archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 8
Jaargang 6
12 februari 2009
Bezigheden > Lopen delen printen terug
Uitglijden en rietdekken Frits Hoorweg

Terwijl half Nederland op de schaatsen stond waren wij rustig aan de wandel; langs de Heiligenbergerbeek, een NS-wandeling. Hier en daar was het wat glibberig, maar lopend maak je niet al te veel vaart en een gewaarschuwd mens telt voor twee. Wat waren wij toch verstandig. Heel anders dan die drieste bejaarden die hun schaatsen na vele jaren uit het vet hadden gehaald. Dat is natuurlijk vragen om problemen.
Bij binnenkomst van Amersfoort leek het erop dat het met de gladheid voor deze dag gedaan was. Opgewekt zetten wij de pas erin en hadden geen oog meer voor dat ene geniepige strookje ijzel dat daar speciaal op mij lag te wachten. Zelf heb ik het natuurlijk niet kunnen aanschouwen, maar mijn val moet spectaculair zijn geweest. Ik stel me zoiets voor als je wel in stripboeken ziet: het lichaam horizontaal in de lucht hangend, de benen op weg naar boven en het bovenlichaam op weg naar beneden.
Mijn metgezel trok me, met behulp van een toegesnelde voorbijganger, weer overeind. ‘Zo,’ zei ze daarna guitig ‘daar kun je weer een leuk stukje over schrijven.’
Bij deze.

Later bleek dat ik 4 ribben had gebroken. Van wandelen komt daardoor even niks. Ik heb nu gelegenheid eens goed te kijken naar de foto’s die ik maakte tijdens0608BZ Riet eerdere tochten. De hiernaast afgedrukte boodschap trof ik aan op een bord dat hing aan een onooglijk gebouwtje in de buurt van Kijkduin. Juttersmuseum staat er fier op de gevel. Nou ja, gevel, de dwarsbalk waar een soort van dak op rust. Het ziet er allemaal nogal geïmproviseerd uit. Precies wat je kan verwachten van een juttersmuseum.
Er was toen ik het op een winterdag passeerde niemand aanwezig. Ik stelde mij voor dat enkele milieuvriendelijke types ’s zomers en misschien in de weekenden wisseldiensten draaien. Het is helemaal niet onaannemelijk dat er in het gebouwtje, of voor de deur, af en toe een cursus rietdekken wordt gegeven.
Misschien dat ik daarom zo werd getroffen door deze overigens nogal flauwe woordspeling. Het lijkt net of iemand echt de bedoeling heeft gehad te melden dat de cursus niet doorging en dat vervolgens zomaar een passant er een grap van heeft gemaakt. Sporen van slordig uitgewiste tekst lijken dat te bevestigen.
Of zou die passant een beroemde cabaretier zijn geweest, die voor een keer anoniem heeft willen blijven?
 
*****************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis?


© 2009 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "Lopen" -
Bezigheden > Lopen
Uitglijden en rietdekken Frits Hoorweg
Terwijl half Nederland op de schaatsen stond waren wij rustig aan de wandel; langs de Heiligenbergerbeek, een NS-wandeling. Hier en daar was het wat glibberig, maar lopend maak je niet al te veel vaart en een gewaarschuwd mens telt voor twee. Wat waren wij toch verstandig. Heel anders dan die drieste bejaarden die hun schaatsen na vele jaren uit het vet hadden gehaald. Dat is natuurlijk vragen om problemen.
Bij binnenkomst van Amersfoort leek het erop dat het met de gladheid voor deze dag gedaan was. Opgewekt zetten wij de pas erin en hadden geen oog meer voor dat ene geniepige strookje ijzel dat daar speciaal op mij lag te wachten. Zelf heb ik het natuurlijk niet kunnen aanschouwen, maar mijn val moet spectaculair zijn geweest. Ik stel me zoiets voor als je wel in stripboeken ziet: het lichaam horizontaal in de lucht hangend, de benen op weg naar boven en het bovenlichaam op weg naar beneden.
Mijn metgezel trok me, met behulp van een toegesnelde voorbijganger, weer overeind. ‘Zo,’ zei ze daarna guitig ‘daar kun je weer een leuk stukje over schrijven.’
Bij deze.

Later bleek dat ik 4 ribben had gebroken. Van wandelen komt daardoor even niks. Ik heb nu gelegenheid eens goed te kijken naar de foto’s die ik maakte tijdens0608BZ Riet eerdere tochten. De hiernaast afgedrukte boodschap trof ik aan op een bord dat hing aan een onooglijk gebouwtje in de buurt van Kijkduin. Juttersmuseum staat er fier op de gevel. Nou ja, gevel, de dwarsbalk waar een soort van dak op rust. Het ziet er allemaal nogal geïmproviseerd uit. Precies wat je kan verwachten van een juttersmuseum.
Er was toen ik het op een winterdag passeerde niemand aanwezig. Ik stelde mij voor dat enkele milieuvriendelijke types ’s zomers en misschien in de weekenden wisseldiensten draaien. Het is helemaal niet onaannemelijk dat er in het gebouwtje, of voor de deur, af en toe een cursus rietdekken wordt gegeven.
Misschien dat ik daarom zo werd getroffen door deze overigens nogal flauwe woordspeling. Het lijkt net of iemand echt de bedoeling heeft gehad te melden dat de cursus niet doorging en dat vervolgens zomaar een passant er een grap van heeft gemaakt. Sporen van slordig uitgewiste tekst lijken dat te bevestigen.
Of zou die passant een beroemde cabaretier zijn geweest, die voor een keer anoniem heeft willen blijven?
 
*****************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis?
© 2009 Frits Hoorweg
powered by CJ2