archiefvorig nr.lopend nr. Nummer 14 Jaargang 21 18 april 2024 Nummer 15 verschijnt op 9 mei 2024 Bezigheden > Koken delen printen terug De strijd tegen suiker, zoveelste deel Maeve van der Steen Regeren is vooruitzien. Tot de volgende verkiezingen wel te verstaan (citaat van Yvan Audouard, romancier, journalist en scenarioschrijver). Regeren is vooruitzien, ha! was het maar waar. Regeren is achter de feiten aanhobbelen in een tempo dat niet gelijk opgaat met de razendsnelle ontwikkelingen van de techniek. Regeren is niet om je heen kijken, want dan zou je allang weten dat de supermarkten vol staan met zoetigheid, in alle schappen, van ontbijt via ‘tussendoortjes’ tot warme maaltijd. Wat? Zijn er zoveel kinderen met overgewicht? Wat? Zit er zoveel suiker in appelsap? Oh, lusten kinderen echt liever een ijsje dan een rauw worteltje? Kom op jongens, wie heeft hier nou de laatste dertig jaren zitten suffen. Een beetje om je heen kijken klinkt heel onwetenschappelijk, maar het begin van onderzoek is toch: observeren. Zoet is lekker, althans voor de meeste mensen. Alcoholisten geven er meestal weinig om. Met alcoholisten bedoel ik ook gezellige drinkers die iedere dag vijf glazen wijn wegtikken. Probeer in de kroeg maar eens een gebakje aan te bieden. Jammer genoeg krijg je met die alcohol ook suiker binnen, dus dat is geen winst. Het is al vaak geopperd, maar lieve regering, maak dat snoep duurder en de groenten goedkoper. Tegen het roken helpen die hoge prijzen echt. Al is die dure tabak wel weer zielig voor de minimumlijders, de rijken bekommeren zich er immers niet om hoeveel hun sigaretje kost. De strijd tegen het roken begint een beetje te lukken, nu de rest van de erg ongezonde dingen nog. Regering, probeer eens om overal maar suiker aan toevoegen te verbieden, fabrikanten blijven het ongegeneerd doen onder het motto dat de consument het wil. De consument is eraan gewend geraakt zal je bedoelen! Het is met het minderen van zout in het brood gelukt. Niemand zegt, wat is dat brood toch flauw de laatste tijd, terwijl er nu 25 procent minder zout in zit dan tien jaar geleden, als het maar geleidelijk gaat merk je er niks van. Een druppel op de gloeiende zoutplaat, maar toch. Nogmaals, zoet is lekker, de geur van warme stroopwafels op de markt, een versgebakken kaneelbroodje … onweerstaanbaar. Ik durf te wedden dat menige fitgirl, terwijl ze overdag braaf aan de lowcarb doet – zo weinig mogelijk koolhydraten nuttigen – ’s avonds een beker chocolade-ijs naar binnen lepelt. Voorlichten is belangrijk, wordt vaak gezegd. Goed, mensen die te lui of te ongeïnteresseerd zijn om een etiket te lezen of eens goed te proeven, of om überhaupt na te denken over wat ze in hun mond stoppen kunnen wel wat kennis gebruiken. Dus leve Jamie Oliver met zijn strijd voor goed voedsel op scholen want berichten in de krant helpen weinig. Engeland die de zoetigheid zo ongeveer heeft uitgevonden loopt nu voorop in het streven kinderen minder suiker te voeren. Mijn weinig originele conclusie is: zoet is lekker, zoet mag, kinderen mogen zoetigheid, maar met mate, met mate en nogmaals met mate. Geniet, maar met mate. Gelukkig is groente, in tegenstelling tot wat de meeste kinderen vinden, heel erg lekker! En er zijn zoveel soorten. Alleen kool al, er zijn tientallen variëteiten waarvan er genoeg in Nederland te krijgen zijn. Eén van mijn favorieten is Chinese kool, die qua structuur eigenlijk meer op bladgroente lijkt. Hij smaakt ook niet zo naar kool. Supereenvoudig te bereiden en overal lekker bij. Een Chinese kool weegt al gauw een kilo maar hij slinkt enorm en je kan het stuk dat je vandaag niet eet goed bewaren voor een andere keer. Gebakken Chinese kool Spoel de kool af en snijd hem in vieren. Goed uitschudden, we willen geen water op de plank. Snijd in reepjes, hoe dunner, hoe korter je kan bakken, eigenlijk wordt het dan wokken. De Chinezen vonden dit van oudsher een slimme manier om weinig vuur te gebruiken om iets gaar te maken: fijnsnijden en een paar minuten bakken. Energiezuinig avant la lettre. Plet een teentje knoflook en snijd fijn. Neem een grote koekenpan of wok en giet er een scheutje plantaardige olie in, laat heet worden, gooi de knoflook erin en daarna de kool. Roeren maar! Een snufje korianderpoeder of gemberpoeder erover strooien. Giet er nu een scheutje sojasaus bij – ja, lekker zoet – en een paar drupjes citroensap of azijn. Afhankelijk van hoe fijn de reepjes zijn duurt het 3 à 6 minuten tot ze gaar zijn, althans beetgaar.   