 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 11 Jaargang 11 27 maart 2014 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Vermaak en Genot > Luister! | ||||
| Marc Ducret, ou le Destin | Willem Minderhout | |||
 ‘Dit is toch wel heel merkwaardig.’ ‘Waar heb je het over ?’ ‘Ik zit te denken aan Marc Ducret.’ ‘Die Franse gitarist?’ ‘Ja het beste wat Fankrijk op dit moment aan de wereld te bieden heeft. Op Louis Sclavis na, misschien.’ ‘Vind je? Maar wat is er voor merkwaardigs met hem aan de hand?’ ‘Hoe die dingen lopen. Maar laat ik bij het begin beginnen. Tenminste daar waar ik dacht dat het begin was.’‘Het begon bij Tim Berne. De eerste keer dat ik hem hoorde was op de CD Spy vs. Spy van John Zorn. Zorn had ik trouwens ontdekt omdat Fred Frith op zijn, aan de muziek van Ennio Morricone gewijde, plaat meespeelde. Ik ben fan van Frith sinds de begindagen van Henry Cow. Wist je trouwens dat ook Michael Vatcher op die CD meedoet? Spy vs. Spy, bedoel ik. ’Ik kan er nu al geen touw meer aan vast knopen. Waar gaat dit verhaal over? Het ging toch over Ducret?’ ‘Juist ja. Ik was dus geïnteresseerd geraakt in Tim Berne en kocht een aantal CD’s van hem. Prachtig! Lang uitgesponnen stukken die wat mij betreft nooit hoefden te stoppen en dat vrijwel ook niet deden. Nou ja, mijn soort muziek. Er speelde een geweldige gitarist op mee. Een Fransman. Ene Marc Ducret.’ ‘En vervolgens ging je dus weer CD’s van Ducret verzamelen. Niks opzienbarend hoor. Ik ken je.’ ‘Nee, maar nu komt het. Ik had mijn bewondering voor Ducret tegen mijn vriendin geuit. Zij had gelijk gegoogled of die ergens optrad. En inderdaad, hij zou optreden in Argenteuil, een klein voorstadje van Parijs. Je weet dat ze uit Parijs komt, dus het leek haar wel een goed idee om een bezoek aan vrienden te combineren met dat concert. Dus voordat  ik het wist zat ik in een prachtig theatertje midden in het morsige centrum van Argenteuil naar Marc Ducret te luisteren. Met een big band. Tim Berne deed ook mee.’ ‘Vond je vriendin dat ook leuk’ ‘Zeker. Ze is sinds die tijd helemaal weg van de drummer Tom Rainey.’ ‘Wanneer was dat dan? Vorig weekeinde?’ ‘Nee, dat was november 2012.’ ‘Zit je daar nu nog van na te genieten?’ ‘Nee, nu komt het.’‘Gisteren sprak ik met de zus van mijn vriendin. Zij heeft samengewoond met een andere Fanse gitarist. Met Alain Blesing. Zijn vader was een Nederlander trouwens, vandaar die weinig Franse achternaam. Ik heb ergens een prachtige CD van hem liggen waarop hij samen speelt met John Greaves van Henry Cow en Hugh Hopper van de Soft Machine.’ ‘Je drijft weer af!’ ‘Sorry. Ik zal me aan de hoofdlijn houden. Zij vertelde me dat ze Marc Ducret wel kende uit de tijd dat ze met die Blesing samenwoonde. Ik vroeg haar of ze hem nog wel eens zag. Dat was niet het geval. Ze vertelde me dat ze hem voor het laatst gezien had tijdens een festival in het Chateau d’O in Montpellier in 1987!’ ‘En? Wat is daar zo opzienbarend aan?’ ‘Daar was ik ook bij! Ik was met haar en aan aantal vrienden meegegaan. Zij was mijn aanwezigheid vergeten, maar ik herinner me nog als de dag van gisteren dat daar een zeer indrukwekkende gitarist optrad met een dikke krullenbol. Marc Ducret, die nu helemaal kaal is, weet ik nu. Ik was dus al een fan van hem voordat ik wist wie hij was!’ Marc Ducret en Tower Bridge live in Argenteuil op Youtube |
||||
| © 2014 Willem Minderhout | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||