied with my Girl.Dat kon hij dus ook al: kinderboekenschrijver, tekenaar (klik eens op The Twistable Turnable Man), journalist, dichter, muzikant, songschrijver. Maar geen banjo bij Papa Bue. Hij is overleden op 10 mei 1999. Hij was pas 68. Naschrift: Zoekend naar meer en meer plaatjes en gegevens vond ik ná het schrijven van het voorgaande tóch nog een site, waar gesproken wordt over Shel Silverstein als vocalist en banjoist voor de Viking Jazzband. Maar ik geloof er niets meer van. Dr.
Hook - Sylvia's Mother -------------------------- De plaatjes zijn gemaakt door Henk Klaren -------------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! |
||||
| © 2016 Henk Klaren | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||