archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 5
Jaargang 12
18 december 2014
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Jantje Spruytaert Claude Aendenboom

1115BZ BuytaertToen ik mijn vriend Jan Buytaert vierentwintig jaar geleden leerde kennen maakte hij een zeer eenzame indruk op mij. Hij woonde weliswaar in een mooi herenhuis dichtbij het stadspark maar had moeite om sociale contacten te leggen terwijl hij zich als tekenleraar aan de Stedelijke Academie wist te handhaven. Toen ik zijn naam vernoemde in gesprekken op vernissages trokken zijn collega's een nogal bedenkelijk gezicht om nog maar te zwijgen van hun commentaar rond zijn persoon.

We hadden hem dus uitgenodigd in onze bescheiden woning waar Jan zich snel thuis voelde vanwege het rijke verleden waarmee moeder haar woonst had ingericht. Met een glaasje wijn zaten wij die zomeravond op het terras ... bij een heerlijk roodgloeiende zonsondergang.

Al gauw bleek dat Jan enorm veel gevoel voor humor had. De ene grap volgde na de andere. Hij liet terloops ontglippen dat hij helderziende was maar daar geloofden wij natuurlijk niet in!

Toevallig had moeder nog wat varkensgebraad in de koelkast staan en vroeg hem of hij wilde proeven. Jan lachte verlegen en zei: Neen dank je ... ik ben vegetariƫr. Maar je hebt toch nog ergens een stukje spruitentaart voor mij liggen, nietwaar?

Moeder en ik stonden versteld: zij had de dag voordien een spruitentaart klaargemaakt en we hadden inderdaad nog een stukje over!

Zo genoot Jantje die avond met volle teugen van onze spruytaert. En wij ... genoten van zijn kostbare vriendschap.


-----------------------------------------------
Claude Aendenbooms Blog:
www.bloggen.be/tout
------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!


© 2014 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Jantje Spruytaert Claude Aendenboom
1115BZ BuytaertToen ik mijn vriend Jan Buytaert vierentwintig jaar geleden leerde kennen maakte hij een zeer eenzame indruk op mij. Hij woonde weliswaar in een mooi herenhuis dichtbij het stadspark maar had moeite om sociale contacten te leggen terwijl hij zich als tekenleraar aan de Stedelijke Academie wist te handhaven. Toen ik zijn naam vernoemde in gesprekken op vernissages trokken zijn collega's een nogal bedenkelijk gezicht om nog maar te zwijgen van hun commentaar rond zijn persoon.

We hadden hem dus uitgenodigd in onze bescheiden woning waar Jan zich snel thuis voelde vanwege het rijke verleden waarmee moeder haar woonst had ingericht. Met een glaasje wijn zaten wij die zomeravond op het terras ... bij een heerlijk roodgloeiende zonsondergang.

Al gauw bleek dat Jan enorm veel gevoel voor humor had. De ene grap volgde na de andere. Hij liet terloops ontglippen dat hij helderziende was maar daar geloofden wij natuurlijk niet in!

Toevallig had moeder nog wat varkensgebraad in de koelkast staan en vroeg hem of hij wilde proeven. Jan lachte verlegen en zei: Neen dank je ... ik ben vegetariƫr. Maar je hebt toch nog ergens een stukje spruitentaart voor mij liggen, nietwaar?

Moeder en ik stonden versteld: zij had de dag voordien een spruitentaart klaargemaakt en we hadden inderdaad nog een stukje over!

Zo genoot Jantje die avond met volle teugen van onze spruytaert. En wij ... genoten van zijn kostbare vriendschap.


-----------------------------------------------
Claude Aendenbooms Blog:
www.bloggen.be/tout
------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
© 2014 Claude Aendenboom
powered by CJ2