 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
 |
 |
Nummer 13
Jaargang 21
4 april 2024
Nummer 14 verschijnt op
18 april 2024 |  |
|
| Vermaak en Genot > Naar de film |
delen printen 
terug 
|
|
|
|
|
|
|
Robotstreken |
Hans Knegtmans |
|
|
 Het is nog even afzien, maar dan gaan de bioscopen weer open. Het heeft de bevoegde instanties behaagd klein te beginnen. Piepklein. Dat wil zeggen maximaal 30 man per zaal, ongeacht de zaalcapaciteit. Wat bij voorbeeld betekent dat het immense Pathé Schouwburgplein in Rotterdam de pineut is, simpel omdat het niet meer dan 210 (verdeeld over 7 zalen) kijkers kan toelaten. Omgekeerd zullen de vier zaaltjes van het Rotterdamse Kino in het algemeen flink vol zitten (120 bezoekers). Overigens veranderen de genomen besluiten aan de lopende band, zodat je niet raar moet kijken als het over drie weken weer heel anders is.
Recensenten bespreken in deze tijden van armoede films waar niemand anders heen gaat, als om te bewijzen dat zij heus niet afhankelijk zijn van de commercie. Dat wou ik maar niet doen. Goddank begint op 1 juni het normale circuit weer te draaien. Om tot dat moment een beetje in vorm te blijven, kijk ik af en toe op de tv naar een bioscoopfilm. Ik ben nog steeds niet helemaal over mijn tv-aversie heen (klein beeldformaat en vier pauzes waar niemand om gevraagd heeft).
Aan de andere kant heb ik geleerd dat de commerciëlen af en toe prima speelfilms uitzenden en besef ik dat goede films niet voorbehouden zijn aan de ‘betere’ kanalen. Zo is Ex Machina geprogrammeerd door SBS 9. Het verhaal gaat aldus. De gisse student Caleb verwerft een stageplek bij Nathan, een geleerde met een torenhoge reputatie op het terrein van artificiële intelligentie. Deze moet volgens collega’s zelfs in staat worden geacht een robot te fabriceren die niet onderdoet voor een mens van vlees en bloed.
Op zijn nieuwe werkplek ontmoet Caleb de hyperintelligente robot Ava. Die heeft een schattig gezicht en een onwaarschijnlijk vrouwelijk voorkomen. Een kind kan zien dat zij een robotversie is van de ideale vrouw. Caleb wordt dan ook moeiteloos door haar ingepakt. En het publiek ook. Aanvankelijk lijkt het alsof Ava Caleb ziet als de prins van haar dromen. Geleidelijk echter bereikt ons informatie dat er andere factoren in het spel zijn, die haaks staan op het kindvrouwtje dat zij Caleb (en ons) presenteert.
Ten slotte moet de kijker flink zijn best doen om de geniale Nathan te doorgronden. In zijn omgang met Caleb toont hij zich zo’n botterik dat je je afvraagt of hij niet in één moeite door iets aan zijn zelfpresentatie (waaronder zijn onmatige drankgebruik) had kunnen doen. Ondanks wat schoonheidsfoutjes ontwikkelt Ex Machina zich als een suspensefilm in Hitchcockstijl.
Alicia Vikander als kindvrouwtje steelt de show. En dat zij behept is met dezelfde tekortkomingen als een echte vrouw, maakt haar alleen maar sympathieker.
|
|
|
|
|
 |
|
 |
| Vermaak en Genot > Naar de film |
| Robotstreken |
Hans Knegtmans |
Het is nog even afzien, maar dan gaan de bioscopen weer open. Het heeft de bevoegde instanties behaagd klein te beginnen. Piepklein. Dat wil zeggen maximaal 30 man per zaal, ongeacht de zaalcapaciteit. Wat bij voorbeeld betekent dat het immense Pathé Schouwburgplein in Rotterdam de pineut is, simpel omdat het niet meer dan 210 (verdeeld over 7 zalen) kijkers kan toelaten. Omgekeerd zullen de vier zaaltjes van het Rotterdamse Kino in het algemeen flink vol zitten (120 bezoekers). Overigens veranderen de genomen besluiten aan de lopende band, zodat je niet raar moet kijken als het over drie weken weer heel anders is.
Recensenten bespreken in deze tijden van armoede films waar niemand anders heen gaat, als om te bewijzen dat zij heus niet afhankelijk zijn van de commercie. Dat wou ik maar niet doen. Goddank begint op 1 juni het normale circuit weer te draaien. Om tot dat moment een beetje in vorm te blijven, kijk ik af en toe op de tv naar een bioscoopfilm. Ik ben nog steeds niet helemaal over mijn tv-aversie heen (klein beeldformaat en vier pauzes waar niemand om gevraagd heeft).
Aan de andere kant heb ik geleerd dat de commerciëlen af en toe prima speelfilms uitzenden en besef ik dat goede films niet voorbehouden zijn aan de ‘betere’ kanalen. Zo is Ex Machina geprogrammeerd door SBS 9. Het verhaal gaat aldus. De gisse student Caleb verwerft een stageplek bij Nathan, een geleerde met een torenhoge reputatie op het terrein van artificiële intelligentie. Deze moet volgens collega’s zelfs in staat worden geacht een robot te fabriceren die niet onderdoet voor een mens van vlees en bloed.
Op zijn nieuwe werkplek ontmoet Caleb de hyperintelligente robot Ava. Die heeft een schattig gezicht en een onwaarschijnlijk vrouwelijk voorkomen. Een kind kan zien dat zij een robotversie is van de ideale vrouw. Caleb wordt dan ook moeiteloos door haar ingepakt. En het publiek ook. Aanvankelijk lijkt het alsof Ava Caleb ziet als de prins van haar dromen. Geleidelijk echter bereikt ons informatie dat er andere factoren in het spel zijn, die haaks staan op het kindvrouwtje dat zij Caleb (en ons) presenteert.
Ten slotte moet de kijker flink zijn best doen om de geniale Nathan te doorgronden. In zijn omgang met Caleb toont hij zich zo’n botterik dat je je afvraagt of hij niet in één moeite door iets aan zijn zelfpresentatie (waaronder zijn onmatige drankgebruik) had kunnen doen. Ondanks wat schoonheidsfoutjes ontwikkelt Ex Machina zich als een suspensefilm in Hitchcockstijl.
Alicia Vikander als kindvrouwtje steelt de show. En dat zij behept is met dezelfde tekortkomingen als een echte vrouw, maakt haar alleen maar sympathieker.
|
| © 2020 Hans Knegtmans |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|