archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 18 Jaargang 1 26 augustus 2004 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Eigen groente en fruit | ||||
Chaos en een rat in de moestuin | Marietta van der Duyn Schouten | |||
En toen was het alweer juli! De zomervakantie voor de kinderen begon en de moestuin was een grote chaos. Het leek wel of alle planten ontploft waren
Vorige week lukte het mij haast niet om het tuinhek open te krijgen. Het onkruid tussen de planten kunnen we nog aardig bijhouden, maar op de paden hebben we het al een week of vier opgegeven. Stom want het stond nu tot onze knieën.
De groenten zelf schijnen weinig last van te hebben van de verwaarlozing. De peultjes zijn echt niet bij te houden; als je een week later weer komt zijn sommige al bijna doperwten. De tuinbonen waren al twee weken niet geplukt en die zijn dus eigenlijk te groot en te dik. De tomaten moeten nodig opgebonden (geld ook voor de stokbonen) en gediefd worden, maar ook daar moesten we even de rust voor zien te vinden. Onze inspanningen beperkten zich nu vooral tot oogsten, het ergste onkruid eruit halen en water geven (indien nodig).
Helaas hebben we ook ditmaal weer een aantal andijvie- en slaplanten te lang laten staan en dus stonden ook deze op een dag als piramides vanaf ongekende hoogte op de moestuin neer te kijken. Vreemd genoeg zijn er ook een aantal slakroppen die deze neiging hebben in een veel te vroeg stadium. Zouden deze last hebben van chronische groeistuipen of zouden ze het gewoon te hoog in de bol hebben? Heeft iemand hierover een tip? Ik heb alle moestuinboekjes doorgespit maar helaas het enige dat ik kon vinden: “Sla gedijt het beste bij koud weer en veel vochtigheid”. Maar dat kan ik mijzelf, u en de rest van Nederland, echt niet toewensen deze zomer… dan maar wat minder sla!
Ook hebben we het, wederom, voor elkaar gekregen om de uien verkeerd te planten, ditmaal wel op betere grond maar te diep erin. Niettemin zijn de uitjes heerlijk als zijn ze dan veel te klein.
De lenteuitjes zijn wel een succes. Je hoeft er niet aan te doen, heb je er zin in dan trek je er een paar uit. Het enige dat kan gebeuren is dat de rest gewoon door groeit en dan kan ook niet echt kwaad.
Onlangs was ik aan de slootkant van de moestuin aan het werk in een poging om de frambozenstuiken een beetje in het gareel te krijgen, zodat deze niet door de peulen heen zouden groeien en omgekeerd. Immers, elke week scherpe doorns zie ik niet zitten. Toen stapte ik met één voet in een flink gat. Dit gat leidde als een gang de slootkant en had ook nog een vertakking. Het kon niet anders dan een hol van een muskusrat zijn. Nou komt er regelmatig bij mijn zus op het land achter een heuze rattenvanger en ook deze keer heeft hij een paar dagen later weer vallen uitgezet. Gelukkig maar, want ook hiervoor heb ik in de boekjes toch echt geen biologisch middeltje kunnen vinden!
Over biologische middeltjes gesproken, behalve onkruid wieden hebben we nog helemaal niet hoeven “bestrijden”. “Moezen” is eigenlijk best gemakkelijk, al moet je het wel bijhouden ….! |
||||
© 2004 Marietta van der Duyn Schouten | ||||
powered by CJ2 |