archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Bezigheden > Galerie delen printen terug
Hoezo stoffig? Dik Kruithof

1804BZ Tresoar1Tresoar is het Provinciale Archief van Friesland. Nu is dat een stoffige term en daarom staat het wat anders op de website: ‘Tresoar is de bewaarplaats van de geschiedenis van Fryslân. Je vindt hier talloze in Fryslân verschenen kranten en tijdschriften, honderdduizenden boeken waaronder exemplaren uit de bibliotheek van Erasmus, tienduizenden foto’s, films, geluidsopnamen, rechtbankverslagen, notariële akten, de Atlas van Blaeu, handschriften en brieven van bekende Friezen, bedrijfsarchieven van Douwe Egberts en archieven van de Elfstedenvereniging, cd’s van Friese punk tot klassiek, het monnikenwerk de “Attische Nachten” uit 836 na Christus en de meer dan 150 bibliografieën gemaakt door J.J. Kalma, de oudste en nieuwste (Friese) literatuur, wetenschappelijke publicaties, digitale bestanden. En nog veel meer.’

Tresoar heeft ook een kleine expositieruimte waar tentoonstellingen worden ingericht. Zo was er vorig jaar één van kunstenaars die met vlas werken, ter gelegenheid van de Vlasroute. In oktober en november was er een kunstenaarstentoonstelling waar onder het motto ‘besiele troch Fryslân’ 30 kunstenaars, leden van de vereniging Fria, de gelegenheid kregen om hun werk te laten zien. Het was in elk geval een heel gevarieerde tentoonstelling, vanaf de prachtige foto’s van Saskia Wagenvoort, van een jonge vrouw in kleding die sterk deed denken aan de oude volksdracht tot aan het eind de intrigerende golven in steen, of golvende steen van Renée Otter.

Eduard Frieser had twee prachtige natuurfoto’s, dacht ik eerst, De weg naar huis en het Tuimelaarsbos. Tot ik wat langer keek en me afvroeg of dat zo wel kon met het licht en zag dat het prachtig verfijnde schilderijen met olieverf waren. Jan Adamse doet hetzelfde in Spylje mei it Fryske ljocht. Wel echte foto’s zijn er van Han Reeder, haarscherpe opnames van waterlelies, die de bloem optillen naar een natuurverschijnsel op grote hoogte.

Het wijde Friese landschap dient natuurlijk meerdere kunstenaars tot inspiratie,1804BZ Tresaor2 zeker als er onder zo’n thema gewerkt wordt, maar dan is het wel schitterend om te zien hoeveel verschillende benaderingen er mogelijk zijn. Van een heel gewoon, prettig natuurlijk Breed lânskip van Dolly Leemans, langs de grote kleurvlakken van Bert Wedman, die doen denken aan Benner maar dan in de heel aparte kleuren oranje, zwart en grijs in het Licht op de Wadden, tot de donkere dreigende zee op de Fryske Frijheid van Evert Esselink, is er een geweldige afwisseling te zien. En dan heb ik nog niet genoemd de abstracte landschappen van Wia Bouma, Joke Schepers en Oesje Zegel.

Prachtig zijn de negen kleine schilderijtjes van de in wazige kleuren weergegeven kerkjes van Pingjum, Parrega, Westhem, Molkwar en Hegebeintum van Sonja Steensma en even indrukwekkend de drie veel grotere middeleeuwse stadsgebouwen uit Leeuwarden van Ger de Groot in pentekening, stippeltechniek. Het lijken net etsen uit de tijd van Rembrandt. Direct ertegenover, groter contrast is bijna niet denkbaar maar het past wel, de Mixed Media installatie Eens toen, van Happy van der Heide. Ik zie het als een eerbetoon aan de tijd van de turfstekers, met een wandtapijt dat bestaat uit vliesdunne turfschijfjes en gereedschap uit die tijd. Joke Stapensea vangt haar herinneringen aan het oude boerenleven prachtig in aquatinten op oude stukken uit de boekhouding. Wim Reimert heeft een vierluik uit zijn minstens 17 delen omvattende serie Stad in blik, waarin tegen een geschilderde achtergrond de moderne stad in blik, platgeslagen metaal dus, gevangen wordt. Wat een bijzonder resultaat oplevert, zoals op de foto te zien is.  

Bij de veertien kunstenaars die ik hier niet genoemd heb, zie ik nog vilt en borduurtechniek, gemengde (schilder)techniek, gescheurd papier op paneel, potlood en grafiet, lindehout en mixed media, houtskool, textiele technieken, zilver en brons. Veel meer variatie lijkt me bij dertig kunstenaars bijna niet mogelijk. Een knappe tentoonstelling van Fria.

