archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
Zomer jazz fietstour Bram Schilperoord

1819VG Jazztour
Elke stad en provincie probeert zich wel te profileren met als voornaamste doel industrie en toeristen te trekken. Zo doet de provincie Groningen dat al lang met de slagzin: ’Er gaat niets boven Groningen’. Maar als Groningen nu in beeld is gaat het voornamelijk over de verzakkingen van de bodem als gevolg van de gaswinning. De gevolgen zijn dan ook niet mis. Hele woonwijken verdwijnen weliswaar niet geheel in de aardbodem maar moeten compleet gestut worden om niet in te storten. Heel wat huizen en boerderijen staan daardoor aanzienlijk minder solide op hun fundamenten dan voorheen. Met die gedachte in mijn hoofd waren wij afgelopen vrijdag afgereisd met de trein naar Groningen.

Met de fiets, wat nog niet meeviel, want de NS heeft een schromelijk tekort aan fietsruimte in haar treinen. De bedoeling is dat je enige dagen tevoren online meldt op welk tijdstip en waarnaartoe je je fiets wilt meenemen, waarna je via je e-mailadres een oké of nee ontvangt. Dat wilden wij wel doen op onze reis naar Groningen, maar elke trein die deze richting opging was volgeboekt voor fietsen. En wij wilden daar juist zo graag naartoe, niet om die verzakte huizen te zien maar om mee te doen aan de Zomer Jazz Fiets Tour die zaterdag 28 augustus zou plaatsvinden. Een jaarlijks terugkerend jazzfestival dat sinds 1987 plaatsvindt op de laatste zaterdag van de maand augustus. In oude kerkjes die zich in het stroomdal van het Reitdiep ten noordwesten van de stad Groningen bevinden.

Dit jaar waren er maar liefst drie tours, waar je op vier verschillende plaatsen impro-jazz kon horen. Wij hadden ingetekend op de Route Blauw die begon in het kerkje van Adorp (330 inwoners). Vervolgens werd je geacht te fietsen naar het volgende dorp (Garnwerd), waar gedurende drie kwartier een tweede concert plaatsvond. Daarna naar Ezinge en Niehove voor het derde en vierde optreden. Dat laatste eindigde om 5 uur ‘s middags. Toch bij elkaar een kilometertje of vijf-en-twintig fietsen. Collega Willem Minderhout, die de Rode Route reed had de verwachting uitgesproken dat we elkaar misschien wel ergens zouden tegenkomen maar daarvoor waren de routes te ver van elkaar verwijderd. Zonder fiets was je dus nergens, zodat wij ondanks een afwijzing van de Spoorwegen zo brutaal waren toch onze fietsen in de trein mee te nemen, daarbij gebruikmakend van enkele stoptreinen.

De volgende dag, zaterdagochtend 11 uur, waren wij present in het plaatsje Adorp en na het tonen van onze Corona QR-code welkom voor het eerste optreden van de groep 37FERN, een klarinetgezelschap met een zangeres, voor mij iets te experimenteel. Het tweede concert in het volgende dorp, door Ben van Gelder - tenorsax, Reinier Baas – gitaar, en good old Han Bennink – drums, viel bij mij meer in de smaak. Om half drie vonden we na enig zoeken in het plaatsje Ezinge, een museumpje waar Guus Janssen met zijn broer op drums en de virtuoze bassist Van Erk een aantal composities van Misha Mengelberg van stal haalden, waarbij ook Duke Ellington niet werd vergeten.

Na wederom een ritje door het fraaie Groningse groen waren we om kwart over vier welkom in de kerk van het in 2019 door Elsevier magazine uitgekozen ‘mooiste dorp van Nederland’, Niehove genaamd, waar het trio Montis/Goudsmit/Directie de preekstoel omver speelde. Anderhalf corona-jaar lang had ik mijn favoriete gitarist niet meer gehoord of gezien. Ik realiseerde me wat ik al die tijd had gemist. Anton Goudsmit, winnaar Boy Edgar prijs, twee jaar lang leider van het 18 muzikale toptalenten tellende Nationale Jeugd Jazz Orkest (NJJO). Met Frank Montis – hammond-organ en Cyril Directie – drums, die gemakkelijk in een stadion uit de voeten kunnen, maar ook in dit kerkje geweldig speelden. Wat was ik blij, zeg maar gelukkig na dit anderhalf jaar stommetje spelen weer eens uit m’n dak te gaan.

Dat er niets boven Groningen ging, daar was geen woord van gelogen. En al die kerkjes stonden nog recht overeind, onaantastbaar voor welke gaswinning dan ook. Je zou er haast gelovig van worden.


