archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 9
Jaargang 10
28 februari 2013
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Hemel en hel volgens oudoom Marcel Claude Aendenboom

1009BZ Hemel
De laatste jaren van zijn leven als witte pater bracht oudoom Marcel door in een klooster te Antwerpen. Beide van zijn broers waren inmiddels overleden en omdat de rest van de familie weinig interesse toonde in hem nodigde hij m'n moeder en mij regelmatig uit om couscous te gaan eten in een gezellig Marokkaans restaurantje. Want wij waren wél geboeid door zijn spannende verhalen over zijn missiewerk in Ethiophië en andere ontwikkelingslanden.
 
Zo was Marcel eens oog in oog komen te staan met een enorme zwarte cobra. En was hij bijna gedood door kogels van rebellen. Ook van malaria werd hij niet gevrijwaard. 'Dat was écht de hel,' vertelt hij ons bij een glaasje rode wijn en een mooi stuk lamsvlees.
 
Maar hij had ook veel dankbaarheid gezien in de ogen van de inheemse bevolking nadat hij schooltjes voor hen had gebouwd. Hij gaf ook af en toe les aan Afrikaanse tieners. Voor hem leek Afrika toen bijna de hemel op Aarde, ondanks de alomtegenwoordige armoede.
 
Ondertussen breekt Marcel het brood en geeft ons een stukje. Hij bekent dat hij als jongeman in alle geheim voor zijn roeping koos en vervolgens Arabisch ging studeren in Tripoli.
 
Na 33 jaar zwaar missiewerk kreeg hij onverwacht de kans om bij Paus Johannes Paulus II te gaan werken in de bibliotheek van het Vaticaan. Hij werkte daar graag maar veel kreeg hij de Paus niet te zien. Toch viel er op een goede vrijdag in onze brievenbus een grote enveloppe, afzender Vaticaan. Marcel had een mooie foto opgestuurd waar hij samen met Zijne Hoogheid poseerde.
 
'Ja dat herinner ik me nog,' beaamt Marcel, 'maar eigenlijk moest ik voor die foto in een lange rij van geestelijken wachten tot het mijn beurt was,' geeft hij wat verlegen toe.
 
Glimlachend schenkt hij ons nog wat muntthee bij. Het was meteen ons laatste avondmaal want hij overleed twee dagen later aan een hartaanval, op Paaszondag.
 
******************************
De foto is aangeleverd door de schrijver


© 2013 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Hemel en hel volgens oudoom Marcel Claude Aendenboom
1009BZ Hemel
De laatste jaren van zijn leven als witte pater bracht oudoom Marcel door in een klooster te Antwerpen. Beide van zijn broers waren inmiddels overleden en omdat de rest van de familie weinig interesse toonde in hem nodigde hij m'n moeder en mij regelmatig uit om couscous te gaan eten in een gezellig Marokkaans restaurantje. Want wij waren wél geboeid door zijn spannende verhalen over zijn missiewerk in Ethiophië en andere ontwikkelingslanden.
 
Zo was Marcel eens oog in oog komen te staan met een enorme zwarte cobra. En was hij bijna gedood door kogels van rebellen. Ook van malaria werd hij niet gevrijwaard. 'Dat was écht de hel,' vertelt hij ons bij een glaasje rode wijn en een mooi stuk lamsvlees.
 
Maar hij had ook veel dankbaarheid gezien in de ogen van de inheemse bevolking nadat hij schooltjes voor hen had gebouwd. Hij gaf ook af en toe les aan Afrikaanse tieners. Voor hem leek Afrika toen bijna de hemel op Aarde, ondanks de alomtegenwoordige armoede.
 
Ondertussen breekt Marcel het brood en geeft ons een stukje. Hij bekent dat hij als jongeman in alle geheim voor zijn roeping koos en vervolgens Arabisch ging studeren in Tripoli.
 
Na 33 jaar zwaar missiewerk kreeg hij onverwacht de kans om bij Paus Johannes Paulus II te gaan werken in de bibliotheek van het Vaticaan. Hij werkte daar graag maar veel kreeg hij de Paus niet te zien. Toch viel er op een goede vrijdag in onze brievenbus een grote enveloppe, afzender Vaticaan. Marcel had een mooie foto opgestuurd waar hij samen met Zijne Hoogheid poseerde.
 
'Ja dat herinner ik me nog,' beaamt Marcel, 'maar eigenlijk moest ik voor die foto in een lange rij van geestelijken wachten tot het mijn beurt was,' geeft hij wat verlegen toe.
 
Glimlachend schenkt hij ons nog wat muntthee bij. Het was meteen ons laatste avondmaal want hij overleed twee dagen later aan een hartaanval, op Paaszondag.
 
******************************
De foto is aangeleverd door de schrijver
© 2013 Claude Aendenboom
powered by CJ2