archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 7 Jaargang 5 31 januari 2008 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Misdaadboeken | ||||
Terrorisme in de polder? | Theo Capel | |||
De dreiging van moslimterrorisme speelt ook in ons land. In Gods naam van Ton Theunis (De Boekerij, € 18,50) vertelt hoe een groepje Marokkaanse tieners, met al dan niet de Nederlandse nationaliteit, tot actie overgaat. Aanvoerder is Khalid al Mouchi, een scholier die om niet echt duidelijk verklaarbare redenen in een verbitterde, haatdragende, fundamentalistische Mohammedaan is veranderd. Dit in tegenstelling tot zijn brave, hard lerende broer die verkering heeft met de dochter van een Hollandse politieman.
Het boek is breed opgezet en behalve het complot van de tieners krijg je ook het privé-leven van politieman Calis te horen. Hij is een gescheiden man met een Duitse vriendin die bij hem woont. Daarnaast komt er nog een Nederlands-Duits echtpaar in beeld en krijgt de maat van Calis veel ruimte om de harde, botte politieman uit te hangen.
Alles speelt zich af in Almere, maar dat moet je wel weten. De plaats – stad is een te groot woord voor deze als los zand aan elkaar hangende nieuwbouwwijken – komt niet echt herkenbaar in beeld. Lelystad had ook gekund, in ieder geval een plaats in de IJsselmeerpolders. De actie van de jongens is namelijk gericht tegen het wezen van de polder en aan het eind wast het water dan ook behoorlijk.
De tieners weten heel ver te komen met hun actie. Van een soort politieroman loopt het verhaal uit in een semi-nationale rampenthriller met veel door elkaar heen lopende autoriteiten die elkaar het gezag misgunnen. Gelukkig is er naar oud-Hollandse traditie een dijkgraaf die weet hoe je je tegen de erfvijand van ons land moet keren en dat is niet de geloofsleer van Mohammed.
Alles bij elkaar is het wel heel veel van het goede en soms ook te veel. Een belangrijke rol is nog weggelegd voor de Marokkaanse jongerenwerker Mehdi Hamas, die een duister verleden heeft. En terzijde komt ook nog het Duitse terrorisme van de RAF ter sprake. Door de stapeling van personages en gebeurtenissen wordt het wel een bordvol en dan blazen de terroristen ook nog een elektriciteitscentrale op. Het is een Godswonder dat men het in Almere allemaal nog kan navertellen.
Elvin Post heeft een naam die hem met gemak voor een Amerikaan kan laten doorgaan. Hij is echter gewoon een Hollander, zoals iedereen die de flapfoto ziet onmiddellijk constateert. Post situeert zijn boeken daarentegen wel in Amerika. Geboren verliezers (Anthos, € 19,95) laat hij weer in New York spelen, nadat hij met een eerder boek een uitstapje naar Boston maakte. Op de omslag staat een meisje met een zwart maskertje. Het oogt aardig, maar vraag niet wat dat met de titel te maken heeft. Ver in het verhaal dient zo'n maskertje als een volstrekt onbetekenend decorstuk.
Het verhaal is gesitueerd rond twee broers uit een zwarte wijk en de eveneens zwarte drugsdealer voor wie ze werkten.
De ene broer stond altijd op de uitkijk bij handeltjes in het centrum van New York. Hij had zo uitzicht op verkopers van tweedehands boeken en tijdschriften en besloot de drugshandel daarvoor te verruilen. De andere broer zit nog steeds in het milieu.
Zoals Theunis een verhaal op de vierkante kilometer schildert, zo is Post eerder bezig op de vierkante centimeter. Zijn specialiteit is aangenaam doorzeuren. Grote en kleine pijntjes, hevige en onbenullige gevoelens, zware en lichte actie worden tot in de finesses uitgelicht en vooral toegelicht. Gelukkig weet hij tegelijkertijd ook de vaart in het verhaal te houden en is Post goed in het bedenken van listige wendingen.
In geboren Verliezers zit maar een kleine intrige, als je dat al zo wilt noemen. Het is meer het verhaal van de neergang van een drugsdealer die niet aan zijn eigen spul, maar aan lust opwekkende thee is verslaafd. Daarbij is het verhaal ook een milieuschildering, deels vol armoelijders en kleine krabbelaars. Soms ontaardt dat in gepreek, vooral als de moeder van een slachtoffer aan het woord is. Maar vaak voert het lachwekkende en het humorvolle de boventoon. En het geweld moet je ook niet uitsluiten. Op hun manier streven criminelen net als iedereen de Amerikaanse droom na van rijkdom, geluk en roem in overdaad. Post weet die Amerikaanse toestanden treffend, behendig en beeldend te beschrijven.
Tekening ©MabelAmber *********************************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar www.peppered.nl |
||||
© 2008 Theo Capel | ||||
powered by CJ2 |