 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 19 Jaargang 11 11 september 2014 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Ontmoetingen | ||||
| Fata Morgana | Hester Torn | |||
 Ik verdrink in zijn ogen. De twinkeling doet mijn hart sneller kloppen. We glimlachen beiden. Mijn blik glijdt van het diepe blauw van zijn iris naar de zijkant van zijn gezicht. Het licht is wat fel in deze ruimte, waardoor de mooi getrimde baard zijn masculiene kaaklijn extra accentueert. Het accent waarmee hij spreekt is verleidelijk zoet. Stereotyperend als dat van een foute vakantieliefde zonder hart noch geweten. Hij heeft ze beiden wel, zeker. We spreken nu af wanneer we elkaar weer zullen zien. Hij steekt vier vingers op. Nog vier dagen, inderdaad. Ik vertel hem met blozende wangen dat ik ernaar uitkijk. Hij stemt in met eenzelfde blos. Dan klinkt er gestommel op de achtergrond. Hij draait zich om en ik probeer over zijn schouder mee te kijken. Er wordt iets in zijn eigen taal gezegd, hij antwoordt, met een vlug: ‘Si.’ Het geluid van een deur die wordt gesloten. Zijn blik is weer op mij gericht. Hij moet gaan. Zijn ogen verraden de woorden die hij nog spreken moet. Veel ‘wisselen’ we niet meer. Hij werpt me kussen toe. Ik probeer ze vast te grijpen, die afdruk van zijn zachte lippen. Hij staat vast op. Zwaait nog één keer. En dan, dan is het zwart. Social media zijn mijn fata morgana van de liefde. Die, telkens als ik hem bijna aan kan raken, verdwijnt achter een glazen scherm. Een zwart vlak werpt me, na de diepste gesprekken en prachtigste stille ogenblikken, weer keihard in de Hollandse werkelijkheid. Geen geuren van pasta di mamma met verse pomodori, die ik net toch echt dacht te ruiken. Gewoon weer Hollandse aardappels in mijn plots zo koud aanvoelende kamer. En ach. Als de NSA de AIVD of wie dan ook dit gesprek zou tappen, ze zouden horen dat er zelfs in deze wereld, zelfs vandaag, nog heel veel liefde kan bestaan. Ik sta op en sluit mijn laptop af. Nog vier dagen. Nog vier. Dan worden zijn kussen weer werkelijkheid. ------------------------------------- Het plaatje is gemaakt door Henk Klaren |
||||
| © 2014 Hester Torn | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||