‘Waarom ligt u op uw knieën voor de brievenbus, meneer Minderhout? En waarom heeft u in vredesnaam een smoking aan?’ ‘Rond deze tijd komt de postbode meestal langs, Willem. Vandaag is het waarschijnlijk ‘de grote dag’, dus moet ik passend gekleed zijn.’ ‘Grote dag?’ ‘Nou, het moet wel raar lopen wil ik dit jaar geen uitnodiging krijgen!’ ’Een uitnodiging voor wat?’ ‘Het boekenbal natuurlijk. Wat dacht je anders?’ ‘Het boekenbal? Dat is toch alleen voor schrijvers?’ ‘Wat denk je dan dat ik ben? Ik schrijf me het eelt op de vingertoppen! Bovendien heb ik, zoals je weet, dit jaar het thema van de Boekenweek bepaald.’ ’U ?’ ‘Ja, ik! Weet je wat het thema is? TJIELP TJIELP - De literaire zoo. De dieren in het algemeen en de mussen in het bijzonder staan in het brandpunt van de literaire belangstelling. Het kan niet anders of mijn initiatiefvoorstel ‘Wie de mus niet eert, is de ooievaar niet weerd’ heeft voor de keuze van dit thema gezorgd.

Kijk maar. Wat staat er op de voorpagina van mijn voorstel? Juist! Jan Hanlo’s gedicht ‘Tjielp, tjielp’. Eindelijk erkenning, Willem. Na jarenlang ploeteren in de marge heeft men de grote politicus en essayist in mij herkend. De visionair die de mus weer op de kaart zette. Er is momenteel veel dat het Nederlandse volk verdeelt, Willem. Maar er is één zaak waarvoor de rijen zich weer sluiten: de terugkeer van de mus! En ik bedoel letterlijk rijen, Willem! Rijen dik stond men in het tuincentrum om een gesubsidieerde mussenvilla te verkrijgen. Alle media, van het Jeugdjournaal tot het Reformatorisch Dagblad, hadden het er over. En wie heeft die kwestie, ondanks scepsis en spot van menig bekend partijgenoot, geagendeerd? Juist! O Willem, ik zie mij al zwieren en zwaaien op het boekenbal op muziek van Edith Piaf met Yvonne van Rooij of Susan Smit in mijn armen, terwijl ik zachtjes tjielp-geluiden in hun lieve oortjes fluister … . En daarna, Willem… Daarna nodigt Harry Muschli me uit om met een goed glas wijn te discussiëren over ‘Der Wille zur Spatz’ en ‘L’ être et le moineau’. En als alle gasten al redelijk aangeschoten zijn, Willem, dan volgt het moment suprême. Charlotte Mussaers neemt me mee naar een stille plek en toont me discreet haar nieuwe tatoeage: naast haar distelvink staat een prachtige mus te pronken, door Hanky Panky nog die morgen aangebracht ….’ ‘U draaft weer aardig door, meneer Minderhout. Straks is dit niet meer dan een Phantasmus en dan zit u straks weer met een enorme kater.’

 

‘Daar is de post, meneer Minderhout.’ ‘O, ik houd het niet meer uit. Kijk jij alsjeblieft of die uitnodiging er bij zit, Willem? Mijn handen zijn te klam en te beverig om de post te kunnen openen.’ ‘Laat eens zien. Een foldertje over de schepping, iets van de sponsorloterij, een tandartsrekening, een brief van het Gewest Haaglanden over de Regiotaxi. Nee, ik zie niets van het CPNB. ‘Niets van het CPNB? Hoe kan dat? On n’oublie pas Sartre, als ik le General mag parafraseren. Misschien komt het morgen. Misschien is het per ongeluk bij de buren terecht gekomen. Dat kan toch niet waar zijn?’

 

‘Maar wacht eens … Dit komt van de Haagse bibliotheek … En hier iets diks van Maarten, de assistent van de wethouder van cultuur. Misschien kunt u in plaats van met Yvonne of Susan met Marieke Bolle zwaaien en zwieren …’ ‘Ik weet niet of dat zo’n goed idee is, Willem. Zeker niet als er bitterballen in de buurt zijn …’ ‘Zal ik die twee enveloppen dan toch maar openen, meneer Minderhout, of wilt u eerst een glaasje water?‘ ‘Maak ze maar open, jongen. Als mijn wereld dan toch instort, maak het dan maar zo kort mogelijk.’

 

‘Laat eens zien. Een absolute mus, met de complimenten van Maarten.’ ’ Hé, prachtig! Dat zijn mijn grappen! Heb ik niet mijn critici gepareerd met verwijzingen naar Erasmus, Wilhelmus en Muskens en gewaarschuwd voor Mussert en Mussolini? En kijk die tekeningen eens! Geweldig, een inleiding van Hugo Brandt Corstimus. Yvonne van Rooij is helaas vervangen door Yvonne Kroonenberg. Maar kijk, zij schreef een stukje over de Orgasmus. Terwijl je liefste je kust. Streef dan naar de hoogst bereikbare mus. Dat doet Van Rooij haar niet na!’

‘Het boekenbal lijkt er dit jaar niet in te zitten, meneer Minderhout. Maar u heeft wel een uitnodiging gekregen voor de opening van de tentoonstelling Een absolute mus in de Haagse Centrale Bibliotheek. Dat is toch meer dan een schrale troost!? U moet zich wel van te voren aanmelden bij een zeker mevrouw Hermus. Zouden ze die speciaal voor de gelegenheid hebben aangenomen? Alle schrijvers en tekenaars van Een absolute mus zijn aanwezig.‘ ‘Dus ook Yvonne Kroonenberg, Karin Spaink en Marjoleine de Vos? Zeg dan maar niets tegen mevrouw Minderhout, Willem. Gaan we gezellig met zijn tweeën. Zwaaien en zwieren!’

 

Initiatiefvoorstel ‘Wie de mus niet eert, … ‘: www.denhaag.pvda.nl/nieuwsbericht/1842

Mussenvilla’s: www.ad.nl/denhaag/stad/3034076/Actie_voor_mussenvillarsquos_groot_succes.html

Boekenweek: www.cpnb.nl/bw/actueel/index.html

‘Een absolute mus’ in de Openbare Bibliotheek Den Haag: www.dobdenhaag.nl/agenda/default.asp?red=detail&id=7195

 

**************************************************