archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 8
Jaargang 8
10 februari 2011
Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
Pontchartrain Henk Klaren

0808VG Pontchartrain
Voor de orkaan Katrina had ik eigenlijk nog nooit van Lake Pontchartrain gehoord. Temidden van alle nare berichten over Katrina bleef die naam haken. Pontchartrain, een mooi, Frans woord. Zoals bekend was Louisiana aanvankelijk een Franse kolonie. Het meer is genoemd naar Louis Phélipeaux, graaf van Pontchartrain *. Dat ligt in Rambouillet. Het dorp Jouars-Pontchartrain (bijna 5000 inwoners) heeft nog steeds een Rue Louis Phélipeaux. Geen erg aantrekkelijke straat, zo blijkt uit Google streetview. Phélipeaux was een belangrijk Frans staatsman in de tweede helft van de 17e eeuw. Hij was ondermeer verantwoordelijk voor de marine.

En hij werd vaker vernoemd. Voorbeelden zijn: het historische Hotel Pontchartrain in New Orleans en het voormalige Fort Pontchartrain du Détroit, waar nu de stad Detroit is. Franse ontdekkingsreizigers hebben ook twee niet bestaande eilanden op kaarten van Lake Superior ingetekend: Île Philipaux en Isle Pontchartrain. Vermoedelijk met het doel fondsen te werven voor nader onderzoek.

Misschien omdat die naam was blijven haken viel me op dat Lucinda Williams in haar Lake Charles (één van de mooiste nummers ooit) een autorit – samen met de hoofdpersoon uit het liedje – beschrijft, die via een brug over het meer gaat. Ik neem aan over de indrukwekkende brug, dwars over het water: de Lake Pontchartrain Causeway. En dan naar Baton Rouge en Lafayette. Stoppen in Lake Charles, ‘the place he loved’ en Lucinda’s geboorteplaats. Het lied is uit het echte leven gegrepen. De hoofdpersoon heeft een eind aan zijn leven gemaakt. Luister en huiver.

En dan was ik al een tijdje op zoek naar de DVD van de Transatlantic Sessions, deel 1. Dat was een TV-programma op BBC Schotland, waarin muzikanten van beide zijden van de oceaan met elkaar speelden. Emmylou Harris doet er aan mee, en Mary Black en de dames McGarrigle. Kortom: de moeite waard. Op mijn verlanglijst gezet. Steeds bij CD-winkels gekeken (maar ja, die worden steeds schaarser). Niks niet. En natuurlijk: op Internet kun je alles kopen, maar om de één of andere reden ben ik daar ouderwets terughoudend in. Inmiddels heb ik mij daaroverheen gezet en de bestelling geplaatst. Hij komt over 4 tot 6 weken!

Tijdens mijn zoektocht vond ik in de bibliotheek wel deel 3. Geen klinkende namen. Ik kende er niet één. Toch maar geleend en het is een erg leuke DVD.0808VG TS3 Zes Tv-programma’s en extra’s. Heel veel Gaelic folk, wat country, prima. En natuurlijk viel mij het lied The Lakes of Pontchartrain op. Een traditional, gezongen door Paul Brady uit Ierland. Het is een droevig liefdesliedje, want de ik-figuur kan zijn creole girl niet krijgen, omdat ze trouw blijft aan haar man, die op zee is 1).

Het lied kwam mij bekend voor. Na een poosje nadenken was ik er achter. Het staat op een album van de Chieftains: The Long Black Veil. Dat is zo’n album met veel gastsolisten; doen de Chieftains wel vaker, een aardige gewoonte. Op het album wordt het lied gezongen door Mark Knopfler. Prachtig. Paul Brady speelt er gitaar bij! Alleen nu heet het The Lily of the West. De tekst is ook heel anders. De lelie heet Molly en gaat vreemd. De schrijver maakt de minnaar dood en wacht nu in de rotten stinking jail op executie door verhanging. Het is een Iers volksliedje. In de Amerikaanse versie heet het Molly Flora 2).
Er zijn nog veel meer uitvoeringen van beide versies (Joan Baez, Bob Dylan met een Serviër, de Be Good Tanya’s) en er zijn ook nog meer liedjes over Lake Pontchartrain. Van een Hank Williams-lied (On the Banks of Old Lake Pontchartrain) is ook een Franse versie gemaakt. Is de cirkel toch min of meer rond.

* Er is ook een versie die zegt dat de naam komt van een katholieke priester uit Chartres, die een brug over het meer (of baai, er is een smalle verbinding met de zee) wilde maken: de Pont Chartrien, en dan verder verbasterd. Lijkt me niet.
 
****************************************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door Het Genootschap De Leunstoel.
Leden van het Genootschap zijn: Jaap van Lakerveld, Jan Hoorweg, Katharina Kouwenhoven, Henk Klaren, Dik Kruithof, Gábor Budavári, Michiel van der Mast, Maeve van der Steen, Willem Minderhout, Barbara Muller, Joop Quint, Gerda-Joke Zwart, Michiel Hoorweg, Hans Meijer, Gerbrand Muller, Peter Schröder, Carlo van Praag, Rob Kieft, Ruud van Ruijven, Frits Hoorweg, Tom Duijkers en Ruud Klein.


