archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 2
Jaargang 8
4 november 2010
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden delen printen terug
Het dierenrijk Peter Schröder

0802BS 80.1
Zondeval
Kaart 1a geeft ons een mooi gekleurd beeld van het leven op aarde tijdens een belangrijk moment van de 6e dag van de Schepping. Zie: *
Het is 1912, op 14 januri stuurt Lefèbvre zijn beste wensen aan meneer en mevrouw Le Bris in St.Quentin (Aisne, France). Hij stuurt een aflevering van het Photo-drame de la Création, 32 Illustrations bibliques. We zien verschillende zoogdieren vreedzaam verkeren in een idyllische omgeving. We zien ook twee vertegenwoordigers van de kruipende dieren, twee slangen, één in het gras en één in een boom. Onder die boom, beladen met appels, zien we een ongekleed mensenpaar. De slang lijkt contact te zoeken/hebben met de staande vrouw die een zojuist geplukte appel overhandigt aan de zittende man. Dat zal smaken!
Waarom staat die olifant zo wild te trompetteren? Vertrouwt hij de gift, en misschien ook de slangen, niet? Weet hij al dat die man Adam en die vrouw Eva heet? Dat de vermaledijde Zondeval zich bezig is te voltrekken? Dat het uit is met de paradijselijke vrede en dat van nu af aan die zebra niet meer veilig is voor die leeuw?

Gewetensvorming
In de verklarende tekst achterop de kaart wordt melding gemaakt van een tegenstelling tussen de verslaglegging van deze dag in het Oude Testament en de evolutietheorie. De auteur komt met een verzoenend perspectief: vertaal die dagen der schepping in perioden van 10.000 jaar, dan is op dag 6 oftewel 60.000. jaar geleden, de evolutie zo ver voortgeschreden dat homo sapiens zijn eerste schreden op aarde zet. (Die tijdrekening moet je dan vooral in niet mathematische maar figuurlijke zin zien) De Here (de Paus) tevreden en Darwin ook! Maar de auteur houdt wel vast aan de gelijktijdig plaatshebbende zondeval.
Nou ik: ook over die Zondeval bestaan veel misverstanden. De clerus lijkt ons vaak te willen laten geloven dat een perfect leven op aarde in de war gestuurd werd door onverantwoordelijk gedrag van Adam en Eva (‘Zij was begonnen!’, ‘Nietes, hij vroeg er om!’). Dat we het nu allemaal minder aangenaam hebben door die lichtzinnige actie van Adam en Eva. Wat een onzin! Mijn visie: Adam en Eva wandelden een tijd als onwetende, onnozele mensenkinderen rond op aarde maar grepen hun kansen op, hm., ‘verdere doorgroei’, toen ze gingen proeven van de Boom der Kennis (van kenniseconomie). Mensen maakten zich los van een dierlijk bestaan. In hun volgende (leergierige) ontwikkelingsfase wisten ze steeds meer van het leven op aarde, maar zagen zich ook steeds vaker geplaatst voor dilemma’s. Geen vreedzame oplossingen meer maar het doorhakken van knopen, het nemen van de eigen verantwoordelijkheid. Behalve Goed ook Kwaad, behalve Vrede ook Oorlog, dat is onlosmakelijk verbonden met menselijke identiteit, met menselijk geweten.

Voor de wind
Dat was een heel verhaal. Snel terug naar het dierenrijk, naar het dier dat geldt als de mensenvriend bij uitstek: de hond. Zijn er nog wilde honden? Mogelijk, maar ze zijn in getal en variabiliteit ruim overtroffen door de soorten die mensen hebben gefokt en getemd tot huisbakken gezelschapsdieren of nutsdieren (trekdieren, jachthonden, geleidehonden, proefdieren). Hier op kaart 1b een exemplaar van een windhondensoort. Zie:
Windhonden kunnen hard hollen en dan wild vangen en apporteren. Ze kunnen ook het hollen om het hollen beoefenen. Ze worden0802BS 80.2 zo door de baasjes ingezet in wedstrijden op renbanen. Dan valt er voor de baasjes nog wat te verdienen (of te verliezen). Deze windhond lijkt op het eerste gezicht te beschikken over een lang en dun geslachtsdeel, echter het aanhangsel tussen de achterpoten van deze hond dient niet de voortplanting maar blijkt bij nader inzien een staart. Met het staartje tussen de benen, heeft deze hond net een race verloren en van zijn baasje op zijn donder gehad? Weet Martin Gauss er meer van?

