archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 19 Jaargang 11 11 september 2014

	Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug Twee maal Enschede en één maal Zwolle Dik Kruithof Op naar Enschede omdat ik iets gezien had over de tentoonstelling Horizon city en nieuwsgierig was geworden. De schrijver Jaap Scholten was in het bezit gekomen van een koffer vol oude gegevens over zijn familie, van de oude Twentse textielfabrikanten van vaderszijde en de machinefabrikanten Stork van moederszijde. Het materiaal in het koffertje was zo fascinerend dat hij er een boek over schreef (Horizon city) en er met de bevriende kunstenaar/fotograaf Rommert Boonstra een tentoonstelling over maakte, die in het Museum Twentse Welle te zien is. De tentoonstelling is niet groot maar wel erg leuk en heel intensief. In verscheidene ‘kamers’ van een glazen tuinhuis, dat in de grote hal van de oude fabriek vlak naast de oude textielmachines is neergezet, geeft hij een mooi overzicht van vooral de zwarte schapen uit beide families. Zo was er oom Chuck die de Harley Davidson in Europa invoerde (er staat een prachtig oud exemplaar), naar Amerika emigreerde, vijf keer trouwde en beurtelings steenrijk en straatarm was. Tante Anna zette een dadaïstisch tijdschrift op en bracht dat op een step rond in Enschede. Het gaat over de zucht naar avontuur, maar ook over de gesloten families in Enschede. Rommert Boonstra maakte prachtige panelen van oude foto’s en ander materiaal uit de verzameling van Twentse Welle en andere bronnen. Twentse Welle is trouwens een erg leuk museum, de combinatie van: het Natuurmuseum Enschede, het Van Deinse instituut, dat voortgekomen was uit de Enschedese oudheidkamer, en het textielmuseum Jannink. Alle drie zijn terug te vinden in de vaste collectie en tentoonstelling, maar wel op zo’n manier dat het spannend blijft. Daarnaast heeft het museum ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen, ik zag er ook Redmonds helden, een samenvatting van de tv-serie over de voorgangers van de beroemde reiziger en reisboekenschrijver Redmond O’Hanlon. Daar vond ik onder meer Aleandrine Tinne terug en stond oog in oog met de naamgever van het Przewalskipaard, en met het (opgezette) paard zelf. Op de terugweg naar het station natuurlijk even bij de blockbuster wezen kijken, de tentoonstelling: Rubens, Van Dyck, Jordaens in het Rijksmuseum Twenthe dat in lange tijd niet zoveel bezoekers trok. Een keurige tentoonstelling met minder Rubens dan verwacht en meer van zijn tijdgenoten. Maar van elk van de topnamen was er wel een mooi schilderij, te danken aan de verbouwing van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen. Er waren nog andere tentoonstellingen; een hele mooie van Maria Blaisse, een zoektocht naar vormen van: rubber, vilt, bamboe en gespannen draden om die vormen weer te gebruiken in gebruiksvoorwerpen. Prachtig spel op de grenzen van kunst en design. Verder heeft schrijver Atte Jongstra de gelegenheid gekregen een voorstelling te maken van het Paradijs door middel van een hemelsbrede keuze uit de museumcollectie, aangevuld met recent werk van hedendaagse kunstenaars. Dat leidt tot sterke tegenstellingen en verrassende combinaties waarin niet ieder kunstwerk zich staande kan houden. Er bleef genoeg tijd over voor een stop in Zwolle om in De Fundatie op zoek te gaan naar werk van Kiefer dat daar zou zijn. En het was er, als onderdeel van de tentoonstelling Meer Macht, waarin gezocht werd naar de mogelijkheden van kunstenaars om invloed te hebben op de wereld. Van Beuys tot Bartana waren ze vertegenwoordigd maar ik vond Kiefer toch het meest indrukwekkend. In een van de grote zalen hingen vier van zijn collages van een levensgrote foto van de jonge kunstenaar op loden panelen. Verwijzend naar de opwinding die er in 1969 ontstond omdat hij er de Hitlergroet bracht (en dat was toen ongehoord) heeft hij het in 2011 weer overgedaan. En niemand maakte zich er meer druk over.   Verder is er de prachtige tentoonstelling Voor de Nieuwe Mens met ruim 100 tekeningen, collages, fotomontages, boekillustraties en objecten van onder meer: El Lissitzky, Kazimir Malevitsj, Alexander Rodtsjenko en Vladimir Tatlin. Een prachtige verzameling en als onderwerp een hele mooie aanvulling op Meer Macht. --------------------------- De foto’s zijn van Dik Kruithof © 2014 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Een omweg waard" -

