archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 7 Jaargang 1 29 januari 2004 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Koken | ||||
Liever een goede maaltijd dan een vreemd dieet | Maeve van der Steen | |||
“Wij willen brood! Wij hebben geen brood!” riep het hongerige Franse volk en koningin Marie Antoinette zei “let them eat cake”, ja echt, in het Engels. Niet waar gebeurd natuurlijk, maar de strekking is duidelijk: de later wel erg streng voor haar rijkdom gestrafte Marie had niet begrepen dat de mensen niks te eten hadden. (Wie overigens alle variaties op deze legende wil lezen moet bij Google maar even ‘cake’ en ‘Marie Antoinette’ intikken). Brood is een eerste levensbehoefte, brood staat gelijk aan inkomen. Brood op de plank. “I’m broke, no bread...” zingt Ray Charles in het swingende lied ‘Busted’. En brood is lekker! Wat is nou een gebakken eitje met spek zonder brood eronder? Een Franse maaltijd zonder stokbrood? Een plakje boerenkaas zonder volkoren boterham? Iets heerlijks, zeggen de Atkins aanhangers. Het Atkins-dieet is terug. In mijn jonge jaren heette het Puntendieet. Je mocht geloof ik twintig punten per dag eten, en een punt was één gram koolhydraten. Het makkelijkst was om helemaal geen punten te eten, dan hoefde je ook niks te tellen. Etenswaren met 0 punten zijn vlees, vis, schaaldieren, eieren en kaas. Groenten hebben weinig punten, fruit wordt al gevaarlijker, en alles wat ook maar enigszins melig is, barst van de punten: aardappels, pasta, brood en rijst. Suiker is ten strengste verboden, maar geen nood, daar hebben we zoetstof voor. Dus de Atkins-aanhangers roepen enthousiast hoe verrukkelijk hun ontbijtje van gebakken ei met ham, begeleid door koffie met slagroom smaakt. Honger heb je niet bij dit dieet, dat is duidelijk, maar ik kan me eenvoudigweg niet voorstellen dat het gezond is om zo raar te eten. Ikzelf heb het een paar weken volgehouden - de eerste paar dagen val je spectaculair af, terwijl je voor je gevoel ‘alles’ mag eten - maar het verlangen naar een groot bord rijst brak me op. Ik schaam me nu trouwens nog voor mijn dronkenschap ten gevolge van die keer dat ik in plaats van bier (8 punten per glas), de hele avond jenever (0 punten) heb gedronken, met af en toe een blokje kaas (0 punten) erbij. Atkins is een mal dieet. Je gaat er trouwens ook van uit je mond ruiken, maar daar hoor je nooit meer iemand over. Matig eten, kalm aan doen met alcohol en maar heel af en toe snoepen is het devies om op gewicht te blijven, saai maar waar. Matig eten, maar wel lekker natuurlijk. En als je zo braaf bent geweest die fles wijn bij het eten niet helemaal leeg te drinken, kan je jezelf de volgende dag op dit gerecht trakteren; het smaakt fijn en apart en is heel makkelijk te bereiden. Fegato Marinato Ingrediënten per persoon: Een dun plakje lever, mag van een kalf, lam of rund zijn. Scheutje (overgebleven) witte wijn, een flinke teen knoflook in stukken gesneden, gemalen zwarte peper, snuifje zout, een laurierblad in stukjes gebroken, snuifje tijm. Olijfolie. De plakjes lever in een schaal waar ze krap in passen leggen, de wijn erover gieten en de kruiden en peper en zout toevoegen. De lever moet net onder staan, is het restje wijn daartoe niet toereikend, gewoon wat vaker keren. Minstens een dag laten marineren, beter is 24 uur, af en toe keren. In een koekenpan een dun laagje olijfolie verhitten, dan de lever met marinade en al in de pan gooien. Het gaat vreselijk spatten dus doe een schort aan en wees voorzichtig. De lever omdraaien, echt bruingebakken wordt het niet maar dat geeft niet. De gehele baktijd is ongeveer tien minuten, daarom moeten de plakjes echt niet te dik zijn. Uit de pan halen, op voorverwarmde borden leggen en de marinade onder flink roeren een paar minuten laten inkoken (de laurier en knoflook eruit vissen) en over de lever gieten. Heerlijk met een groene groente, verse spinazie of sperziebonen bijvoorbeeld, en een stukje stokbrood. Glas simpele rode wijn erbij. Italiaanse eenvoud op zijn best. En ook geschikt voor Atkins-adepten, al bevat lever als enige vleessoort wel koolhydraten (1 gram per ons) en witte wijn ook (7 gram per glas) en o jee, de groente! En hoe krijg je die lekkere saus naar binnen zonder stokbrood? |
||||
© 2004 Maeve van der Steen | ||||
powered by CJ2 |