archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 1 Jaargang 7 15 oktober 2009 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Misdaadboeken | ||||
Voorbij Larsson en Brown | Rolf Bos | |||
Te midden van het geweld van Stieg Larsson, wiens veelgeprezen Milleniumreeks niet van de bestsellerlijsten weg lijkt te branden, en de nieuwe puzzelroman over antiheld Robert Langdon van Dan Brown (The Lost Symbol; de Engelse versie staat ook al weken op de Nederlandse lijsten; de vertaling komt eind oktober uit bij Luitingh), zijn er ook nog, je zou het haast vergeten, andere spannende boeken die het lezen meer dan waard zijn.
Altijd de moeite waard bijvoorbeeld zijn de boeken van Michael Connelly en Lee Child, die beiden inmiddels een flink oeuvre hebben opgebouwd. In Ongrijpbaar (Boekerij) gunt Connelly zijn vaste rechercheur Harry Bosch verlof en keert misdaadverslaggever Jack McEvoy weer eens terug. Plaats van handeling is, als vanouds, Los Angeles; sinds Chandlers Philip Marlowe de vertrouwde thuisbasis van menig speurder.
Actueel: McEvoy wordt wegbezuinigd bij zijn krant, ten faveure van een jonge verslaggeefster die beter thuis is in de grote digitale wereld, de wereld waar elke uitgever en hoofdredacteur tegenwoordig zo tuk op lijkt te zijn - maar, dit terzijde, die nog geen enkele krantenmagnaat geld heeft opgebracht. Enfin. McEvoy krijgt een paar weken respijt en bijt zich vast in nog een laatste artikel. Met dat laatste verhaal hoopt hij de Pulitzerprijs te winnen, waarmee hij wellicht een nieuwe baan kan vinden. Ingrediënten: een drugsdealer, een vermoord meisje en een geheimzinnig personage dat diep verscholen is in de digitale wereld - een wereld waar onze Jack weinig weet van heeft, maar gelukkig is daar zijn jonge opvolgster, die goed thuis is in de wereld van Hyves, Wikipedia, Facebook, LinkedIn en hoe al die fora ook mogen heten. McEvoy is beter bekend in de gewone wereld, de wereld van informanten, duistere kroegjes en de achterafbuurten van Los Angeles. Volgt opnieuw een prachtig verhaal, zoals we dat van Connelly gewend zijn. Deze Amerikaanse schrijver blijft de beste uit de hogeschool van Chandler. (Voor de liefhebber van Connelly’s Harry Bosch: er verscheen onlangs ook een fijn boek met korte verhalen, The Blue Religion, uitgeverij Quercus, import Van Ditmar, waarin Connelly een aantal korte verhalen van Amerikaanse misdaadschrijvers inleidt. In die bundel ook een vroeg Harry Bosch-verhaal: Fathers Day.)
Lee Child timmert met zijn Jack Reacher-reeks, net als Connelly, al heel wat jaren aan de weg. En ook Child stelt nimmer teleur. In Sluipschutter (Luitingh) wordt Jack geconfronteerd met zelfmoordterroristen, die hij in de New Yorkse metro onmiddellijk als zodanig herkent. Kwestie van het hanteren van twaalf kenmerken, zoals die geformuleerd zijn door de Israëlische geheime dienst. Om te beginnen zijn zelfmoordenaars nerveus: want, jawel, het is tenslotte hun eerste keer… Helaas. Jack zit er in het begin van het nieuwe boek naast, en dat overkomt onze onvolprezen held niet vaak. De vrouw in de metro van New York blijkt helemaal géén zelfmoordterrorist, ze doodt alleen zichzelf in de half lege metrowagen. Waarna Jack, zo kennen we Lee Child weer, natuurlijk een harde confrontatie met de autoriteiten staat te wachten. Volgt een goed beschreven jacht, waarbij ex-militair Reacher als vanouds zowel jager als opgejaagde is. Die hele Jack Reacher is natuurlijk een karikatuur, al vele boeken lang. Geweldige vechtjas, slimme waarnemer, superheld. Als je dat zo leest, denk je, mmm, niets voor mij. Maar het rare is dat de boeken van Child enorm verslavend werken, zoals de James Bondfilms dat ook kunnen zijn. Perfect amusement. Net als bij Dan Brown weet je dat het allemaal goed verzonnen flauwekul is, maar toch raak je ook bij Child elke keer weer in de ban van het verhaal.
Meer serieus nu, terug Europa in. Een fijne verrassing biedt Het Loon van de Zonde (Boekerij) van de Duitse schrijfster Inge Löhning. Een jongetje verdwijnt in Zuid-Duitsland, in een dorpje waar ontwerpster Agnes Gaudera net is komen wonen. Commissaris Konstantin Dünforth uit München moet de vijfjarige Jakob zien op te sporen. Maar het is Agnes die het jongetje, tijdens het hardlopen, in het bos vindt. Hiermee geven we niets van het verhaal weg, want dan moet het - beklemmende - en goed geschreven boek van debutante Löhning nog in volle vaart beginnen. Vergeet Zweden even, het land van Stieg Larsson en Henning Mankell, lees deze ijzersterke debuutthriller van Inge Löhning. Een aanrader.
****************************
Meer tekeningen van Eefje Ernst op: http://www.flickr.com/photos/33899366@N08/sets/72157618427545726/ |
||||
© 2009 Rolf Bos | ||||
powered by CJ2 |