Walvistraan
Dienende, nuttige zoogdieren. Een zoekplaatje op kaart 2a verstuurd in 1952 vanaf de Zuidpool door Broer Arie naar G. Poortvliet, bollenkweker te Oostvoorne. Zie:
Een hartelijke gelukwens vanuit de Zuidpool voor jullie allen en Geert in het bijzonder nog vele gelukkige jaren. Op de foto 3 walvissen langszij een walvisjager. Kom maar eens kijken, maar neem je jas mee. Hartelijke groeten en tot ziens. Broer Arie was in dienst van de Ned. Mij. v.d. Walvisvaart N.V. Amsterdam. Drie dode walvissen dus, doodgemaakt om te verwerken tot levertraan (brrr.) voor mensen. Mede door toedoen van de Ned. Mij. v.d. Walvisvaart N.V. Amsterdam bestaan er nauwelijks meer levende walvissen. Andere tijden, die jaren 50 in Nederland. In het algemeen minder diervriendelijk.

Reddende ruiter
Ook in de jaren 50 behoorden in Nederland de paarden tot de favoriete diersoorten. Maar paardenzorg en paardrijden waren toen nog lang niet het domein van aaiende en borstelende tienermeisjes. Het was meer iets voor mannelijke ruiters: taterataa!, hoog te paard en dan op jacht! Of een paard als dienstvervoermiddel voor militairen en politiemannen. De strandagent te paard was een publiekslieveling. Op kaart 2b zien we de bereden strandagent door de branding galopperen met de linkerhand aan de teugels, en in de rechterhand een meisje van een jaar of 4. Zie:
Het onderschrift luidt: Te ver in Zee, er boven staat Groeten uit Scheveningen. Het plaatje maakt de indruk dat het meisje aan haar kleertjes door oom agent uit het te diepe water is getrokken. Het moet nog wel een gedoe geweest zijn vóór dit tafereeltje geloofwaardig was geënsceneerd en vastgelegd op de gevoelige plaat.
 
Beter Beeld
Goed nieuws: de plaatjes uit deze rubriek zijn voortaan veel gedetailleerder te bekijken!
Tot nu toe konden de prentbriefkaarten in De Leunstoel niet goed worden bekeken. Vanaf nu kunt u doorklikken naar mijn eigen website in opbouw, (http://www.peterschroderatb.nl/) daar wordt langzaam maar zeker een beeldbank opgebouwd waarin de beelden uit deze rubriek veel beter te zien zijn.
Voor de kaarten bij deze aflevering kunt u doorklikken naar:
 


© 2010 Peter Schröder meer Peter Schröder - meer "Beelden uit soberder tijden" -
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden
Het dierenrijk Peter Schröder
0802BS 80.1
Zondeval
Kaart 1a geeft ons een mooi gekleurd beeld van het leven op aarde tijdens een belangrijk moment van de 6e dag van de Schepping. Zie: *
Het is 1912, op 14 januri stuurt Lefèbvre zijn beste wensen aan meneer en mevrouw Le Bris in St.Quentin (Aisne, France). Hij stuurt een aflevering van het Photo-drame de la Création, 32 Illustrations bibliques. We zien verschillende zoogdieren vreedzaam verkeren in een idyllische omgeving. We zien ook twee vertegenwoordigers van de kruipende dieren, twee slangen, één in het gras en één in een boom. Onder die boom, beladen met appels, zien we een ongekleed mensenpaar. De slang lijkt contact te zoeken/hebben met de staande vrouw die een zojuist geplukte appel overhandigt aan de zittende man. Dat zal smaken!
Waarom staat die olifant zo wild te trompetteren? Vertrouwt hij de gift, en misschien ook de slangen, niet? Weet hij al dat die man Adam en die vrouw Eva heet? Dat de vermaledijde Zondeval zich bezig is te voltrekken? Dat het uit is met de paradijselijke vrede en dat van nu af aan die zebra niet meer veilig is voor die leeuw?

Gewetensvorming
In de verklarende tekst achterop de kaart wordt melding gemaakt van een tegenstelling tussen de verslaglegging van deze dag in het Oude Testament en de evolutietheorie. De auteur komt met een verzoenend perspectief: vertaal die dagen der schepping in perioden van 10.000 jaar, dan is op dag 6 oftewel 60.000. jaar geleden, de evolutie zo ver voortgeschreden dat homo sapiens zijn eerste schreden op aarde zet. (Die tijdrekening moet je dan vooral in niet mathematische maar figuurlijke zin zien) De Here (de Paus) tevreden en Darwin ook! Maar de auteur houdt wel vast aan de gelijktijdig plaatshebbende zondeval.
Nou ik: ook over die Zondeval bestaan veel misverstanden. De clerus lijkt ons vaak te willen laten geloven dat een perfect leven op aarde in de war gestuurd werd door onverantwoordelijk gedrag van Adam en Eva (‘Zij was begonnen!’, ‘Nietes, hij vroeg er om!’). Dat we het nu allemaal minder aangenaam hebben door die lichtzinnige actie van Adam en Eva. Wat een onzin! Mijn visie: Adam en Eva wandelden een tijd als onwetende, onnozele mensenkinderen rond op aarde maar grepen hun kansen op, hm., ‘verdere doorgroei’, toen ze gingen proeven van de Boom der Kennis (van kenniseconomie). Mensen maakten zich los van een dierlijk bestaan. In hun volgende (leergierige) ontwikkelingsfase wisten ze steeds meer van het leven op aarde, maar zagen zich ook steeds vaker geplaatst voor dilemma’s. Geen vreedzame oplossingen meer maar het doorhakken van knopen, het nemen van de eigen verantwoordelijkheid. Behalve Goed ook Kwaad, behalve Vrede ook Oorlog, dat is onlosmakelijk verbonden met menselijke identiteit, met menselijk geweten.

