archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
In de spotlights Reinier van Delden

1720BZ SpotlightsIk danste laatst.
Maar hield mij in.
Ja, toch wel.
Ik hoorde muziek.
Iets ritmisch.
Sprong van mijn kruk.
Liet de anderen voor wie ze waren.
En bevond mij plotseling op de dansvloer.

Ik bewoog als een jonge god.
Eventjes dan althans.
Was mij op dat moment nog niet bewust
Van mijn hoedanigheid.
Een man van acht en veertig.
Met zijn broek op half zeven.
En een oud T-shirt.
Ik danste alsof mijn leven er van af hing.
Niet eens om indruk te maken.
Dat was niet meer nodig.
Een indruk had ik jaren terug al gewekt.
En mij er al bij neergelegd.
Ik zat er niet eens meer mee.
Ik was gewoon een man die graag danste.
Daar zin in had.
Op dat moment niks anders kon dan dat.
Omdat hij het zo voelde.

Toen rees de twijfel.
Zomaar opeens.
Ik zag het niet aankomen.
Maar zag mijzelf.
Ik in de spotlights.
Op die lege dansvloer.
Rare bewegingen aan het maken.
Enigszins houterig.
Al moet het er komisch hebben uitgezien.
Ik had de lachers op mijn hand.
En was ogenschijnlijk gelukkig.
In zekere zin was ik dat ook wel.
Ja, dat was ik wel.

Maar toch, acht en veertig.
Aan het dansen op muziek uit negentien vier en tachtig.
Alsof er een grote broer meekeek.
Die zijn oordeel velde.
Mij niet liet zijn wie ik wou dat ik was.
Een man die graag danste.
Maar zich inhield in de spotlights.

---------
Het plaatje is van Han Busstra


© 2020 Reinier van Delden meer Reinier van Delden - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
In de spotlights Reinier van Delden
1720BZ SpotlightsIk danste laatst.
Maar hield mij in.
Ja, toch wel.
Ik hoorde muziek.
Iets ritmisch.
Sprong van mijn kruk.
Liet de anderen voor wie ze waren.
En bevond mij plotseling op de dansvloer.

Ik bewoog als een jonge god.
Eventjes dan althans.
Was mij op dat moment nog niet bewust
Van mijn hoedanigheid.
Een man van acht en veertig.
Met zijn broek op half zeven.
En een oud T-shirt.
Ik danste alsof mijn leven er van af hing.
Niet eens om indruk te maken.
Dat was niet meer nodig.
Een indruk had ik jaren terug al gewekt.
En mij er al bij neergelegd.
Ik zat er niet eens meer mee.
Ik was gewoon een man die graag danste.
Daar zin in had.
Op dat moment niks anders kon dan dat.
Omdat hij het zo voelde.

Toen rees de twijfel.
Zomaar opeens.
Ik zag het niet aankomen.
Maar zag mijzelf.
Ik in de spotlights.
Op die lege dansvloer.
Rare bewegingen aan het maken.
Enigszins houterig.
Al moet het er komisch hebben uitgezien.
Ik had de lachers op mijn hand.
En was ogenschijnlijk gelukkig.
In zekere zin was ik dat ook wel.
Ja, dat was ik wel.

Maar toch, acht en veertig.
Aan het dansen op muziek uit negentien vier en tachtig.
Alsof er een grote broer meekeek.
Die zijn oordeel velde.
Mij niet liet zijn wie ik wou dat ik was.
Een man die graag danste.
Maar zich inhield in de spotlights.

---------
Het plaatje is van Han Busstra
© 2020 Reinier van Delden
powered by CJ2