archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Vermaak en Genot > Naar de film delen printen terug
Alweer een scheidingsdrama! Hans Knegtmans

1705VG Marriage1Sommige kranten melden dat ‘ook’ de film Marriage Story de perikelen behandelt van een echtpaar dat in scheiding ligt. Hoezo dat ‘ook’? Welnu, dezelfde problematiek werd aangesneden in de film Kramer vs Kramer. Die dateert uit 1979. En op grond daarvan concludeert de filmrecensent van De Filmkrant en NRC/Handelsblad dat het erop lijkt ‘alsof Hollywood zich geen andere relatievormen dan het huwelijk kan voorstellen’. Dat is natuurlijk je reinste flauwekul, maar iedereen heeft recht op zijn eigen logica.

Omdat ik Kramer vs Kramer slechts één keer gezien heb (bij de première) kan ik de films bezwaarlijk vergelijken en dat is ook niet de bedoeling van dit stukje. Marriage Story (van scenarist/regisseur Noah  Baumbach) beschrijft de lotgevallen van toneelregisseur annex acteur Charlie en zijn vrouw Nicole, zijn vaste hoofrolspeelster. Ze hebben besloten dat hun huwelijk als mislukt moet worden beschouwd en dat een echtscheiding de beste oplossing is. Voor hun voorlijke zoontje is dat natuurlijk een klap, maar de ouders beseffen dat het alleen voor hun kind is als zij tegen heug en meug het zieke huwelijk in stand houden.   

Niet dat het nu allemaal van een leien dakje gaat. Zoals bij scheidingen vaak het geval is, beseft de ene partij (in dit geval Nicole) eerder dan haar partner dat hun gevoelens voor elkaar bijna terloops verdwenen zijn. Die heeft het te druk met het runnen van zijn toneelbedrijf en ziet niet dat hij zijn vrouw even weinig serieus neemt als z’n collega’s op de zaak. Charlie loopt met een bord voor zijn kop en Nicole heeft dit, omwille van de lieve vrede, te lang onvoldoende onderkend.

Even zoeken ze hun heil bij een relatietherapeut, maar die valt tijdens de eerste de beste groepszitting al door de mand als een allemansvriend van wie ze niets hoeven te verwachten. Dan toch maar liever een advocaat in de arm genomen. Hoewel, dat pakt niet voor iedereen even goed uit. Op het eerste gezicht heeft Nicole de beste keus gemaakt. Zij krijgt steun van Nora, die nog steeds strijd levert tegen haar eigen echtgenoot. Die kun je wel om een vrouwvriendelijke1705VG Marriage2 boodschap sturen. Charlie treft het minder. Zijn advocaat is een goudeerlijke, maar weinig flashy collega van zijn eigen bedrijf. Halverwege moet hij dan ook plaats maken voor een peperdure en vervaarlijke collega die beter bestand is tegen intimidatie.

Die advocaten zijn onmisbaar, zeker in de VS. De belangrijkste kwestie die ter discussie staat is de voogdij over hun zoontje. Sinds de scheidingsperikelen woont Charlie nog steeds in New York, maar Nicole heeft de wijk genomen naar het ruime en luchtige Los Angeles, dus er hangt veel vanaf hoe de voogdijbeslissing uitpakt.

Als er al iets te klagen valt over de film zal dat gaan over de opbouw van het scenario. Natuurlijk zit er wel lijn in het verhaal (Baumbach geldt als een kei in het vak), maar het ontbreekt aan een rechtlijnige verteltrant, die van A naar B loopt en vervolgens naar C. Als je probeert een buitenstaander het verhaal na te vertellen, kom je vrijwel zeker uit op een aantal anekdotische fragmenten zonder veel samenhang. Deels is dat een uitvloeisel van de wankelmoedigheid van de personages. Die zijn onderhevig aan stemmingen, of zelfs onzekerheid over de vraag ze de juiste beslissing hebben genomen. Baumbach toont zich op dat terrein zeer creatief. Net wanneer de twee kemphanen een twistgesprek hebben afgesloten komt het warrige kapsel van Charlie ter sprake. Moet dat niet eens worden bijgeknipt? En u raadt het al: even later is Nicole geconcentreerd met een tondeuse in de weer en straalt het echtpaar een sereniteit uit om jaloers op te worden. Moeten die twee uit elkaar? Wat een absurd idee.

Gegeven de zware thematiek verdient Baumbach een compliment voor zijn terughoudendheid met de zichtbare emoties van de  personages. Marriage Story is geen tearjerker. Sterker nog, ik heb een aantal keren hardop gelachen. Niet vanwege het verhaal of het acteerniveau. In tegendeel, ik was onder de indruk van Scarlett Johansson (Nora), van wie ik in het algemeen toch geen fan ben. En Adam Driver speelt als Charlie de rol van zijn leven. Ga dat zien!

