archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 2 Jaargang 13 29 oktober 2015

	Beschouwingen > Het leven zelf delen printen terug Even time-out Joop Quint Er gebeuren afschuwelijke dingen om ons heen. Een dode, een stervende en een doodzieke die zeker sterft. De begrafenissen worden binnenkort verwacht. De telefoon gaat voortdurend. En wat doen wij? We kunnen niets doen. Wij gaan doen wat we van plan waren. We trekken de deur achter ons dicht en we gaan naar onze caravan op Texel. Time-out. Iedereen zou die mogelijkheid moeten hebben/nemen. Even weg van de wereld. Even doen alsof die vervelende dingen er niet zijn. Niet om je aan je eventuele verantwoordelijkheid te onttrekken, maar even weg van die mallemolen. Tijd voor rust en bezinning. Stel je voor: ieder heeft vanaf zijn twaalfde jaar recht op drie maal time-out. Een paar dagen zou genoeg moeten zijn. Het is zoals bij een basketballwedstrijd, daar mag een coach ook, op een door hem te bepalen tijdstip, een paar keer om een time-out vragen. Je zet de wereld als het ware stil. En de mensen om je heen weten dat en hebben er begrip voor. ‘Henk is er even niet. Hij heeft time-out.’ Bij een groot verlies. Bij een ingewikkelde situatie: je naam wordt genoemd in verband met fraude, of een belangrijke promotie. Het is een raar idee. Want hoe en bij wie moet je een time-out aanvragen? Waarschijnlijk kan je zoiets het best zelf regelen. De katholieken, altijd verstandig, hebben daar de retraite voor. Die gaan een paar dagen in een klooster. Ongelovigen kunnen bijvoorbeeld de telefoon niet opnemen met op het antwoordapparaat de boodschap: ‘Ik ben er even niet. Ik heb time-out’. En dan een paar dagen helemaal weg naar een hotelletje op de Veluwe of aan zee, met een geliefde. Het lijkt mij het beste om niet alleen te zijn. Maar voor sommige mensen is dat juist wel het beste. Dat weten ze zelf wel. --------------- De tekening is van Elène Klaren -------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! © 2015 Joop Quint meer Joop Quint - meer "Het leven zelf" -

Beschouwingen > Het leven zelf
Even time-out	Joop Quint
Er gebeuren afschuwelijke dingen om ons heen. Een dode, een stervende en een doodzieke die zeker sterft. De begrafenissen worden binnenkort verwacht. De telefoon gaat voortdurend. En wat doen wij? We kunnen niets doen. Wij gaan doen wat we van plan waren. We trekken de deur achter ons dicht en we gaan naar onze caravan op Texel. Time-out. Iedereen zou die mogelijkheid moeten hebben/nemen. Even weg van de wereld. Even doen alsof die vervelende dingen er niet zijn. Niet om je aan je eventuele verantwoordelijkheid te onttrekken, maar even weg van die mallemolen. Tijd voor rust en bezinning. Stel je voor: ieder heeft vanaf zijn twaalfde jaar recht op drie maal time-out. Een paar dagen zou genoeg moeten zijn. Het is zoals bij een basketballwedstrijd, daar mag een coach ook, op een door hem te bepalen tijdstip, een paar keer om een time-out vragen. Je zet de wereld als het ware stil. En de mensen om je heen weten dat en hebben er begrip voor. ‘Henk is er even niet. Hij heeft time-out.’ Bij een groot verlies. Bij een ingewikkelde situatie: je naam wordt genoemd in verband met fraude, of een belangrijke promotie. Het is een raar idee. Want hoe en bij wie moet je een time-out aanvragen? Waarschijnlijk kan je zoiets het best zelf regelen. De katholieken, altijd verstandig, hebben daar de retraite voor. Die gaan een paar dagen in een klooster. Ongelovigen kunnen bijvoorbeeld de telefoon niet opnemen met op het antwoordapparaat de boodschap: ‘Ik ben er even niet. Ik heb time-out’. En dan een paar dagen helemaal weg naar een hotelletje op de Veluwe of aan zee, met een geliefde. Het lijkt mij het beste om niet alleen te zijn. Maar voor sommige mensen is dat juist wel het beste. Dat weten ze zelf wel. --------------- De tekening is van Elène Klaren -------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel!
© 2015 Joop Quint
	powered by CJ2