© 2021 Bram Schilperoord meer Bram Schilperoord - meer "Luister!"
Vermaak en Genot > Luister!
Zomer jazz fietstour Bram Schilperoord
1819VG Jazztour
Elke stad en provincie probeert zich wel te profileren met als voornaamste doel industrie en toeristen te trekken. Zo doet de provincie Groningen dat al lang met de slagzin: ’Er gaat niets boven Groningen’. Maar als Groningen nu in beeld is gaat het voornamelijk over de verzakkingen van de bodem als gevolg van de gaswinning. De gevolgen zijn dan ook niet mis. Hele woonwijken verdwijnen weliswaar niet geheel in de aardbodem maar moeten compleet gestut worden om niet in te storten. Heel wat huizen en boerderijen staan daardoor aanzienlijk minder solide op hun fundamenten dan voorheen. Met die gedachte in mijn hoofd waren wij afgelopen vrijdag afgereisd met de trein naar Groningen.

Met de fiets, wat nog niet meeviel, want de NS heeft een schromelijk tekort aan fietsruimte in haar treinen. De bedoeling is dat je enige dagen tevoren online meldt op welk tijdstip en waarnaartoe je je fiets wilt meenemen, waarna je via je e-mailadres een oké of nee ontvangt. Dat wilden wij wel doen op onze reis naar Groningen, maar elke trein die deze richting opging was volgeboekt voor fietsen. En wij wilden daar juist zo graag naartoe, niet om die verzakte huizen te zien maar om mee te doen aan de Zomer Jazz Fiets Tour die zaterdag 28 augustus zou plaatsvinden. Een jaarlijks terugkerend jazzfestival dat sinds 1987 plaatsvindt op de laatste zaterdag van de maand augustus. In oude kerkjes die zich in het stroomdal van het Reitdiep ten noordwesten van de stad Groningen bevinden.

Dit jaar waren er maar liefst drie tours, waar je op vier verschillende plaatsen impro-jazz kon horen. Wij hadden ingetekend op de Route Blauw die begon in het kerkje van Adorp (330 inwoners). Vervolgens werd je geacht te fietsen naar het volgende dorp (Garnwerd), waar gedurende drie kwartier een tweede concert plaatsvond. Daarna naar Ezinge en Niehove voor het derde en vierde optreden. Dat laatste eindigde om 5 uur ‘s middags. Toch bij elkaar een kilometertje of vijf-en-twintig fietsen. Collega Willem Minderhout, die de Rode Route reed had de verwachting uitgesproken dat we elkaar misschien wel ergens zouden tegenkomen maar daarvoor waren de routes te ver van elkaar verwijderd. Zonder fiets was je dus nergens, zodat wij ondanks een afwijzing van de Spoorwegen zo brutaal waren toch onze fietsen in de trein mee te nemen, daarbij gebruikmakend van enkele stoptreinen.

De volgende dag, zaterdagochtend 11 uur, waren wij present in het plaatsje Adorp en na het tonen van onze Corona QR-code welkom voor het eerste optreden van de groep 37FERN, een klarinetgezelschap met een zangeres, voor mij iets te experimenteel. Het tweede concert in het volgende dorp, door Ben van Gelder - tenorsax, Reinier Baas – gitaar, en good old Han Bennink – drums, viel bij mij meer in de smaak. Om half drie vonden we na enig zoeken in het plaatsje Ezinge, een museumpje waar Guus Janssen met zijn broer op drums en de virtuoze bassist Van Erk een aantal composities van Misha Mengelberg van stal haalden, waarbij ook Duke Ellington niet werd vergeten.

Na wederom een ritje door het fraaie Groningse groen waren we om kwart over vier welkom in de kerk van het in 2019 door Elsevier magazine uitgekozen ‘mooiste dorp van Nederland’, Niehove genaamd, waar het trio Montis/Goudsmit/Directie de preekstoel omver speelde. Anderhalf corona-jaar lang had ik mijn favoriete gitarist niet meer gehoord of gezien. Ik realiseerde me wat ik al die tijd had gemist. Anton Goudsmit, winnaar Boy Edgar prijs, twee jaar lang leider van het 18 muzikale toptalenten tellende Nationale Jeugd Jazz Orkest (NJJO). Met Frank Montis – hammond-organ en Cyril Directie – drums, die gemakkelijk in een stadion uit de voeten kunnen, maar ook in dit kerkje geweldig speelden. Wat was ik blij, zeg maar gelukkig na dit anderhalf jaar stommetje spelen weer eens uit m’n dak te gaan.

Dat er niets boven Groningen ging, daar was geen woord van gelogen. En al die kerkjes stonden nog recht overeind, onaantastbaar voor welke gaswinning dan ook. Je zou er haast gelovig van worden.
© 2021 Bram Schilperoord
powered by CJ2