archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Onbestemde terreintjes in 'De Haag' * Peter Schröder

1703VG SnackEen mooi plaatje! Hartstikke Den Haag! Mooie, ambachtelijke linoleumsnede. Een ‘naturalistische’ afbeelding met een wel zeer grote informatiedichtheid. Zoekplaatje. Maar we kunnen, behalve van ons kunstzinnig receptievermogen, gebruik maken van ons verstand en een veelheid van Informatiebanken. Wat, Waar, Wie, Wanneer?

Centraal de Consumptietent van Mister Snack. Review? ‘Super lekkere Tibetaanse snack gegeten, momo, die vers wordt klaargemaakt door Tibetaanse kok, prima. Echte aanrader! 17 april 2018. Beveel je Mr. Snack aan?’
Overheersend vanaf de achtergrond, die twee trotse pijpen van de Energiecentrale Den Haag. Mooie monumentale pijpen. Een ‘landmark’ dat elke Hagenees kan thuisbrengen. ‘Elektriciteitsfabriek. In 2013 heeft de toenmalige eigenaar EON een gedeelte van de energiecentrale, namelijk de voormalige turbinehal die meer dan dertig jaar leegstond, beschikbaar gesteld ten behoeve van culturele producties.’

Een straatnaambordje: Bij de Westermolens. Die molens 1.) zijn van heel erg vroeger. De consumptietent staat met zijn rug naar een kruimel van wat er over is van de oude Haagse grachten; de Zuid-West Buitensingel (niet zichtbaar). Prominent aanwezig: de achterkant van overdadige aanwijzingen op verkeersborden, een parkeermeter en van die uit Amsterdam geïmporteerde trottoirpaaltjes (voorzien van Haagse Ooievaars, in plaats van die drie 'x-en' in de hoofdstad.

Straatmeubilair
Het is een rommeltje daar op dat plaatje. En dat is bijzonder authentiek Haags. Den Haag zat/zit vol met onbestemde terreintjes, waar ooit het een en ander aan bebouwing en begroeiing is weggehaald, gesloopt, gedempt, gebombardeerd, maar een nieuwe ‘invulling’ nooit is voltooid. Het terrein rond de Electriciteitsfabriek is ook zoiets onbestemds: stukje volkstuintjes, resten van een steeds opnieuw verlegde trambaan, ‘Van zelf’ groeiende Vlinderstruiken (Budleja). Vanaf mijn geboorte heb ik 20 jaar in Den Haag gewoond. Wanneer was ik hier voor het laatst?

Niet altijd makkelijk te achterhalen, want bebouwing, wegen, straten en tramlijnen zijn hier ‘onderhevig aan een permanente flux’. Vroeger fietste ik hier vaak doorheen. De laatste keer moet geweest zijn naar een Uitvaartonderneming, om de begrafenis van mijn moeder te bespreken. In de Bautersemstraat (Bautersem?  Maar natuurlijk: ’10 daagse Veldtocht tegen de Belgen,  Slag bij Bautersem, 12 augustus 1831’). Terug: Onbestemd. Soms zanderige ‘landjes’ met restjes puin of sloopsel, hutjes, voetbalveldjes. Soms ook een oud gebouw met daar half in verwerkt wat nieuwbouw. Kijk maar eens naar de voorkant van die Elektriciteitscentrale 2.).  

Stijlbreuken
Deksels, hoe hebben ze dat voor mekaar gekregen? Stijlbreuk in het kwadraat: ‘Voormalig hoofdgebouw Centrale in Overgangsarchitectuur, Wederopbouw stijl’. Geen keuze maken is ook een keuze? Lef! Daar in de buurt staat nog zoiets, het hoofdkwartier van ooit de ‘Plaatselijke Telefoondienst ’s-Gravenhage’. In Den Haag hadden ze lang een eigen Telefoondienst: PTD (daar werkte mijn vader) en een eigen Gemeentelijk Electriciteits Bedrijf: GEB. Het Haagse vervoer in Trams en Bussen werd verzorgd door het ‘Gemengd Bedrijf’ der Haagse Tramweg Maatschappij: HTM. Nog zoiets, niet ver van Mister Snack staat de Telefooncentrale Marnixstraat / De Constant  Rebecquestaat. Ook weer een stijlhybride conglomeraat.

