archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv? delen printen terug
Gelijk de bergen in (2) Katharina Kouwenhoven

1719VG TourEr is een vervolg nodig, want ik wil u de ontknoping van deze buitenissige Tour de France niet onthouden. Wie ging namelijk de Tour winnen? Niet Tom Dumoulin, want die wilde dat niet, maar zijn ploeggenoot de Sloveen Primos Roglic. Daarvoor reed de gele Jumboploeg zich een versuffing. Wel moest er op de een-na-laatste dag nog een tijdrit van 36,2 km gereden worden met aan het einde de beklimming(!) van La Planche des Belles Filles, net zo’n mooie naam als die van het Parijse metrostation Filles de Calvaires. Er kon echter niet veel mis gaan, want Roglic had bijna een minuut voorsprong op nummer 2, de Sloveen(!) Tadej Pogacar.

In Slovenië wonen 2 miljoen mensen, echt waar, en die rennen allemaal wiel, want er fietsen vijf Slovenen in de Tour waarvan er 2 het klassement aanvoeren. Een raar land moet dat zijn. Neem daarbij in aanmerking dat Roglic van oorsprong schansspringer is en dus een man zonder vrees. Dat kun je zien als hij een berg afdaalt.

Vanwege die laatste klim stonden de renners voor de keus al of niet van fiets te wisselen aan het begin van de helling. Tom Dumoulin deed het niet en was niettemin de snelste, maar toen kwam Pogacar en die deed het wel en dat ging gesmeerd (ingestudeerd!) en die reed meer dan een minuut sneller dan Tom, die later beweerde dat dat helemaal niet kon. En Roglic deed er bijna 2 minuten langer over en verloor zijn gele trui en de Tourwinst. De Jumbo ploeg stond met lege handen.

Die Pogacar is een Sloveens jongetje van 21, die een regelrecht wonder verrichte. Hij won de Tour, maar en passant ook het bergklassement (door die laatste klim in een onmogelijke tijd af te jakkeren) en het jongerenklassement en dat met minimale steun van een ploeg. Hij fietst voor de Verenigde Arabische Emiraten, maar zijn twee belangrijkste helpers vielen uit, resp. met ‘spaghettibenen’ en na een valpartij. Daarom zijn die tijdritten zo leuk, want dat is individueel en dan heb je niets aan een sterke ploeg.

Aanvankelijk ging de strijd in deze Tour vooral om de groene trui, het puntenklassement, dat speciaal voor de sprinters is ingesteld. Hebben die ook wat, want klimmen kunnen die beulen niet dus ze winnen nooit de gele trui. De groene trui was al zeven keer voor de Slowaak Petr Sagan en de verwachting was dat hij hem dit jaar wel weer mee naar huis zou nemen. Maar hij kreeg opeens concurrentie van de Ier Sam Bennett, de sprinter van de Belgische Quickstepploeg. Nu is Sagan veel veelzijdiger, want die kan ook nog wel een berg over. Bennett moest door zijn ploeggenoten de bergen over gedragen worden en dat lukte. De groene trui voor Sam Bennett, waarbij hij ook de etappe op de Champs Elysees won en huilde als een kind. Overigens fietst er nog een Bennett in het peloton, de Nieuwzeelander George Bennett, een klimmer, die behoorde tot de hulpjes van Roglic.

De Jumboploeg probeerde de Skyploeg van enkele jaren geleden te imiteren, maar daarvoor heb je niet alleen een sterke ploeg nodig maar ook een hele goede kopman. Bij Jumbo is de ploeg OK, maar de kopmannen niet. Ze begonnen met drie kopmannen, waarvan er één, Steven Kruiswijk, helemaal niet aan de start kwam vanwege een valpartij in een eerdere koers. Met hem hadden ze waarschijnlijk meer kans gehad tegen Pogacar, want Kruiswijk is ook een taaie. De tweede kopman Tom Dumoulin verklaarde zichzelf onmachtig, dus moest het van Roglic komen. Dat lukte bijna. Maar niet helemaal.

Laten we overigens niet vergeten, dat ook Jan Jansen, de eerste Nederlandse Tourwinnaar, dit ook deed in de laatste etappe, een tijdrit, met 38 sec. voorsprong. Bovendien won hij driemaal de groene trui, want hij kon aardig sprinten.

Als dit nummer verschijnt weten we of Tom nog een beetje kan tijdrijden, want dan heeft het Wereldkampioenschap plaatsgevonden. Voor de rest: tot volgend jaar. Zien hoe het verder gaat met dat Sloveense joch.

