archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 9
Jaargang 10
28 februari 2013
Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
The Magdalene Laundries Henk Klaren

1009VG Magdalene Laundries
Half februari 2013 heeft de Ierse premier (Taoiseach) Enda Kenny zijn verontschuldigingen aangeboden voor het leed dat tienduizenden Ierse meisjes en vrouwen is aangedaan in de Magdelene Laundries. Daarover is begin februari een rapport verschenen. De meisjes en vrouwen moesten jarenlang werken in de wasserijen, zeven dagen in de week, twaalf uur per dag. Praten was verboden. Het was met recht slavenarbeid: ze kregen geen cent betaald.

Bij overtredingen van welk verbod dan ook waren de straffen zwaar. Dagenlange opsluiting in bezemkasten om een voorbeeld te noemen. Veel gevallen van lijfstraffen en sexueel misbruik zijn gedocumenteerd. Het eten was misschien net voldoende om te overleven. Ik schrijf ‘misschien’ want op het terrein van één van de laundries is een massagraf met 150 lijken gevonden, waarvan slechts de helft kon worden geïdentificeerd. De instellingen werden gerund door nonnen. De Rooms Katholieke kerk trekt zijn of haar handen er vanaf met het argument dat het niet om kerkelijke instellingen ging maar om activiteiten van kloosterordes.

Slechts één van de betrokken ordes heeft spijt betuigd. Pas in het midden van de jaren negentig van de vorige eeuw is de laatste van deze laundries gesloten. De praktijk heeft zich niet beperkt tot Ierland, maar is uitgewaaierd over Noord-Ierland, Engeland, Canada, de Verenigde Staten en Australië. Je verstand staat er bij stil.
Je kon om allerlei redenen in zulke verschrikkingen terecht komen. Een diefstalletje, verkracht worden (niet de verkrachte werd gestraft maar het slachtoffer), zwanger raken (soms door de plaatselijke pastoor) of een beetje flirterig gedrag. Soms was het voldoende om wat ouder te zijn dan de gangbare huwelijksleeftijd en ongetrouwd en aantrekkelijk. Dan werd je geacht een storende invloed te hebben op de dorpsgemeenschap.

Dat Kenny in genoemd rapport aanleiding zag tot een verontschuldiging is nogal aan de late kant. In 2002 verscheen een indringende en prachtige film – die deze week toevallig(?) weer op TV was – over het onderwerp: The Magdalene Sisters. En dat Sinéad O’Connor ooit tijdens een optreden een portret van de toenmalige Paus verscheurde, had mede te maken met haar eigen ervaringen als Maggie, zoals de slachtoffers tegenwoordig wel genoemd worden. Ikzelf vind verontschuldigingen voor ernstige zaken uit het verleden altijd wat gratuit, maar voor betrokkenen is het – hoor je ze zeggen – erg belangrijk.

Nieuwsuur had een item over de Laundries naar aanleiding van het excuus van Kenny. Daarin lieten ze een flard horen en zien van Joni Mitchell’s lied The Magdalene Laundries. Ik kende dat nummer. Een belangrijke reden waarom ik überhaupt wíst van de Magadalene Laundries. Het staat onder meer op een album van The Chieftains: Tears of Stone, waarop The Chieftains te horen zijn met een keur aan vrouwelijke solisten. Een prachtige plaat en dit nummer springt er uit. Mij trof het stukje tekst:

Most girls come here pregnant
Some by their own fathers
Bridget got that belly
By her parish priest
 
Dit lied stond oorspronkelijk op het album Turbulent Indigo uit 1994. Misschien moet de premier van Ierland meer naar de bioscoop gaan en/of naar popmuziek luisteren. Er zijn op Youtube vele covers van de song te vinden. Emmylou Harris heeft het ook gedaan. Die versie staat op A Tribute to Joni Mitchell.
Het onderwerp heeft meer artiesten geïnspireerd, Frances Black, de zus van Mary, maakte Magdalen Laundry en Mary Coughlan Magdalene Laundry. En dat heb je nog het wat curieuze, maar best mooie, Asilos Magdalena door The Mars Volta.
Bronnen genoeg voor Kenny (en zijn voorgangers) zou je zo zeggen.

