archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Bezigheden > Lopen delen printen terug
Eindelijk weer eens Frits Hoorweg

1806BZ EindelijkU bent waarschijnlijk wel toe – eindelijk weer eens! – aan het echte serieuze werk. We lopen in Engeland van Dungeness naar Weston-Super-Mare, in 20 etappes. Dungeness ligt aan de zuidkust, tussen Dover en Hastings, en Weston-Super-Mare aan de westkust, bij Bristol.
‘Interessant gebied’ hoor ik de Engelandkenner brommen ‘maar waarom zou je in ’s hemelsnaam starten in Dungeness?’ Tsja, daar heeft ie wel een puntje. Dungeness is vooral bekend van de enorme atoomcentrale die er staat. Die verzorgt (voor niets!) heel interessante rondleidingen, maar zitten wij daarop te wachten? Om het te begrijpen moet ik u eerst voorstellen aan een reisgenote, misschien kent u haar wel. Ze was nogal eens op TV, nou ja de BBC, maar die is hier ook te ontvangen en er wordt ook van alles overgenomen door onze zendgemachtigden.

Janet Street-Porter heet ze en onze wandeltocht wordt door haar (en de BBC) omgezet in een serie Tv-uitzendingen. Zo’n atoomcentrale is gewoon te leuk (ja heus!) om links te laten liggen. Bovendien is Derek Jarman (artiest en filmmaker) er ooit gaan wonen, met zijn vriend Keith Collins, in een cottage (Prospect Cottage) aan het strand. Derek is inmiddels overleden, maar Keith houdt diens speciale tuin, met wrakhout en wat er nog meer aan kwam spoelen, in ere. Ook dat doet het heel goed op de buis.
Voor je het weet wordt zo’n wandeling gereduceerd tot je zo snel mogelijk van het ene naar het andere ‘highlight’ verplaatsen. Om daar weer zo snel mogelijk een korte reportage te laten maken door de technici die zich af en toe bij ons voegden. Af en toe waren ze er ook om een opname te maken van Janet bij een kasteel of op een speciaal bruggetje, of met een weids uitzicht over de South Downs op de achtergrond.

Voor de ware wandelaars is de grootste bonus van deze tocht The South Downs Way. Lopend door prachtig glooiend land, soms met wonderschone uitzichten helemaal naar de zee in het zuiden. Af en toe doe je aardige plaatsjes aan, om te beginnen Rye, hoewel dat wel erg toeristisch is. Maar ach, ter afwisseling een beetje druk gedoe, dat hoort er ook bij. Verder is het een geweldige tocht, waarbij je mooi de aanwijzingen van de goed onderhouden Lange-Afstands-Weg zou kunnen volgen. Maar ja, sorry dat ik weer ga zeuren, Janet wilde het niet te gemakkelijk maken. Hier en daar wilde ze graag eens iets anders proberen. Dan namen we ergens ineens een minder in trek zijnd regionaal pad en moesten we het stellen met slecht onderhoud. Regelmatig probeerde ze ruzie te maken met boeren die volgens haar informatie het pad hadden omgeploegd, maar dat lukte niet zo erg. Zodra die in de gaten kregen dat ze met dat gekke wijf van de TV te maken hadden dropen ze af.

Het is wonderlijk om aan de wandel te zijn met iemand die moeite heeft zich over te geven aan de rust die op je neerdaalt als je benen pijn gaan doen. Zo maakte ze zich ook nogal druk over de kwaliteit van het eten. Regelmatig liet ze een taxi aanrukken om een beter restaurant te vinden dan het dichtstbijzijnde en, of het nou iets met de TV te maken had weet ik niet, af en toe moest ze ook ‘nog even’ naar Londen. Halverwege had ik er genoeg van en heb ik de wandeling in mijn eentje afgemaakt. De tocht nam daar een wending in wat noordelijker richting, naar Wells en de Mendip Hills.
Ooit (in 1981) heb ik in die contreien met vrouw en kinderen gekampeerd. Op een goede dag (er was een koninklijk huwelijk of zo) vermaakte de hele camping (nou ja, de vrouwen vooral) zich bij een televisie en liep ik de Cheddar Gorge in het rond. Mooie herinnering is dat wel. In het boek dat Janet Street Porter over haar tocht schreef geeft ze nogal af op juist die etappe. Het was er te druk geloof ik, maar vanwege die trouwerij had ik daar niet zo’n last van.

De BBC heeft ook een boek uitgegeven over de beschreven tocht en een vervolg dat daaraan werd gegeven. Om voor de hand liggende reden kom ik in dat boek niet voor.

