archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 16
Jaargang 11
26 juni 2014
Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
Howlin' at the Moon Henk Klaren

1116VG Howlin at the moonPolynesiërs houden van palmen en grote wateroppervlakten. Zwitsers vinden bergen mooi. Argentijnen hebben iets met pampa's, zoals Texanen met prairies. Scheveningers moeten na verblijf buitenslands altijd even een boulevardje pikken om te kijken of het strand en de zee er nog goed bijliggen en Friezen zijn weg van grazige weiden en bevroren water. Ik hou meer van het Achterhoekse coulissenlandschap. Ja, ik ben er geboren en opgegroeid. Tweede generatie import weliswaar, maar ergens in mijn achterhoofd zit dat gevoel nog.

Ik ben soms ook best in staat om objectief uit te leggen waarom het zo mooi is. Dan krijg je teksten in de sfeer van: ‘Er is altijd wel wat uitzicht, want er staan geen bossen of bergen in de weg’, en: ‘Je blik hoeft niet eindeloos af te dwalen, want ergens - op comfortabele afstand - staat altijd wel een bomenrij of een groene wal langs een akker, een bescheiden bossage’. Ook: ‘Aardige dorpen, mooie stadjes en prachtige landgoederen, hier en daar een kronkelend beekje of riviertje’. Allemaal waar en andere mensen zien dat ook wel, maar hebben vaak toch meer gevoel bij het landschap waarin ze zelf zijn opgegroeid.

Het is niet alleen het landschap, het Achterhoekgevoel. Ik was onlangs bij een promotie in Leiden. Ik kon de wetenschappelijke discussie niet echt volgen en bekeek zo nu en dan de portretten van oude hoogleraren aan de wand. Eén ervan heette Johan Lulofs Zutphaeniensis. Voor mij zat mijn vriend Henk. Ook uit de Achterhoek. Hij woont er zelfs weer, al decennia. Ik stootte hem aan en zei: Heb je Johan Lulofs gezien? Ja, zei hij en wij in koor: Die komp’ uut Zutphen. Als je ergens vandaan komt dan lét je op de dingen uit die streek. Althans ik heb dat.

De berichtgeving uit mijn geboortestreek volg ik ook ietwat nauwkeuriger dan ander regionaal nieuws. Nu ligt er weer een lek riviercruiseschip aan de IJsselkade. ‘T is mien wat. En ik ben al ruim een halve eeuw weg en ik heb het dialect nooit gesproken. Als ik wat gedronken heb kan ik het een beetje nadoen. Maar echte dorpsachterhoekers, die hun eigen taal spreken versta ik niet eens. En toch. Zo vond ik Bert Wagendorps Ventoux best een aardig boek al heb ik niets met wielrennen. Voor mij was het wel leuk, omdat het zich deels in Zutphen afspeelt. De hoofdpersonen hadden zelfs op dezelfde middelbare school gezeten als ik. (Foutje: het Baudartius Lyceum hééft helemaal geen voorplein).

En dan de muziek. Wie heeft er ooit van Boh Foi Toch gehoord? De groep van Hans Keuper. Ik kreeg ooit een bandje met nummers van ze van eerdergenoemde vriend Henk. Ik weet niet meer waar het is. Mijn cassetterecorder doet het trouwens niet meer, maar het was best leuk. Keuper heeft ook minstens één smartlap geschreven: Dröpken veur drop. Ik heb het horen uitvoeren door een koor uit Varsseveld tijdens het Utrechtse Grachtensmart festival. Mooi hoor. Van Normaal kocht ik vroeger steevast de nieuwe plaat, maar ik moet bekennen dat ik ze niet allemaal door CD’s heb vervangen. Eén verzamelaar moest naar mijn idee wel genoeg zijn. Tot Bennie Jolink een paar jaar (nou ja, vijftien) geleden uitkwam met een Engelstalige soloplaat: Howlin' at the Moon. Prachtig.

