archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 11 Jaargang 12 26 maart 2015 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Een omweg waard | ||||
Een blockbuster in het Rijksmuseum | Dik Kruithof | |||
Late Rembrandt is een groots aangekondigde tentoonstelling die geacht wordt heel veel publiek te trekken – een blockbuster noemen ze dat in het wereldje van museumdirecteuren – en dat schijnt hard nodig te zijn om het Rijksmuseum (Nederland?) op de kaart te zetten. Kranten en journalisten doen er dapper aan mee om ook ons, gewone bezoekers, ertoe te brengen deze tentoonstellingen te bezoeken. Om er zeker van te zijn dat je ook kunt komen kijken hoor je eigenlijk van tevoren een kaartje te kopen. Wij hadden dat niet gedaan, maar gingen af op de website van het ‘Rijks’, waarop ik gelezen had dat het voor elf uur en na twee uur meestal rustiger was. Overigens kan ik dat nu niet meer op die website terug vinden. Om negen uur voor het Rijksmuseum staan is niet echt makkelijk als je in Leeuwarden woont, dus wij kozen voor twee uur. Het was ook betrekkelijk rustig want ik hoefde niet erg lang in de rij te staan om toeslagtickets voor de Late Rembrandt te kunnen kopen. Die waren voor het tijdvak van drie tot vijf uur dus we konden eerst nog de torens in voor de schitterende Twintigste Eeuw. Zoek de lift (niet erg eenvoudig en aan de kleine kant) en geniet van de beperkte maar schitterende keuze uit ons erfgoed uit die periode. Ik heb er eerder over geschreven. Na een kort bezoekje aan de Eregalerij, waar onze topstukken nog steeds verdrinken in de ruimte, waren we weer op tijd in de hal waar zich voor een van de controlepoorten een lange rij had opgesteld. Wij waren er al binnen dus we konden die rij vermijden, maar kwamen in een andere rij in het kruip-door sluip-door arrangement van de grootste blockbuster van het Rijksmuseum. Smalle gangetjes waren met lintjes op palen in tweeën verdeeld om de toegang wat minder makkelijk te maken en de dubbele controle op de toegangstickets uitvoerbaar te houden. Toen we er eindelijk in konden was de eerste neiging om terug te deinzen, want het was vol; heel erg vol, met mensen die allemaal probeerden om de etsen van Rembrandt te bekijken en piepkleine tekstbordjes te lezen. We namen direct het besluit om de etsen maar te negeren, anders zou het niet mogelijk zijn om in de beschikbare twee uur de tentoonstelling te bekijken. Dat bleek ook de enig mogelijke keuze te zijn. Het is niet haalbaar om als het zo druk is alle etsen en tekeningen te bekijken, gewoon omdat je dan veel te lang staat te wachten. Je moet al tevreden zijn als je even zo kunt staan dat je een heel schilderij kunt zien. De schilderijen zijn zeer de moeite waard. Zonder dat ik het wist is het altijd de late Rembrandt geweest die mij het meest heeft aangesproken. Veertig jaar geleden was ik al meer onder de indruk van Titus met monnikspij dan van de Nachtwacht. En er zijn prachtige Rembrandts uit vreemde oorden bijeengebracht om te laten zien dat onze grootste schilder van de Gouden eeuw eigenlijk al vooruitliep op een veel latere ontwikkeling in de schilderkunst, waarbij meer de nadruk op het gevoel komt te liggen dan op de precieze weergave. De Samenzwering van Claudius Civilis, die bijna nooit uit Stockholm komt, is nog steeds te zien en maakt nu onderdeel uit van deze tentoonstelling. Ik heb hier geen schilderij gezien waar het licht mooier en indrukwekkender is dan hier. Jammer dat het Rijksmuseum de (verkeerde) keuze gemaakt heeft om schilderijen en etsen te combineren en jammer dat er niet voor gekozen is om met grotere teksten, naast of boven de schilderijen, duidelijk te maken wat het is (en waar het vandaan komt). Want je wilt eigenlijk een schilderij dat uit Amerika komt wel wat meer aandacht geven dan een schilderij dat je altijd nog in Duitsland kunt gaan bekijken. Achteraf bleek dat er een gidsje verkrijgbaar is dat daar enigszins in voorziet, maar dat hadden wij gemist omdat we met de lift naar de ingang waren gegaan. Het Rijks is net verbouwd dus een verbetering van die toegang van de tentoonstellingsvleugel zal er wel niet in zitten. Dat is jammer. Maar de schilderijen zijn prachtig. Update: uit verhalen van anderen is duidelijk geworden dat het vaak mogelijk is om aan het eind van een blokperiode alles heel rustig te bekijken! ---------------------------------- De foto’s zijn van Dik Kruithof ------------------------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! ------------------------------------- Abonneert u op de Nieuwsbrief. Ga naar: www.deleunstoel.nl/nieuwsbrief.php |
||||
© 2015 Dik Kruithof | ||||
powered by CJ2 |