Genoeg data en informatie? Over naar de integratie, de samenhang, de wijsheid, van de kunstenaar. Wie heeft deze mooie prent gemaakt? Henk heeft in de aanhef van zijn mail (‘Alex’) de identiteit van de kunstenaar vrijwel weggegeven: Alex+graficus + Den Haag. Kan dat iemand anders zijn dan Alex Verduijn den Boer, Geboren Den Haag 1958-12-31? Opleiding Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (Den Haag), lid Haagse Kunstkring 1978-1983, werkzaam Westeinde 58 in Den Haag ... Buurt: Kortenbos’.

Ik citeer weer: ‘Verduijn schildert vooral stadsgezichten en de periferie van de stad (!), fabrieksterreinen, havens en industrieën! Hij tekent altijd op locatie, alleen de grotere schilderijen maakt hij op zijn atelier. Het fascineert hem hoe het Nederlandse landschap, dat altijd door agrarisch gebruik bepaald werd, in de afgelopen eeuw totaal veranderd is en hoe weinig ervan bewaard is gebleven. Daarentegen werkt hij ook veel in Spanje waar de menselijke activiteit nietig is in een enorm landschap en waar je ervaart hoe tijdelijk deze aanwezigheid is’.

Voor deze prent hoefde Alex niet ver van huis/werk: even het Westeinde uitlopen en je botst ongeveer tegen Mister Snack. Bij de laatste jaarvergadering van de bemanning van De Leunstoel werd het gezelschap rondgeleid in dat atelier, gevestigd in de onbestemde ruimte van een oud gebouw aan het Westeinde. Daar vertelde Alex over zijn werk. De strekking daarvan ben ik helaas kwijtgeraakt. Daarom hier wat onbestemde vrije associaties.

------------
De linoleumsnede waar de schrijver zijn inspiratie in vond is van Alex Verduijn den Boer
Meer over hem op: http://www.verduijndenboer.nl/

© 2019 Peter Schröder meer Peter Schröder - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Onbestemde terreintjes in 'De Haag' * Peter Schröder
1703VG SnackEen mooi plaatje! Hartstikke Den Haag! Mooie, ambachtelijke linoleumsnede. Een ‘naturalistische’ afbeelding met een wel zeer grote informatiedichtheid. Zoekplaatje. Maar we kunnen, behalve van ons kunstzinnig receptievermogen, gebruik maken van ons verstand en een veelheid van Informatiebanken. Wat, Waar, Wie, Wanneer?

Centraal de Consumptietent van Mister Snack. Review? ‘Super lekkere Tibetaanse snack gegeten, momo, die vers wordt klaargemaakt door Tibetaanse kok, prima. Echte aanrader! 17 april 2018. Beveel je Mr. Snack aan?’
Overheersend vanaf de achtergrond, die twee trotse pijpen van de Energiecentrale Den Haag. Mooie monumentale pijpen. Een ‘landmark’ dat elke Hagenees kan thuisbrengen. ‘Elektriciteitsfabriek. In 2013 heeft de toenmalige eigenaar EON een gedeelte van de energiecentrale, namelijk de voormalige turbinehal die meer dan dertig jaar leegstond, beschikbaar gesteld ten behoeve van culturele producties.’

Een straatnaambordje: Bij de Westermolens. Die molens 1.) zijn van heel erg vroeger. De consumptietent staat met zijn rug naar een kruimel van wat er over is van de oude Haagse grachten; de Zuid-West Buitensingel (niet zichtbaar). Prominent aanwezig: de achterkant van overdadige aanwijzingen op verkeersborden, een parkeermeter en van die uit Amsterdam geïmporteerde trottoirpaaltjes (voorzien van Haagse Ooievaars, in plaats van die drie 'x-en' in de hoofdstad.