-----
De plaatjes zijn van Filmdepot


© 2019 Hans Knegtmans meer Hans Knegtmans - meer "Naar de film" -
Vermaak en Genot > Naar de film
Alweer een scheidingsdrama! Hans Knegtmans
1705VG Marriage1Sommige kranten melden dat ‘ook’ de film Marriage Story de perikelen behandelt van een echtpaar dat in scheiding ligt. Hoezo dat ‘ook’? Welnu, dezelfde problematiek werd aangesneden in de film Kramer vs Kramer. Die dateert uit 1979. En op grond daarvan concludeert de filmrecensent van De Filmkrant en NRC/Handelsblad dat het erop lijkt ‘alsof Hollywood zich geen andere relatievormen dan het huwelijk kan voorstellen’. Dat is natuurlijk je reinste flauwekul, maar iedereen heeft recht op zijn eigen logica.

Omdat ik Kramer vs Kramer slechts één keer gezien heb (bij de première) kan ik de films bezwaarlijk vergelijken en dat is ook niet de bedoeling van dit stukje. Marriage Story (van scenarist/regisseur Noah  Baumbach) beschrijft de lotgevallen van toneelregisseur annex acteur Charlie en zijn vrouw Nicole, zijn vaste hoofrolspeelster. Ze hebben besloten dat hun huwelijk als mislukt moet worden beschouwd en dat een echtscheiding de beste oplossing is. Voor hun voorlijke zoontje is dat natuurlijk een klap, maar de ouders beseffen dat het alleen voor hun kind is als zij tegen heug en meug het zieke huwelijk in stand houden.   

Niet dat het nu allemaal van een leien dakje gaat. Zoals bij scheidingen vaak het geval is, beseft de ene partij (in dit geval Nicole) eerder dan haar partner dat hun gevoelens voor elkaar bijna terloops verdwenen zijn. Die heeft het te druk met het runnen van zijn toneelbedrijf en ziet niet dat hij zijn vrouw even weinig serieus neemt als z’n collega’s op de zaak. Charlie loopt met een bord voor zijn kop en Nicole heeft dit, omwille van de lieve vrede, te lang onvoldoende onderkend.

Even zoeken ze hun heil bij een relatietherapeut, maar die valt tijdens de eerste de beste groepszitting al door de mand als een allemansvriend van wie ze niets hoeven te verwachten. Dan toch maar liever een advocaat in de arm genomen. Hoewel, dat pakt niet voor iedereen even goed uit. Op het eerste gezicht heeft Nicole de beste keus gemaakt. Zij krijgt steun van Nora, die nog steeds strijd levert tegen haar eigen echtgenoot. Die kun je wel om een vrouwvriendelijke1705VG Marriage2 boodschap sturen. Charlie treft het minder. Zijn advocaat is een goudeerlijke, maar weinig flashy collega van zijn eigen bedrijf. Halverwege moet hij dan ook plaats maken voor een peperdure en vervaarlijke collega die beter bestand is tegen intimidatie.

Die advocaten zijn onmisbaar, zeker in de VS. De belangrijkste kwestie die ter discussie staat is de voogdij over hun zoontje. Sinds de scheidingsperikelen woont Charlie nog steeds in New York, maar Nicole heeft de wijk genomen naar het ruime en luchtige Los Angeles, dus er hangt veel vanaf hoe de voogdijbeslissing uitpakt.

Als er al iets te klagen valt over de film zal dat gaan over de opbouw van het scenario. Natuurlijk zit er wel lijn in het verhaal (Baumbach geldt als een kei in het vak), maar het ontbreekt aan een rechtlijnige verteltrant, die van A naar B loopt en vervolgens naar C. Als je probeert een buitenstaander het verhaal na te vertellen, kom je vrijwel zeker uit op een aantal anekdotische fragmenten zonder veel samenhang. Deels is dat een uitvloeisel van de wankelmoedigheid van de personages. Die zijn onderhevig aan stemmingen, of zelfs onzekerheid over de vraag ze de juiste beslissing hebben genomen. Baumbach toont zich op dat terrein zeer creatief. Net wanneer de twee kemphanen een twistgesprek hebben afgesloten komt het warrige kapsel van Charlie ter sprake. Moet dat niet eens worden bijgeknipt? En u raadt het al: even later is Nicole geconcentreerd met een tondeuse in de weer en straalt het echtpaar een sereniteit uit om jaloers op te worden. Moeten die twee uit elkaar? Wat een absurd idee.

Gegeven de zware thematiek verdient Baumbach een compliment voor zijn terughoudendheid met de zichtbare emoties van de  personages. Marriage Story is geen tearjerker. Sterker nog, ik heb een aantal keren hardop gelachen. Niet vanwege het verhaal of het acteerniveau. In tegendeel, ik was onder de indruk van Scarlett Johansson (Nora), van wie ik in het algemeen toch geen fan ben. En Adam Driver speelt als Charlie de rol van zijn leven. Ga dat zien!

-----
De plaatjes zijn van Filmdepot
© 2019 Hans Knegtmans
powered by CJ2