archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Bezigheden > Op de fiets delen printen terug
Jamón, jamón Thomas van der Steen

171BZ MadridNa beelden van Madrid in ‘confinamento total’, naar aanleiding van Corona, is mijn medelijden met de Madrilenen groot. Ik was er vorig jaar en zelden zag ik een stad zo bruisen. Niet om de buitenlandse toeristen te vermaken, nee, het waren de bewoners zelf die winkelden, borrelden, flaneerden, aten, discussieerden en dansten in hun eigen stad.

Willekeurig kriskrassen zandpaden door het park op Fausto’s route (*). Op een kruispunt staat een fontein, een Spaanse gids vertelt zijn toehoorders een verhaal. Ik moet het met een bordje doen, gelukkig in het Engels. De fontein heet Angel Caido, de gevallen engel. Het vallende beeld moet Satan voorstellen. De plek waar ik nu sta zou zich precies 666 meter boven zeeniveau bevinden. Ik trek mijn smartphone, open de app My Elevation en lees 2185 feet. Als ik op ‘convert to meters’ druk, verschijnen de drie demonische zessen.

Fietsend langs bonsai bomen, maar dan levensgroot, kom ik bij een vijver met erachter het Palacio de Cristal. De weerspiegeling van de monumentale kas trilt en glinstert in het water. Alleszins begrijpelijk dat in Amsterdam nog steeds wordt geijverd voor de herbouw van het Paleis van Volksvlijt. Nog meer indruk maakt de zuilengalerij aan de rand van het grote meer van het park. In het midden van de colonnade verheft zich het ruiterstandbeeld van Koning Alfonso XII. Ik ben aardig thuis in geschiedenis, maar heb nog nooit gehoord van de arme man.

Via een van de vele poorten verlaat ik het park en beland meteen op een onoverzichtelijk plein. Vier verkeersstromen komen samen op deze giga-rotonde en ik moet op mijn huurfietsje ongedeerd aan de overkant zien te komen. Met behulp van een blik die grootstedelijke arrogantie uitstraalt lukt het. Aan het volgende plein ligt het gebouw van de Bank van Spanje, door zijn grijze stenen oogt het streng en sober. Heel anders dan het gemeentehuis ertegenover. Dat is spierwit en door de torentjes en versieringen lijkt het een sprookjeskasteel.

Na het park en Banco staat Sol op mijn lijst. Het fietspad ernaartoe ligt aan de linkerkant, tegen de verkeersrichting in en dat fietst niet prettig. De majestueuze gebouwen links en rechts van de drukke Calle de Alcalá vergoeden veel. Bij kantoorgebouw Metrópolis moet ik afstappen. Het is oogverblindend wit, heeft een zwarte koepel versierd met gouden bladeren en daarbovenop een engel. Toe maar!
Als ik het plein Puerta del Sol op fiets herken ik het meteen door de Tio Pepe-reclame op de daken. Hier eten Madrilenen een druif bij elke klokslag tijdens de jaarwisseling. NOS-correspondent Rop Zoutberg doet er zijn stand-ups als er iets te melden valt. Ik zie hem niet, terwijl er nota bene twéé demonstraties zijn. Eentje waarbij vrouwen meer rechten eisen, de andere waarschijnlijk hetzelfde maar dan voor gehandicapten. Als de vrouwen onder luid geschreeuw naar een overheidsgebouw rennen houd ik het voor gezien.

Aan het plafond van de jamonería hangen tientallen hammen. Verheven boven de rest, als op zijn kansel, snijdt de cortadora de dieprode ham in flinterdunne plakken. Een jonge vrouw, overal tatoeages en overal ringen, gebaart me naar een tafeltje. Ofelia spreekt Engels met een krakend Castiliaans accent. Ze geeft me een keuze uit drie: goeie, betere of de beste ham. Ik mag van alle drie proeven en kies de betere. Ze laat me geen keuze in de wijn, ze schenkt Crianza, punt. Als ik haar zeg dat de snijder erbij staat als een priester vertelt ze me dat voor Spanjaarden het eten van de ham een religieuze ceremonie is. Na de Reconquista werd de ham in de dorpen en steden gezamenlijk gegeten. Moslims verraadden hun ware aard als ze weigerden en konden alsnog het land uit gejaagd worden. Of erger natuurlijk.
De demonstranten zijn weg, het plein weer rustig. Ik zet koers naar de volgende stop: Plaza Mayor.