Voor de wind
Dat was een heel verhaal. Snel terug naar het dierenrijk, naar het dier dat geldt als de mensenvriend bij uitstek: de hond. Zijn er nog wilde honden? Mogelijk, maar ze zijn in getal en variabiliteit ruim overtroffen door de soorten die mensen hebben gefokt en getemd tot huisbakken gezelschapsdieren of nutsdieren (trekdieren, jachthonden, geleidehonden, proefdieren). Hier op kaart 1b een exemplaar van een windhondensoort. Zie:
Windhonden kunnen hard hollen en dan wild vangen en apporteren. Ze kunnen ook het hollen om het hollen beoefenen. Ze worden0802BS 80.2 zo door de baasjes ingezet in wedstrijden op renbanen. Dan valt er voor de baasjes nog wat te verdienen (of te verliezen). Deze windhond lijkt op het eerste gezicht te beschikken over een lang en dun geslachtsdeel, echter het aanhangsel tussen de achterpoten van deze hond dient niet de voortplanting maar blijkt bij nader inzien een staart. Met het staartje tussen de benen, heeft deze hond net een race verloren en van zijn baasje op zijn donder gehad? Weet Martin Gauss er meer van?

Walvistraan
Dienende, nuttige zoogdieren. Een zoekplaatje op kaart 2a verstuurd in 1952 vanaf de Zuidpool door Broer Arie naar G. Poortvliet, bollenkweker te Oostvoorne. Zie:
Een hartelijke gelukwens vanuit de Zuidpool voor jullie allen en Geert in het bijzonder nog vele gelukkige jaren. Op de foto 3 walvissen langszij een walvisjager. Kom maar eens kijken, maar neem je jas mee. Hartelijke groeten en tot ziens. Broer Arie was in dienst van de Ned. Mij. v.d. Walvisvaart N.V. Amsterdam. Drie dode walvissen dus, doodgemaakt om te verwerken tot levertraan (brrr.) voor mensen. Mede door toedoen van de Ned. Mij. v.d. Walvisvaart N.V. Amsterdam bestaan er nauwelijks meer levende walvissen. Andere tijden, die jaren 50 in Nederland. In het algemeen minder diervriendelijk.

Reddende ruiter
Ook in de jaren 50 behoorden in Nederland de paarden tot de favoriete diersoorten. Maar paardenzorg en paardrijden waren toen nog lang niet het domein van aaiende en borstelende tienermeisjes. Het was meer iets voor mannelijke ruiters: taterataa!, hoog te paard en dan op jacht! Of een paard als dienstvervoermiddel voor militairen en politiemannen. De strandagent te paard was een publiekslieveling. Op kaart 2b zien we de bereden strandagent door de branding galopperen met de linkerhand aan de teugels, en in de rechterhand een meisje van een jaar of 4. Zie:
Het onderschrift luidt: Te ver in Zee, er boven staat Groeten uit Scheveningen. Het plaatje maakt de indruk dat het meisje aan haar kleertjes door oom agent uit het te diepe water is getrokken. Het moet nog wel een gedoe geweest zijn vóór dit tafereeltje geloofwaardig was geënsceneerd en vastgelegd op de gevoelige plaat.
 
Beter Beeld
Goed nieuws: de plaatjes uit deze rubriek zijn voortaan veel gedetailleerder te bekijken!
Tot nu toe konden de prentbriefkaarten in De Leunstoel niet goed worden bekeken. Vanaf nu kunt u doorklikken naar mijn eigen website in opbouw, (http://www.peterschroderatb.nl/) daar wordt langzaam maar zeker een beeldbank opgebouwd waarin de beelden uit deze rubriek veel beter te zien zijn.
Voor de kaarten bij deze aflevering kunt u doorklikken naar:
 
© 2010 Peter Schröder
powered by CJ2