Luisteren maar:
 
*************************
De tekening is van Linda Hulshof
Meer informatie op: www.lindahulshof.nl


© 2013 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
The Magdalene Laundries Henk Klaren
1009VG Magdalene Laundries
Half februari 2013 heeft de Ierse premier (Taoiseach) Enda Kenny zijn verontschuldigingen aangeboden voor het leed dat tienduizenden Ierse meisjes en vrouwen is aangedaan in de Magdelene Laundries. Daarover is begin februari een rapport verschenen. De meisjes en vrouwen moesten jarenlang werken in de wasserijen, zeven dagen in de week, twaalf uur per dag. Praten was verboden. Het was met recht slavenarbeid: ze kregen geen cent betaald.

Bij overtredingen van welk verbod dan ook waren de straffen zwaar. Dagenlange opsluiting in bezemkasten om een voorbeeld te noemen. Veel gevallen van lijfstraffen en sexueel misbruik zijn gedocumenteerd. Het eten was misschien net voldoende om te overleven. Ik schrijf ‘misschien’ want op het terrein van één van de laundries is een massagraf met 150 lijken gevonden, waarvan slechts de helft kon worden geïdentificeerd. De instellingen werden gerund door nonnen. De Rooms Katholieke kerk trekt zijn of haar handen er vanaf met het argument dat het niet om kerkelijke instellingen ging maar om activiteiten van kloosterordes.

Slechts één van de betrokken ordes heeft spijt betuigd. Pas in het midden van de jaren negentig van de vorige eeuw is de laatste van deze laundries gesloten. De praktijk heeft zich niet beperkt tot Ierland, maar is uitgewaaierd over Noord-Ierland, Engeland, Canada, de Verenigde Staten en Australië. Je verstand staat er bij stil.
Je kon om allerlei redenen in zulke verschrikkingen terecht komen. Een diefstalletje, verkracht worden (niet de verkrachte werd gestraft maar het slachtoffer), zwanger raken (soms door de plaatselijke pastoor) of een beetje flirterig gedrag. Soms was het voldoende om wat ouder te zijn dan de gangbare huwelijksleeftijd en ongetrouwd en aantrekkelijk. Dan werd je geacht een storende invloed te hebben op de dorpsgemeenschap.

Dat Kenny in genoemd rapport aanleiding zag tot een verontschuldiging is nogal aan de late kant. In 2002 verscheen een indringende en prachtige film – die deze week toevallig(?) weer op TV was – over het onderwerp: The Magdalene Sisters. En dat Sinéad O’Connor ooit tijdens een optreden een portret van de toenmalige Paus verscheurde, had mede te maken met haar eigen ervaringen als Maggie, zoals de slachtoffers tegenwoordig wel genoemd worden. Ikzelf vind verontschuldigingen voor ernstige zaken uit het verleden altijd wat gratuit, maar voor betrokkenen is het – hoor je ze zeggen – erg belangrijk.

Nieuwsuur had een item over de Laundries naar aanleiding van het excuus van Kenny. Daarin lieten ze een flard horen en zien van Joni Mitchell’s lied The Magdalene Laundries. Ik kende dat nummer. Een belangrijke reden waarom ik überhaupt wíst van de Magadalene Laundries. Het staat onder meer op een album van The Chieftains: Tears of Stone, waarop The Chieftains te horen zijn met een keur aan vrouwelijke solisten. Een prachtige plaat en dit nummer springt er uit. Mij trof het stukje tekst:

Most girls come here pregnant
Some by their own fathers
Bridget got that belly
By her parish priest
 
Dit lied stond oorspronkelijk op het album Turbulent Indigo uit 1994. Misschien moet de premier van Ierland meer naar de bioscoop gaan en/of naar popmuziek luisteren. Er zijn op Youtube vele covers van de song te vinden. Emmylou Harris heeft het ook gedaan. Die versie staat op A Tribute to Joni Mitchell.
Het onderwerp heeft meer artiesten geïnspireerd, Frances Black, de zus van Mary, maakte Magdalen Laundry en Mary Coughlan Magdalene Laundry. En dat heb je nog het wat curieuze, maar best mooie, Asilos Magdalena door The Mars Volta.
Bronnen genoeg voor Kenny (en zijn voorgangers) zou je zo zeggen.

Luisteren maar:
 
*************************
De tekening is van Linda Hulshof
Meer informatie op: www.lindahulshof.nl
© 2013 Henk Klaren
powered by CJ2