--------
De plaatjes zijn van de schrijver


© 2020 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Galerie" -
Bezigheden > Galerie
Hoezo stoffig? Dik Kruithof
1804BZ Tresoar1Tresoar is het Provinciale Archief van Friesland. Nu is dat een stoffige term en daarom staat het wat anders op de website: ‘Tresoar is de bewaarplaats van de geschiedenis van Fryslân. Je vindt hier talloze in Fryslân verschenen kranten en tijdschriften, honderdduizenden boeken waaronder exemplaren uit de bibliotheek van Erasmus, tienduizenden foto’s, films, geluidsopnamen, rechtbankverslagen, notariële akten, de Atlas van Blaeu, handschriften en brieven van bekende Friezen, bedrijfsarchieven van Douwe Egberts en archieven van de Elfstedenvereniging, cd’s van Friese punk tot klassiek, het monnikenwerk de “Attische Nachten” uit 836 na Christus en de meer dan 150 bibliografieën gemaakt door J.J. Kalma, de oudste en nieuwste (Friese) literatuur, wetenschappelijke publicaties, digitale bestanden. En nog veel meer.’

Tresoar heeft ook een kleine expositieruimte waar tentoonstellingen worden ingericht. Zo was er vorig jaar één van kunstenaars die met vlas werken, ter gelegenheid van de Vlasroute. In oktober en november was er een kunstenaarstentoonstelling waar onder het motto ‘besiele troch Fryslân’ 30 kunstenaars, leden van de vereniging Fria, de gelegenheid kregen om hun werk te laten zien. Het was in elk geval een heel gevarieerde tentoonstelling, vanaf de prachtige foto’s van Saskia Wagenvoort, van een jonge vrouw in kleding die sterk deed denken aan de oude volksdracht tot aan het eind de intrigerende golven in steen, of golvende steen van Renée Otter.

Eduard Frieser had twee prachtige natuurfoto’s, dacht ik eerst, De weg naar huis en het Tuimelaarsbos. Tot ik wat langer keek en me afvroeg of dat zo wel kon met het licht en zag dat het prachtig verfijnde schilderijen met olieverf waren. Jan Adamse doet hetzelfde in Spylje mei it Fryske ljocht. Wel echte foto’s zijn er van Han Reeder, haarscherpe opnames van waterlelies, die de bloem optillen naar een natuurverschijnsel op grote hoogte.

Het wijde Friese landschap dient natuurlijk meerdere kunstenaars tot inspiratie,1804BZ Tresaor2 zeker als er onder zo’n thema gewerkt wordt, maar dan is het wel schitterend om te zien hoeveel verschillende benaderingen er mogelijk zijn. Van een heel gewoon, prettig natuurlijk Breed lânskip van Dolly Leemans, langs de grote kleurvlakken van Bert Wedman, die doen denken aan Benner maar dan in de heel aparte kleuren oranje, zwart en grijs in het Licht op de Wadden, tot de donkere dreigende zee op de Fryske Frijheid van Evert Esselink, is er een geweldige afwisseling te zien. En dan heb ik nog niet genoemd de abstracte landschappen van Wia Bouma, Joke Schepers en Oesje Zegel.

Prachtig zijn de negen kleine schilderijtjes van de in wazige kleuren weergegeven kerkjes van Pingjum, Parrega, Westhem, Molkwar en Hegebeintum van Sonja Steensma en even indrukwekkend de drie veel grotere middeleeuwse stadsgebouwen uit Leeuwarden van Ger de Groot in pentekening, stippeltechniek. Het lijken net etsen uit de tijd van Rembrandt. Direct ertegenover, groter contrast is bijna niet denkbaar maar het past wel, de Mixed Media installatie Eens toen, van Happy van der Heide. Ik zie het als een eerbetoon aan de tijd van de turfstekers, met een wandtapijt dat bestaat uit vliesdunne turfschijfjes en gereedschap uit die tijd. Joke Stapensea vangt haar herinneringen aan het oude boerenleven prachtig in aquatinten op oude stukken uit de boekhouding. Wim Reimert heeft een vierluik uit zijn minstens 17 delen omvattende serie Stad in blik, waarin tegen een geschilderde achtergrond de moderne stad in blik, platgeslagen metaal dus, gevangen wordt. Wat een bijzonder resultaat oplevert, zoals op de foto te zien is.  

Bij de veertien kunstenaars die ik hier niet genoemd heb, zie ik nog vilt en borduurtechniek, gemengde (schilder)techniek, gescheurd papier op paneel, potlood en grafiet, lindehout en mixed media, houtskool, textiele technieken, zilver en brons. Veel meer variatie lijkt me bij dertig kunstenaars bijna niet mogelijk. Een knappe tentoonstelling van Fria.

--------
De plaatjes zijn van de schrijver
© 2020 Dik Kruithof
powered by CJ2