Boh Foi Toch

Bennie Jolink

----------------------------------------
De tekening is van Renée van den Kerkhof

Illustratrice in opleiding: http://www.neetje.nl



© 2014 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
Howlin' at the Moon Henk Klaren
1116VG Howlin at the moonPolynesiërs houden van palmen en grote wateroppervlakten. Zwitsers vinden bergen mooi. Argentijnen hebben iets met pampa's, zoals Texanen met prairies. Scheveningers moeten na verblijf buitenslands altijd even een boulevardje pikken om te kijken of het strand en de zee er nog goed bijliggen en Friezen zijn weg van grazige weiden en bevroren water. Ik hou meer van het Achterhoekse coulissenlandschap. Ja, ik ben er geboren en opgegroeid. Tweede generatie import weliswaar, maar ergens in mijn achterhoofd zit dat gevoel nog.

Ik ben soms ook best in staat om objectief uit te leggen waarom het zo mooi is. Dan krijg je teksten in de sfeer van: ‘Er is altijd wel wat uitzicht, want er staan geen bossen of bergen in de weg’, en: ‘Je blik hoeft niet eindeloos af te dwalen, want ergens - op comfortabele afstand - staat altijd wel een bomenrij of een groene wal langs een akker, een bescheiden bossage’. Ook: ‘Aardige dorpen, mooie stadjes en prachtige landgoederen, hier en daar een kronkelend beekje of riviertje’. Allemaal waar en andere mensen zien dat ook wel, maar hebben vaak toch meer gevoel bij het landschap waarin ze zelf zijn opgegroeid.

Het is niet alleen het landschap, het Achterhoekgevoel. Ik was onlangs bij een promotie in Leiden. Ik kon de wetenschappelijke discussie niet echt volgen en bekeek zo nu en dan de portretten van oude hoogleraren aan de wand. Eén ervan heette Johan Lulofs Zutphaeniensis. Voor mij zat mijn vriend Henk. Ook uit de Achterhoek. Hij woont er zelfs weer, al decennia. Ik stootte hem aan en zei: Heb je Johan Lulofs gezien? Ja, zei hij en wij in koor: Die komp’ uut Zutphen. Als je ergens vandaan komt dan lét je op de dingen uit die streek. Althans ik heb dat.

De berichtgeving uit mijn geboortestreek volg ik ook ietwat nauwkeuriger dan ander regionaal nieuws. Nu ligt er weer een lek riviercruiseschip aan de IJsselkade. ‘T is mien wat. En ik ben al ruim een halve eeuw weg en ik heb het dialect nooit gesproken. Als ik wat gedronken heb kan ik het een beetje nadoen. Maar echte dorpsachterhoekers, die hun eigen taal spreken versta ik niet eens. En toch. Zo vond ik Bert Wagendorps Ventoux best een aardig boek al heb ik niets met wielrennen. Voor mij was het wel leuk, omdat het zich deels in Zutphen afspeelt. De hoofdpersonen hadden zelfs op dezelfde middelbare school gezeten als ik. (Foutje: het Baudartius Lyceum hééft helemaal geen voorplein).

En dan de muziek. Wie heeft er ooit van Boh Foi Toch gehoord? De groep van Hans Keuper. Ik kreeg ooit een bandje met nummers van ze van eerdergenoemde vriend Henk. Ik weet niet meer waar het is. Mijn cassetterecorder doet het trouwens niet meer, maar het was best leuk. Keuper heeft ook minstens één smartlap geschreven: Dröpken veur drop. Ik heb het horen uitvoeren door een koor uit Varsseveld tijdens het Utrechtse Grachtensmart festival. Mooi hoor. Van Normaal kocht ik vroeger steevast de nieuwe plaat, maar ik moet bekennen dat ik ze niet allemaal door CD’s heb vervangen. Eén verzamelaar moest naar mijn idee wel genoeg zijn. Tot Bennie Jolink een paar jaar (nou ja, vijftien) geleden uitkwam met een Engelstalige soloplaat: Howlin' at the Moon. Prachtig.

Boh Foi Toch

Bennie Jolink

----------------------------------------
De tekening is van Renée van den Kerkhof

Illustratrice in opleiding: http://www.neetje.nl

© 2014 Henk Klaren
powered by CJ2