Vermaak en Genot > Een omweg waard
Twee maal Enschede en één maal Zwolle	Dik Kruithof
Op naar Enschede omdat ik iets gezien had over de tentoonstelling Horizon city en nieuwsgierig was geworden. De schrijver Jaap Scholten was in het bezit gekomen van een koffer vol oude gegevens over zijn familie, van de oude Twentse textielfabrikanten van vaderszijde en de machinefabrikanten Stork van moederszijde. Het materiaal in het koffertje was zo fascinerend dat hij er een boek over schreef (Horizon city) en er met de bevriende kunstenaar/fotograaf Rommert Boonstra een tentoonstelling over maakte, die in het Museum Twentse Welle te zien is. De tentoonstelling is niet groot maar wel erg leuk en heel intensief. In verscheidene ‘kamers’ van een glazen tuinhuis, dat in de grote hal van de oude fabriek vlak naast de oude textielmachines is neergezet, geeft hij een mooi overzicht van vooral de zwarte schapen uit beide families. Zo was er oom Chuck die de Harley Davidson in Europa invoerde (er staat een prachtig oud exemplaar), naar Amerika emigreerde, vijf keer trouwde en beurtelings steenrijk en straatarm was. Tante Anna zette een dadaïstisch tijdschrift op en bracht dat op een step rond in Enschede. Het gaat over de zucht naar avontuur, maar ook over de gesloten families in Enschede. Rommert Boonstra maakte prachtige panelen van oude foto’s en ander materiaal uit de verzameling van Twentse Welle en andere bronnen. Twentse Welle is trouwens een erg leuk museum, de combinatie van: het Natuurmuseum Enschede, het Van Deinse instituut, dat voortgekomen was uit de Enschedese oudheidkamer, en het textielmuseum Jannink. Alle drie zijn terug te vinden in de vaste collectie en tentoonstelling, maar wel op zo’n manier dat het spannend blijft. Daarnaast heeft het museum ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen, ik zag er ook Redmonds helden, een samenvatting van de tv-serie over de voorgangers van de beroemde reiziger en reisboekenschrijver Redmond O’Hanlon. Daar vond ik onder meer Aleandrine Tinne terug en stond oog in oog met de naamgever van het Przewalskipaard, en met het (opgezette) paard zelf. Op de terugweg naar het station natuurlijk even bij de blockbuster wezen kijken, de tentoonstelling: Rubens, Van Dyck, Jordaens in het Rijksmuseum Twenthe dat in lange tijd niet zoveel bezoekers trok. Een keurige tentoonstelling met minder Rubens dan verwacht en meer van zijn tijdgenoten. Maar van elk van de topnamen was er wel een mooi schilderij, te danken aan de verbouwing van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen. Er waren nog andere tentoonstellingen; een hele mooie van Maria Blaisse, een zoektocht naar vormen van: rubber, vilt, bamboe en gespannen draden om die vormen weer te gebruiken in gebruiksvoorwerpen. Prachtig spel op de grenzen van kunst en design. Verder heeft schrijver Atte Jongstra de gelegenheid gekregen een voorstelling te maken van het Paradijs door middel van een hemelsbrede keuze uit de museumcollectie, aangevuld met recent werk van hedendaagse kunstenaars. Dat leidt tot sterke tegenstellingen en verrassende combinaties waarin niet ieder kunstwerk zich staande kan houden. Er bleef genoeg tijd over voor een stop in Zwolle om in De Fundatie op zoek te gaan naar werk van Kiefer dat daar zou zijn. En het was er, als onderdeel van de tentoonstelling Meer Macht, waarin gezocht werd naar de mogelijkheden van kunstenaars om invloed te hebben op de wereld. Van Beuys tot Bartana waren ze vertegenwoordigd maar ik vond Kiefer toch het meest indrukwekkend. In een van de grote zalen hingen vier van zijn collages van een levensgrote foto van de jonge kunstenaar op loden panelen. Verwijzend naar de opwinding die er in 1969 ontstond omdat hij er de Hitlergroet bracht (en dat was toen ongehoord) heeft hij het in 2011 weer overgedaan. En niemand maakte zich er meer druk over.   Verder is er de prachtige tentoonstelling Voor de Nieuwe Mens met ruim 100 tekeningen, collages, fotomontages, boekillustraties en objecten van onder meer: El Lissitzky, Kazimir Malevitsj, Alexander Rodtsjenko en Vladimir Tatlin. Een prachtige verzameling en als onderwerp een hele mooie aanvulling op Meer Macht. --------------------------- De foto’s zijn van Dik Kruithof
© 2014 Dik Kruithof
	powered by CJ2