Een fijne zachte smaak heeft Chinese kool, en op zijn best op deze, een tikje Aziatische manier bereid. Zoals gezegd een goede begeleider bij van alles, bijvoorbeeld bij losse gehakt en een kruimig aardappeltje, of laat deze groente de hoofdrol spelen met noedels en een gebakken eitje. -------- Het plaatje is van Freek de VriesLentsch Meer informatie op: www.instagram.com/_studioagape_ © 2020 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" - Bezigheden > Koken De strijd tegen suiker, zoveelste deel Maeve van der Steen Regeren is vooruitzien. Tot de volgende verkiezingen wel te verstaan (citaat van Yvan Audouard, romancier, journalist en scenarioschrijver). Regeren is vooruitzien, ha! was het maar waar. Regeren is achter de feiten aanhobbelen in een tempo dat niet gelijk opgaat met de razendsnelle ontwikkelingen van de techniek. Regeren is niet om je heen kijken, want dan zou je allang weten dat de supermarkten vol staan met zoetigheid, in alle schappen, van ontbijt via ‘tussendoortjes’ tot warme maaltijd. Wat? Zijn er zoveel kinderen met overgewicht? Wat? Zit er zoveel suiker in appelsap? Oh, lusten kinderen echt liever een ijsje dan een rauw worteltje? Kom op jongens, wie heeft hier nou de laatste dertig jaren zitten suffen. Een beetje om je heen kijken klinkt heel onwetenschappelijk, maar het begin van onderzoek is toch: observeren. Zoet is lekker, althans voor de meeste mensen. Alcoholisten geven er meestal weinig om. Met alcoholisten bedoel ik ook gezellige drinkers die iedere dag vijf glazen wijn wegtikken. Probeer in de kroeg maar eens een gebakje aan te bieden. Jammer genoeg krijg je met die alcohol ook suiker binnen, dus dat is geen winst. Het is al vaak geopperd, maar lieve regering, maak dat snoep duurder en de groenten goedkoper. Tegen het roken helpen die hoge prijzen echt. Al is die dure tabak wel weer zielig voor de minimumlijders, de rijken bekommeren zich er immers niet om hoeveel hun sigaretje kost. De strijd tegen het roken begint een beetje te lukken, nu de rest van de erg ongezonde dingen nog. Regering, probeer eens om overal maar suiker aan toevoegen te verbieden, fabrikanten blijven het ongegeneerd doen onder het motto dat de consument het wil. De consument is eraan gewend geraakt zal je bedoelen! Het is met het minderen van zout in het brood gelukt. Niemand zegt, wat is dat brood toch flauw de laatste tijd, terwijl er nu 25 procent minder zout in zit dan tien jaar geleden, als het maar geleidelijk gaat merk je er niks van. Een druppel op de gloeiende zoutplaat, maar toch. Nogmaals, zoet is lekker, de geur van warme stroopwafels op de markt, een versgebakken kaneelbroodje … onweerstaanbaar. Ik durf te wedden dat menige fitgirl, terwijl ze overdag braaf aan de lowcarb doet – zo weinig mogelijk koolhydraten nuttigen – ’s avonds een beker chocolade-ijs naar binnen lepelt. Voorlichten is belangrijk, wordt vaak gezegd. Goed, mensen die te lui of te ongeïnteresseerd zijn om een etiket te lezen of eens goed te proeven, of om überhaupt na te denken over wat ze in hun mond stoppen kunnen wel wat kennis gebruiken. Dus leve Jamie Oliver met zijn strijd voor goed voedsel op scholen want berichten in de krant helpen weinig. Engeland die de zoetigheid zo ongeveer heeft uitgevonden loopt nu voorop in het streven kinderen minder suiker te voeren. Mijn weinig originele conclusie is: zoet is lekker, zoet mag, kinderen mogen zoetigheid, maar met mate, met mate en nogmaals met mate. Geniet, maar met mate. Gelukkig is groente, in tegenstelling tot wat de meeste kinderen vinden, heel erg lekker! En er zijn zoveel soorten. Alleen kool al, er zijn tientallen variëteiten waarvan er genoeg in Nederland te krijgen zijn. Eén van mijn favorieten is Chinese kool, die qua structuur eigenlijk meer op bladgroente lijkt. Hij smaakt ook niet zo naar kool. Supereenvoudig te bereiden en overal lekker bij. Een Chinese kool weegt al gauw een kilo maar hij slinkt enorm en je kan het stuk dat je vandaag niet eet goed bewaren voor een andere keer. Gebakken Chinese kool Spoel de kool af en snijd hem in vieren. Goed uitschudden, we willen geen water op de plank. Snijd in reepjes, hoe dunner, hoe korter je kan bakken, eigenlijk wordt het dan wokken. De Chinezen vonden dit van oudsher een slimme manier om weinig vuur te gebruiken om iets gaar te maken: fijnsnijden en een paar minuten bakken. Energiezuinig avant la lettre. Plet een teentje knoflook en snijd fijn. Neem een grote koekenpan of wok en giet er een scheutje plantaardige olie in, laat heet worden, gooi de knoflook erin en daarna de kool. Roeren maar! Een snufje korianderpoeder of gemberpoeder erover strooien. Giet er nu een scheutje sojasaus bij – ja, lekker zoet – en een paar drupjes citroensap of azijn. Afhankelijk van hoe fijn de reepjes zijn duurt het 3 à 6 minuten tot ze gaar zijn, althans beetgaar.   Een fijne zachte smaak heeft Chinese kool, en op zijn best op deze, een tikje Aziatische manier bereid. Zoals gezegd een goede begeleider bij van alles, bijvoorbeeld bij losse gehakt en een kruimig aardappeltje, of laat deze groente de hoofdrol spelen met noedels en een gebakken eitje. -------- Het plaatje is van Freek de VriesLentsch Meer informatie op: www.instagram.com/_studioagape_ © 2020 Maeve van der Steen powered by CJ2