archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 2 Jaargang 9 3 november 2011 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept | ||||
Kwaad tegen kwaad # goed | LoolsArt | |||
Hand in hand met Mulders literaire debuut * toog ik naar het park. Het was aardig weer, goed voor een dagje buiten. Als ik het boek erg goed zou vinden kon ik het zeker in één keer uit lezen (als het me raakt gaat dat namelijk altijd zo) en als het me niet zou boeien de prullenbak in verdwijnen (want in een tweede kans geloof ik niet).
Ok, John Winkle, de hoofdpersoon van het boek, is een onderzoeker die een eind kan maken aan alle kwaad op de aarde van nu. Hij heeft iets in de hersenen ontdekt dat je kunt manipuleren, waardoor je een hoop ellende kan voorkomen. Geen kosmisch maar moreel onheil, slechte daden van personen wel te verstaan. Aanslagen, misdaad, geweld kortom alle kwaad in de wereld.
Nu is dit geen nieuw thema. In de filosofie speelt hetzelfde thema al meer dan 2500 jaar een prominente rol. Plato, Aristoteles, Thomas van Aquino.... Het kwaad begrijpen om het goede hoog te houden; de grootsheid van iets dat aan alle ellende een eind kan maken. Menig boek of film roert hetzelfde aan. Op een of andere reden moest ik denken aan Paul Verhoevens Total Recal en hoe goed die film is. Het leven is goed zoals je het aangeboden krijgt, maar je moet niet verder denken hoe of wat.
Waarom dit boek zo’n gedachte oproept, Winkle zal het weten. Het opgelegde goede als geluk ten koste van het kwaad? Nou die grote vondst van John Winkle dat is me wat, alleen komt het er niet van. John zit zelf tot over zijn oren in de ellende, of wat de auteur hier voor door laat gaan: een allochtoon die iets te dichtbij zijn dochter komt (schande?), of een vader die zijn dochter niet kan loslaten (zielig?), gedoe over zijn idee en de interesse van een inlichtingendienst (vind je het gek?) en de horror van zijn laboratorium proefdieren (als ik een rat was en ik zou de kans krijgen zou ik hetzelfde doen). John Winkle balanceert tussen twee werelden, in de ene is hij de held in de andere de schurk: maar hij is geen van beiden. Het komt er niet van.
Gaandeweg is het stiller geworden in het park en de illusie van een aardige dag wordt door een koude aan de grond de grond in geboord; tijd om op te stappen. Onderweg naar huis lees ik de laatste acht bladzijden. Dan is het uit en sla ik het boek, met de appelgroene omslag met een blauwe rat zonder kop erop, dicht. Vaag, zo zou ik dit boek het best kunnen omschrijven: het komt niet uit de verf. Michiel komt niet genoeg los van zijn dagelijkse maatschappelijke vraagstukken: zijn ellende is voor mij te fantasieloos. Weer een boek dat het goede nog beter maakt: Leve Philip K. Dick.
* Michiel Mulder, Het ongrijpbare gelijk van John Winkle, Uitgeverij De Brouwerij € 17,50
***************************************
Meer over LoolsArt op www.loolsart.blogspot.com |
||||
© 2011 LoolsArt | ||||
powered by CJ2 |