----
Coast to coast, with Janet Street-Porter, BBC Books, 1998. Meer over haar is o.a. te vinden op Wikipedia, ze heeft een eigen pagina. Ik heb ook ijverig zitten zoeken naar tv-fragmenten en deze gevonden:

-------
Het plaatje is van Petra Busstra
Meer over haar op: www.petrabusstra.com


© 2021 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "Lopen" -
Bezigheden > Lopen
Eindelijk weer eens Frits Hoorweg
1806BZ EindelijkU bent waarschijnlijk wel toe – eindelijk weer eens! – aan het echte serieuze werk. We lopen in Engeland van Dungeness naar Weston-Super-Mare, in 20 etappes. Dungeness ligt aan de zuidkust, tussen Dover en Hastings, en Weston-Super-Mare aan de westkust, bij Bristol.
‘Interessant gebied’ hoor ik de Engelandkenner brommen ‘maar waarom zou je in ’s hemelsnaam starten in Dungeness?’ Tsja, daar heeft ie wel een puntje. Dungeness is vooral bekend van de enorme atoomcentrale die er staat. Die verzorgt (voor niets!) heel interessante rondleidingen, maar zitten wij daarop te wachten? Om het te begrijpen moet ik u eerst voorstellen aan een reisgenote, misschien kent u haar wel. Ze was nogal eens op TV, nou ja de BBC, maar die is hier ook te ontvangen en er wordt ook van alles overgenomen door onze zendgemachtigden.

Janet Street-Porter heet ze en onze wandeltocht wordt door haar (en de BBC) omgezet in een serie Tv-uitzendingen. Zo’n atoomcentrale is gewoon te leuk (ja heus!) om links te laten liggen. Bovendien is Derek Jarman (artiest en filmmaker) er ooit gaan wonen, met zijn vriend Keith Collins, in een cottage (Prospect Cottage) aan het strand. Derek is inmiddels overleden, maar Keith houdt diens speciale tuin, met wrakhout en wat er nog meer aan kwam spoelen, in ere. Ook dat doet het heel goed op de buis.
Voor je het weet wordt zo’n wandeling gereduceerd tot je zo snel mogelijk van het ene naar het andere ‘highlight’ verplaatsen. Om daar weer zo snel mogelijk een korte reportage te laten maken door de technici die zich af en toe bij ons voegden. Af en toe waren ze er ook om een opname te maken van Janet bij een kasteel of op een speciaal bruggetje, of met een weids uitzicht over de South Downs op de achtergrond.

Voor de ware wandelaars is de grootste bonus van deze tocht The South Downs Way. Lopend door prachtig glooiend land, soms met wonderschone uitzichten helemaal naar de zee in het zuiden. Af en toe doe je aardige plaatsjes aan, om te beginnen Rye, hoewel dat wel erg toeristisch is. Maar ach, ter afwisseling een beetje druk gedoe, dat hoort er ook bij. Verder is het een geweldige tocht, waarbij je mooi de aanwijzingen van de goed onderhouden Lange-Afstands-Weg zou kunnen volgen. Maar ja, sorry dat ik weer ga zeuren, Janet wilde het niet te gemakkelijk maken. Hier en daar wilde ze graag eens iets anders proberen. Dan namen we ergens ineens een minder in trek zijnd regionaal pad en moesten we het stellen met slecht onderhoud. Regelmatig probeerde ze ruzie te maken met boeren die volgens haar informatie het pad hadden omgeploegd, maar dat lukte niet zo erg. Zodra die in de gaten kregen dat ze met dat gekke wijf van de TV te maken hadden dropen ze af.

Het is wonderlijk om aan de wandel te zijn met iemand die moeite heeft zich over te geven aan de rust die op je neerdaalt als je benen pijn gaan doen. Zo maakte ze zich ook nogal druk over de kwaliteit van het eten. Regelmatig liet ze een taxi aanrukken om een beter restaurant te vinden dan het dichtstbijzijnde en, of het nou iets met de TV te maken had weet ik niet, af en toe moest ze ook ‘nog even’ naar Londen. Halverwege had ik er genoeg van en heb ik de wandeling in mijn eentje afgemaakt. De tocht nam daar een wending in wat noordelijker richting, naar Wells en de Mendip Hills.
Ooit (in 1981) heb ik in die contreien met vrouw en kinderen gekampeerd. Op een goede dag (er was een koninklijk huwelijk of zo) vermaakte de hele camping (nou ja, de vrouwen vooral) zich bij een televisie en liep ik de Cheddar Gorge in het rond. Mooie herinnering is dat wel. In het boek dat Janet Street Porter over haar tocht schreef geeft ze nogal af op juist die etappe. Het was er te druk geloof ik, maar vanwege die trouwerij had ik daar niet zo’n last van.

De BBC heeft ook een boek uitgegeven over de beschreven tocht en een vervolg dat daaraan werd gegeven. Om voor de hand liggende reden kom ik in dat boek niet voor.

----
Coast to coast, with Janet Street-Porter, BBC Books, 1998. Meer over haar is o.a. te vinden op Wikipedia, ze heeft een eigen pagina. Ik heb ook ijverig zitten zoeken naar tv-fragmenten en deze gevonden:

-------
Het plaatje is van Petra Busstra
Meer over haar op: www.petrabusstra.com
© 2021 Frits Hoorweg
powered by CJ2