archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 19 Jaargang 6 17 september 2009 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Misdaadboeken | ||||
Terug naar Afrika | Rolf Bos | |||
We zijn murw van de Afrikaanse toestanden, aids, honger, kindsoldaten, genocide, dat eeuwige gewacht op de nieuwe fucking Mandela. Het is onontwarbare bullshit.
Zo, die zit. Een krachtig citaat uit Willem Asmans Wondermans Eindspel (Cargo), een van de beste Nederlandse thrillers van dit jaar, en zeker een geheide Gouden Strop-kandidaat. Een oude VN-gezant, de Nederlandse oud-minister Jaap Vos (Herkennen we daar Jan Pronk? Jazeker.), wordt naar een niet met name genoemd Afrikaanse land gestuurd om daar strijdende partijen uit elkaar te halen.
Dat gaat gepaard met veel persoonlijke twijfels van Vos, met een spannende verhaallijn plus een prima beschrijving van de couleur locale - de schrijver heeft zich uitstekend gedocumenteerd, al laat Asman de VN-medewerkers wel constant in witte Landrovers rijden, terwijl die juist in de Afrikaanse werkelijkheid gebruik maken van Toyota Landcruisers. (De vertrouwde Landrovers zijn überhaupt aan het verdwijnen op de Afrikaanse wegen, het is Toyota dat de markt van de voertuigen voor hulpverleners vrijwel helemaal heeft overgenomen.)
Maar goed, het is een kniesorige opmerking, verder is Wondermans Eindspel van het niveau dat John LeCarré in zijn recente Afrikaboeken bereikt.
Ik was onlangs een tijdlang in Kenia en had voor de gelegenheid een stapeltje al dan niet spannende boeken meegenomen die zich afspelen op het Afrikaanse continent. Wondermans Eindspel was er een van, een ander opmerkelijk boek dat recentelijk verscheen is Engelen der Wrake (De Geus) van David van Reen. ‘Een roman over Kenia’ luidt de ondertitel. Een keihard boek, geschreven door een auteur die overduidelijk vaak in het Oost-Afrikaanse verblijft. Van Reen is een echte Jack of All Trades, hij was ooit semi-profvoetballer, hij was manager en trainer van Keniaanse en Ethiopische atleten, hij gaf een fotoboek over Ethiopië uit en heeft ook nog een reisbureau dat gespecialiseerd is in Afrika.
Maar goed, dat Engelen der Wrake, het is een macaber en weinig opwekkend verhaal dat Van Reen vertelt. Over hoeren in de sloppenwijken van Nairobi, over aids, over geweld, over corruptie, over wraak, over alcoholisme, over bendes. Het verhaal, in het kort: een Keniaans meisje neemt wraak op de dood van haar moeder. Van Reen vertelt het verhaal zonder omhaal, in een heel directe stijl, zonder ook maar een enkel blad voor de mond te nemen. Een indrukwekkend, snoeihard romandebuut.
Spannend is Engelen der Wrake zeker, maar een echte thriller? Nee. De liefhebber van Afrika kan daarvoor terecht bij sommige werken van de Zweedse reus Henning Mankell, bij de vertrouwde avonturen van Wilbur Smith, bij het oude werk van wijlen James McClure (lees Het Stoomvarken, een klassieker die zich afspeelt in het Zuid-Afrika tijdens de Apartheid) en bij het recente werk van de Zuid-Afrikaanse schrijver Deon Meyer.
Bij dat illustere rijtje mag zich sinds vorig jaar ook Michael Stanley voegen. Diens A Carrion Death was het verrassendste boek dat ik tijdens mijn trip naar Kenia las. Michael Stanley zijn eigenlijk twee Zuid-Afrikaanse schrijvers, Michael Sears and Stanley Trollip, die na hun pensionering samen boeken zijn gaan schrijven. Dat klinkt wat oubollig, maar dat is het zeker niet. Hun vaste hoofdpersoon is detective David ‘Kubu’ Bengu, die in Botswana opereert, het land waar ook de succesvolle serie No. 1 Ladies' Detective Agency van schrijver Alexander McCall Smith is gesitueerd. Dat zijn charmante, edoch wat oubollige boeken over een gezellige, dikke vrouwelijke detective (ook verfilmd als BBC-serie), het duo Michael Stanley bedenkt hardere verhaallijnen. In A Carrion Death onderzoekt Kubu, ook al een gezellige dikkerd die van goed eten en een goed glas houdt, een moord in een safaripark. Zeer goed geschreven verhaal, waarbij ook actuele thema’s aan de orde komen: de diamantindustrie en het lot van de Bosjesmannen. Het smaakt allemaal naar meer, en het is dus fijn om te weten dat de sympathieke Kubu al in een tweede boek van Michael Stanley opduikt. Wordt vast een leuke serie, die een Nederlandse vertaling verdient.
Dat geldt ook voor Baking Cakes in Kigali van Gaile Parkin (Atlantic Books, import Nijgh & Van Ditmar). Angel Tungaranza bakt - inderdaad, de titel suggereert het al - taarten in Kigali, de hoofdstad van Rwanda. Klanten komen bij haar thuis naar foto’s kijken van voorbeeldtaarten. Angel schenkt daarbij een kopje thee, en luistert naar hun verhalen. Die gaan over zeer uiteenlopende (Afrikaanse) thema’s, met een nadruk op de genocide die in 1994 plaatsvond in het midden-Afrikaanse land. Toch is Baking Cakes in Kigali geen zwaar boek, het is charmant geschreven, vol prachtige, al dan niet spannende verhaaltjes. Aanrader!
**********************************
Boekhandel van Rossum is gevestigd aan de
Beethovenstraat 32 in Amsterdam.
Ga voor informatie naar www.boekhandelvanrossum.nl |
||||
© 2009 Rolf Bos | ||||
powered by CJ2 |