© 2011 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
Pontchartrain Henk Klaren
0808VG Pontchartrain
Voor de orkaan Katrina had ik eigenlijk nog nooit van Lake Pontchartrain gehoord. Temidden van alle nare berichten over Katrina bleef die naam haken. Pontchartrain, een mooi, Frans woord. Zoals bekend was Louisiana aanvankelijk een Franse kolonie. Het meer is genoemd naar Louis Phélipeaux, graaf van Pontchartrain *. Dat ligt in Rambouillet. Het dorp Jouars-Pontchartrain (bijna 5000 inwoners) heeft nog steeds een Rue Louis Phélipeaux. Geen erg aantrekkelijke straat, zo blijkt uit Google streetview. Phélipeaux was een belangrijk Frans staatsman in de tweede helft van de 17e eeuw. Hij was ondermeer verantwoordelijk voor de marine.

En hij werd vaker vernoemd. Voorbeelden zijn: het historische Hotel Pontchartrain in New Orleans en het voormalige Fort Pontchartrain du Détroit, waar nu de stad Detroit is. Franse ontdekkingsreizigers hebben ook twee niet bestaande eilanden op kaarten van Lake Superior ingetekend: Île Philipaux en Isle Pontchartrain. Vermoedelijk met het doel fondsen te werven voor nader onderzoek.

Misschien omdat die naam was blijven haken viel me op dat Lucinda Williams in haar Lake Charles (één van de mooiste nummers ooit) een autorit – samen met de hoofdpersoon uit het liedje – beschrijft, die via een brug over het meer gaat. Ik neem aan over de indrukwekkende brug, dwars over het water: de Lake Pontchartrain Causeway. En dan naar Baton Rouge en Lafayette. Stoppen in Lake Charles, ‘the place he loved’ en Lucinda’s geboorteplaats. Het lied is uit het echte leven gegrepen. De hoofdpersoon heeft een eind aan zijn leven gemaakt. Luister en huiver.

En dan was ik al een tijdje op zoek naar de DVD van de Transatlantic Sessions, deel 1. Dat was een TV-programma op BBC Schotland, waarin muzikanten van beide zijden van de oceaan met elkaar speelden. Emmylou Harris doet er aan mee, en Mary Black en de dames McGarrigle. Kortom: de moeite waard. Op mijn verlanglijst gezet. Steeds bij CD-winkels gekeken (maar ja, die worden steeds schaarser). Niks niet. En natuurlijk: op Internet kun je alles kopen, maar om de één of andere reden ben ik daar ouderwets terughoudend in. Inmiddels heb ik mij daaroverheen gezet en de bestelling geplaatst. Hij komt over 4 tot 6 weken!

Tijdens mijn zoektocht vond ik in de bibliotheek wel deel 3. Geen klinkende namen. Ik kende er niet één. Toch maar geleend en het is een erg leuke DVD.0808VG TS3 Zes Tv-programma’s en extra’s. Heel veel Gaelic folk, wat country, prima. En natuurlijk viel mij het lied The Lakes of Pontchartrain op. Een traditional, gezongen door Paul Brady uit Ierland. Het is een droevig liefdesliedje, want de ik-figuur kan zijn creole girl niet krijgen, omdat ze trouw blijft aan haar man, die op zee is 1).

Het lied kwam mij bekend voor. Na een poosje nadenken was ik er achter. Het staat op een album van de Chieftains: The Long Black Veil. Dat is zo’n album met veel gastsolisten; doen de Chieftains wel vaker, een aardige gewoonte. Op het album wordt het lied gezongen door Mark Knopfler. Prachtig. Paul Brady speelt er gitaar bij! Alleen nu heet het The Lily of the West. De tekst is ook heel anders. De lelie heet Molly en gaat vreemd. De schrijver maakt de minnaar dood en wacht nu in de rotten stinking jail op executie door verhanging. Het is een Iers volksliedje. In de Amerikaanse versie heet het Molly Flora 2).
Er zijn nog veel meer uitvoeringen van beide versies (Joan Baez, Bob Dylan met een Serviër, de Be Good Tanya’s) en er zijn ook nog meer liedjes over Lake Pontchartrain. Van een Hank Williams-lied (On the Banks of Old Lake Pontchartrain) is ook een Franse versie gemaakt. Is de cirkel toch min of meer rond.

* Er is ook een versie die zegt dat de naam komt van een katholieke priester uit Chartres, die een brug over het meer (of baai, er is een smalle verbinding met de zee) wilde maken: de Pont Chartrien, en dan verder verbasterd. Lijkt me niet.
 
****************************************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door Het Genootschap De Leunstoel.
Leden van het Genootschap zijn: Jaap van Lakerveld, Jan Hoorweg, Katharina Kouwenhoven, Henk Klaren, Dik Kruithof, Gábor Budavári, Michiel van der Mast, Maeve van der Steen, Willem Minderhout, Barbara Muller, Joop Quint, Gerda-Joke Zwart, Michiel Hoorweg, Hans Meijer, Gerbrand Muller, Peter Schröder, Carlo van Praag, Rob Kieft, Ruud van Ruijven, Frits Hoorweg, Tom Duijkers en Ruud Klein.
© 2011 Henk Klaren
powered by CJ2