archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 20 Jaargang 10 26 september 2013 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Een omweg waard | ||||
Eye | Katharina Kouwenhoven | |||
Het filminstituut Nederland heet tegenwoordig EYE, een woordspeling die slaat op de plaats waar het instituut zich bevindt, namelijk aan de Noordkant van het IJ, in Amsterdam.
Het heeft ruimte gekregen in een spectaculair nieuw gebouw, ontworpen door de Oostenrijkse architecten Roman Delugan en Elke Delugan-Meissl. Die zijn duidelijk zeer gecharmeerd van de populaire architecte Zaha Hadid, die een perverse voorkeur heeft voor gebouwen vol stompe hoeken. Ook Eye dreigt overal te kantelen door dergelijke hoeken. Met zulke hoeken creëer je veel onbruikbare ruimten en daardoor zijn de gebouwen van Zaha Hadid van binnen totaal ondoorgrondelijk, maar dat is met EYE gelukkig niet zo. Daar zijn ze goed verborgen achter rechte muren.
EYE heeft vier filmzalen, een tentoonstellingszaal van 1200 m2, een café-restaurant met een terras aan het IJ en een levensgevaarlijke trap, buiten en binnen. Die trap wekt een visuele illusie, die niet in overeenstemming is met wat er motorisch van je gevraagd wordt. Dat betekent struikelen en vallen. Aanvankelijk waren er wel meer mankementen, waardoor mensen vielen of hun kop stootten of kinderen in het water vielen, maar die zijn gerepareerd. De architecten hadden zich kennelijk niet direct gerealiseerd dat het gebouw ook geschikt moest zijn als gebruiksartikel. Dat hebben architecten wel vaker.
De bioscoopzalen van EYE heb ik nooit bezocht, want ik ga nooit naar de film. Bovendien is hun bioscoopagenda totaal ondoorzichtig. Wel heb ik een paar maal in het restaurant gegeten. Met dat uitzicht op het IJ zit je daar magnifiek, maar het eten is een beetje prijzig.
Op dit moment is er een tentoonstelling over Fellini, de Italiaanse meester. Die tentoonstelling heb ik wel bezocht. Er is veel te zien, ook filmmateriaal, maar de expositie is erg onevenwichtig. Heel veel van La Dolce Vita en 8½ en weinig van de andere films. En de tentoonstelling is thematisch ingericht ('de optochten in de films van Fellini'). Die thema's moeten je maar aanspreken. Ze verhinderen je helaas om informatie te vinden over iets waar je echt in geïnteresseerd bent. Ik haat thematisch ingerichte tentoonstellingen. Wel bleek hier een voor mij onbekende kant van Fellini: hij kon ontzettend leuk tekenen.
Bijna alle films van Fellini heb ik ooit gezien, vooral omdat er wat te lachen valt. En dat is niet gebruikelijk in Italiaanse films. Dus ondanks alle bezwaren ben ik blij dat ik die tentoonstelling gezien heb. Ik ben benieuwd naar de volgende, hopelijk chronologisch opgezette expositie.
Met het EYE-gebouw maakt Amsterdam Noord goede sier. Er moet alleen nog een omgeving omheen gecreëerd worden waar dit gebouw in past. En of dat zal lukken betwijfel ik, want ik zie daar verder alleen maar weer modernistische blokken verschijnen, waarin de rechte hoek het voor het zeggen heeft.
*********************************
Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven |
||||
© 2013 Katharina Kouwenhoven | ||||
powered by CJ2 |