Het zesde album van Texaan Calvin Russel heette eenvoudig Calvin Russell. Dat zie je wel vaker: albums die geen andere naam hebben dan die van de artiest of de groep. Meestal gaat het echter om het eerste product, daarna wordt er meestal een naam verzonnen om onderscheid te maken tussen de verschillende schijfjes.

Ergens begin jaren negentig van de vorige eeuw kreeg ik voor mijn verjaardag of Sinterklaas zijn derde album, Soldier, tevens het laatste studioalbum dat hij maakte voor het Franse label New Rose. Er volgde voor dat label nog een live-plaat: Le Voyageur. Russell was in Parijs terechtgekomen omdat hij iemand van New Rose was tegengekomen op een feestje in Austin, Texas en hij hem een demo had gegeven. Die was eigenlijk bedoeld voor zanger Charlie Sexton, die misschien belangstelling voor een liedje zou kunnen hebben. Maar de man van New Rose, Patrick Mathe, was Sexton te vlug af en nam de demo mee naar Parijs en bracht hem gelijk uit. Als Russell beroemder was geworden zou het telefoontje van Mathe naar Russell legendarisch zijn geworden: ‘You have a heet’, luidde dat. Van het album werden meer dan 100.000 exemplaren verkocht.

Toen, hij was al in de veertig, ging de bal – een beetje – rollen en toerde hij uitgebreid door Europa en werd vooral groot in Frankrijk. Ik kreeg de CD dan ook cadeau van mijn toenmalige Franse schoonzoon. Van wie anders, want wie in Nederland had nu ooit van Calvin Russell gehoord, al had hij dan een tijdje in Amsterdam gewoond? Hij is in mei 2011 overleden aan leverkanker na een leven vol wetsovertreding, drank en drugs, maar dat is me niet opgevallen. Ik heb niets gemerkt van persaandacht en mijn oog zou vast aan zijn naam zijn blijven haken.

Het is lekkere muziek en ik draai Soldier nog vaak. Mijn andere Calvin-plaat is The Story of Calvin Russell, This is my Life, een compilatie met ook – vanzelfsprekend – een paar nummers van Soldier. Het was het enige dat de Haagse Bibliotheek had van hem. Spotify heeft zo’n beetje alles, maar zo te zien worden de nummers maar heel weinig beluisterd. Er staan bijna geen streepjes bij ‘populariteit’ en dat moet haast slaan op de frequentie van het afspelen.

Je kunt de muziek karakteriseren als ‘americana/ roots/ rock’nroll/ singer-songwriter’. Dat gebeurt ook op de officiële website. Die is nog steeds in de lucht, maar wordt duidelijk sinds Calvin's dood niet meer bijgehouden Hij had een wat ruwe, gruizige stem en er zijn goede gitaarpartijen te horen, heel soms ook leuke koortjes. Hij werkte vaak met dezelfde band, waar meestal de broers Waddell in meespeelden. Hij was een protegé van Townes van Zandt en dat is te horen. Hij heeft gewerkt met Stephen Bruton, een sidekick van Kris Kristofferson, en ook dat is te horen. Maar hij was geen epigoon van die twee. Hij had zijn eigen stijl, zowel als liedjesschrijver als uitvoerend artiest. Ik hou er wel van.