Straatmeubilair
Het is een rommeltje daar op dat plaatje. En dat is bijzonder authentiek Haags. Den Haag zat/zit vol met onbestemde terreintjes, waar ooit het een en ander aan bebouwing en begroeiing is weggehaald, gesloopt, gedempt, gebombardeerd, maar een nieuwe ‘invulling’ nooit is voltooid. Het terrein rond de Electriciteitsfabriek is ook zoiets onbestemds: stukje volkstuintjes, resten van een steeds opnieuw verlegde trambaan, ‘Van zelf’ groeiende Vlinderstruiken (Budleja). Vanaf mijn geboorte heb ik 20 jaar in Den Haag gewoond. Wanneer was ik hier voor het laatst?

Niet altijd makkelijk te achterhalen, want bebouwing, wegen, straten en tramlijnen zijn hier ‘onderhevig aan een permanente flux’. Vroeger fietste ik hier vaak doorheen. De laatste keer moet geweest zijn naar een Uitvaartonderneming, om de begrafenis van mijn moeder te bespreken. In de Bautersemstraat (Bautersem?  Maar natuurlijk: ’10 daagse Veldtocht tegen de Belgen,  Slag bij Bautersem, 12 augustus 1831’). Terug: Onbestemd. Soms zanderige ‘landjes’ met restjes puin of sloopsel, hutjes, voetbalveldjes. Soms ook een oud gebouw met daar half in verwerkt wat nieuwbouw. Kijk maar eens naar de voorkant van die Elektriciteitscentrale 2.).  

Stijlbreuken
Deksels, hoe hebben ze dat voor mekaar gekregen? Stijlbreuk in het kwadraat: ‘Voormalig hoofdgebouw Centrale in Overgangsarchitectuur, Wederopbouw stijl’. Geen keuze maken is ook een keuze? Lef! Daar in de buurt staat nog zoiets, het hoofdkwartier van ooit de ‘Plaatselijke Telefoondienst ’s-Gravenhage’. In Den Haag hadden ze lang een eigen Telefoondienst: PTD (daar werkte mijn vader) en een eigen Gemeentelijk Electriciteits Bedrijf: GEB. Het Haagse vervoer in Trams en Bussen werd verzorgd door het ‘Gemengd Bedrijf’ der Haagse Tramweg Maatschappij: HTM. Nog zoiets, niet ver van Mister Snack staat de Telefooncentrale Marnixstraat / De Constant  Rebecquestaat. Ook weer een stijlhybride conglomeraat.

Genoeg data en informatie? Over naar de integratie, de samenhang, de wijsheid, van de kunstenaar. Wie heeft deze mooie prent gemaakt? Henk heeft in de aanhef van zijn mail (‘Alex’) de identiteit van de kunstenaar vrijwel weggegeven: Alex+graficus + Den Haag. Kan dat iemand anders zijn dan Alex Verduijn den Boer, Geboren Den Haag 1958-12-31? Opleiding Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (Den Haag), lid Haagse Kunstkring 1978-1983, werkzaam Westeinde 58 in Den Haag ... Buurt: Kortenbos’.

Ik citeer weer: ‘Verduijn schildert vooral stadsgezichten en de periferie van de stad (!), fabrieksterreinen, havens en industrieën! Hij tekent altijd op locatie, alleen de grotere schilderijen maakt hij op zijn atelier. Het fascineert hem hoe het Nederlandse landschap, dat altijd door agrarisch gebruik bepaald werd, in de afgelopen eeuw totaal veranderd is en hoe weinig ervan bewaard is gebleven. Daarentegen werkt hij ook veel in Spanje waar de menselijke activiteit nietig is in een enorm landschap en waar je ervaart hoe tijdelijk deze aanwezigheid is’.

Voor deze prent hoefde Alex niet ver van huis/werk: even het Westeinde uitlopen en je botst ongeveer tegen Mister Snack. Bij de laatste jaarvergadering van de bemanning van De Leunstoel werd het gezelschap rondgeleid in dat atelier, gevestigd in de onbestemde ruimte van een oud gebouw aan het Westeinde. Daar vertelde Alex over zijn werk. De strekking daarvan ben ik helaas kwijtgeraakt. Daarom hier wat onbestemde vrije associaties.

------------
De linoleumsnede waar de schrijver zijn inspiratie in vond is van Alex Verduijn den Boer
Meer over hem op: http://www.verduijndenboer.nl/
© 2019 Peter Schröder
powered by CJ2