(*) Zie: http://www.deleunstoel.nl/zoeken.php?artikel_id=6004

--------
Het plaatje is van Petra Busstra
Meer informatie: www.petrabusstra.com

© 2020 Thomas van der Steen meer Thomas van der Steen - meer "Op de fiets" -
Bezigheden > Op de fiets
Jamón, jamón Thomas van der Steen
171BZ MadridNa beelden van Madrid in ‘confinamento total’, naar aanleiding van Corona, is mijn medelijden met de Madrilenen groot. Ik was er vorig jaar en zelden zag ik een stad zo bruisen. Niet om de buitenlandse toeristen te vermaken, nee, het waren de bewoners zelf die winkelden, borrelden, flaneerden, aten, discussieerden en dansten in hun eigen stad.

Willekeurig kriskrassen zandpaden door het park op Fausto’s route (*). Op een kruispunt staat een fontein, een Spaanse gids vertelt zijn toehoorders een verhaal. Ik moet het met een bordje doen, gelukkig in het Engels. De fontein heet Angel Caido, de gevallen engel. Het vallende beeld moet Satan voorstellen. De plek waar ik nu sta zou zich precies 666 meter boven zeeniveau bevinden. Ik trek mijn smartphone, open de app My Elevation en lees 2185 feet. Als ik op ‘convert to meters’ druk, verschijnen de drie demonische zessen.

Fietsend langs bonsai bomen, maar dan levensgroot, kom ik bij een vijver met erachter het Palacio de Cristal. De weerspiegeling van de monumentale kas trilt en glinstert in het water. Alleszins begrijpelijk dat in Amsterdam nog steeds wordt geijverd voor de herbouw van het Paleis van Volksvlijt. Nog meer indruk maakt de zuilengalerij aan de rand van het grote meer van het park. In het midden van de colonnade verheft zich het ruiterstandbeeld van Koning Alfonso XII. Ik ben aardig thuis in geschiedenis, maar heb nog nooit gehoord van de arme man.

Via een van de vele poorten verlaat ik het park en beland meteen op een onoverzichtelijk plein. Vier verkeersstromen komen samen op deze giga-rotonde en ik moet op mijn huurfietsje ongedeerd aan de overkant zien te komen. Met behulp van een blik die grootstedelijke arrogantie uitstraalt lukt het. Aan het volgende plein ligt het gebouw van de Bank van Spanje, door zijn grijze stenen oogt het streng en sober. Heel anders dan het gemeentehuis ertegenover. Dat is spierwit en door de torentjes en versieringen lijkt het een sprookjeskasteel.

Na het park en Banco staat Sol op mijn lijst. Het fietspad ernaartoe ligt aan de linkerkant, tegen de verkeersrichting in en dat fietst niet prettig. De majestueuze gebouwen links en rechts van de drukke Calle de Alcalá vergoeden veel. Bij kantoorgebouw Metrópolis moet ik afstappen. Het is oogverblindend wit, heeft een zwarte koepel versierd met gouden bladeren en daarbovenop een engel. Toe maar!
Als ik het plein Puerta del Sol op fiets herken ik het meteen door de Tio Pepe-reclame op de daken. Hier eten Madrilenen een druif bij elke klokslag tijdens de jaarwisseling. NOS-correspondent Rop Zoutberg doet er zijn stand-ups als er iets te melden valt. Ik zie hem niet, terwijl er nota bene twéé demonstraties zijn. Eentje waarbij vrouwen meer rechten eisen, de andere waarschijnlijk hetzelfde maar dan voor gehandicapten. Als de vrouwen onder luid geschreeuw naar een overheidsgebouw rennen houd ik het voor gezien.

Aan het plafond van de jamonería hangen tientallen hammen. Verheven boven de rest, als op zijn kansel, snijdt de cortadora de dieprode ham in flinterdunne plakken. Een jonge vrouw, overal tatoeages en overal ringen, gebaart me naar een tafeltje. Ofelia spreekt Engels met een krakend Castiliaans accent. Ze geeft me een keuze uit drie: goeie, betere of de beste ham. Ik mag van alle drie proeven en kies de betere. Ze laat me geen keuze in de wijn, ze schenkt Crianza, punt. Als ik haar zeg dat de snijder erbij staat als een priester vertelt ze me dat voor Spanjaarden het eten van de ham een religieuze ceremonie is. Na de Reconquista werd de ham in de dorpen en steden gezamenlijk gegeten. Moslims verraadden hun ware aard als ze weigerden en konden alsnog het land uit gejaagd worden. Of erger natuurlijk.
De demonstranten zijn weg, het plein weer rustig. Ik zet koers naar de volgende stop: Plaza Mayor.

(*) Zie: http://www.deleunstoel.nl/zoeken.php?artikel_id=6004

--------
Het plaatje is van Petra Busstra
Meer informatie: www.petrabusstra.com
© 2020 Thomas van der Steen
powered by CJ2