------
Het plaatje is van de schrijfster


© 2020 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Was er nog wat op de tv?" -
Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv?
Gelijk de bergen in (2) Katharina Kouwenhoven
1719VG TourEr is een vervolg nodig, want ik wil u de ontknoping van deze buitenissige Tour de France niet onthouden. Wie ging namelijk de Tour winnen? Niet Tom Dumoulin, want die wilde dat niet, maar zijn ploeggenoot de Sloveen Primos Roglic. Daarvoor reed de gele Jumboploeg zich een versuffing. Wel moest er op de een-na-laatste dag nog een tijdrit van 36,2 km gereden worden met aan het einde de beklimming(!) van La Planche des Belles Filles, net zo’n mooie naam als die van het Parijse metrostation Filles de Calvaires. Er kon echter niet veel mis gaan, want Roglic had bijna een minuut voorsprong op nummer 2, de Sloveen(!) Tadej Pogacar.

In Slovenië wonen 2 miljoen mensen, echt waar, en die rennen allemaal wiel, want er fietsen vijf Slovenen in de Tour waarvan er 2 het klassement aanvoeren. Een raar land moet dat zijn. Neem daarbij in aanmerking dat Roglic van oorsprong schansspringer is en dus een man zonder vrees. Dat kun je zien als hij een berg afdaalt.

Vanwege die laatste klim stonden de renners voor de keus al of niet van fiets te wisselen aan het begin van de helling. Tom Dumoulin deed het niet en was niettemin de snelste, maar toen kwam Pogacar en die deed het wel en dat ging gesmeerd (ingestudeerd!) en die reed meer dan een minuut sneller dan Tom, die later beweerde dat dat helemaal niet kon. En Roglic deed er bijna 2 minuten langer over en verloor zijn gele trui en de Tourwinst. De Jumbo ploeg stond met lege handen.

Die Pogacar is een Sloveens jongetje van 21, die een regelrecht wonder verrichte. Hij won de Tour, maar en passant ook het bergklassement (door die laatste klim in een onmogelijke tijd af te jakkeren) en het jongerenklassement en dat met minimale steun van een ploeg. Hij fietst voor de Verenigde Arabische Emiraten, maar zijn twee belangrijkste helpers vielen uit, resp. met ‘spaghettibenen’ en na een valpartij. Daarom zijn die tijdritten zo leuk, want dat is individueel en dan heb je niets aan een sterke ploeg.

Aanvankelijk ging de strijd in deze Tour vooral om de groene trui, het puntenklassement, dat speciaal voor de sprinters is ingesteld. Hebben die ook wat, want klimmen kunnen die beulen niet dus ze winnen nooit de gele trui. De groene trui was al zeven keer voor de Slowaak Petr Sagan en de verwachting was dat hij hem dit jaar wel weer mee naar huis zou nemen. Maar hij kreeg opeens concurrentie van de Ier Sam Bennett, de sprinter van de Belgische Quickstepploeg. Nu is Sagan veel veelzijdiger, want die kan ook nog wel een berg over. Bennett moest door zijn ploeggenoten de bergen over gedragen worden en dat lukte. De groene trui voor Sam Bennett, waarbij hij ook de etappe op de Champs Elysees won en huilde als een kind. Overigens fietst er nog een Bennett in het peloton, de Nieuwzeelander George Bennett, een klimmer, die behoorde tot de hulpjes van Roglic.

De Jumboploeg probeerde de Skyploeg van enkele jaren geleden te imiteren, maar daarvoor heb je niet alleen een sterke ploeg nodig maar ook een hele goede kopman. Bij Jumbo is de ploeg OK, maar de kopmannen niet. Ze begonnen met drie kopmannen, waarvan er één, Steven Kruiswijk, helemaal niet aan de start kwam vanwege een valpartij in een eerdere koers. Met hem hadden ze waarschijnlijk meer kans gehad tegen Pogacar, want Kruiswijk is ook een taaie. De tweede kopman Tom Dumoulin verklaarde zichzelf onmachtig, dus moest het van Roglic komen. Dat lukte bijna. Maar niet helemaal.

Laten we overigens niet vergeten, dat ook Jan Jansen, de eerste Nederlandse Tourwinnaar, dit ook deed in de laatste etappe, een tijdrit, met 38 sec. voorsprong. Bovendien won hij driemaal de groene trui, want hij kon aardig sprinten.

Als dit nummer verschijnt weten we of Tom nog een beetje kan tijdrijden, want dan heeft het Wereldkampioenschap plaatsgevonden. Voor de rest: tot volgend jaar. Zien hoe het verder gaat met dat Sloveense joch.

------
Het plaatje is van de schrijfster
© 2020 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2