archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Handlanger Reinier van Delden

1612BZ HandlangerIk ken een portier.
Of kennen.
Kennen doe ik hem niet.
Nog nooit een woord met hem gewisseld.
Hij zit altijd op een kruk.
En heeft van die slaapogen.
Alsof hij zijn tijd uitzit.

Er zit weinig fut in.
Links en rechts geeft hij wel eens een handje.
Mij geeft hij meestal een knikje.
Dat het goed is.
Alles lijkt van hem af te glijden.
Het raakt hem niet.
Hij staart wezenloos voor zich uit.
Verdoofd bijna.
Door het leven getergd.
En zich erbij neergelegd.

Hij is van alles geweest.
Bouwvakker.
Havenarbeider.
En zijdelings crimineel.
Zij het beperkt.
Meer een handlanger.
Een medeplichtige.

Ooit een keer op de uitkijk gestaan.
Terwijl zijn vrienden het klusje klaarden.
Maar hij had zijn mond gehouden.
En daar teerde hij nou nog op.
Zodoende zat hij bij de deur.
Die plek hadden ze hem toegewezen.
Als bedankje, voor gedane zaken.
Die, zeker in zijn geval.
Geen keer namen.

---------
Het plaatje is van Linda Hulshof

Meer informatie op: www.lindahulshof.nl


© 2019 Reinier van Delden meer Reinier van Delden - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Handlanger Reinier van Delden
1612BZ HandlangerIk ken een portier.
Of kennen.
Kennen doe ik hem niet.
Nog nooit een woord met hem gewisseld.
Hij zit altijd op een kruk.
En heeft van die slaapogen.
Alsof hij zijn tijd uitzit.

Er zit weinig fut in.
Links en rechts geeft hij wel eens een handje.
Mij geeft hij meestal een knikje.
Dat het goed is.
Alles lijkt van hem af te glijden.
Het raakt hem niet.
Hij staart wezenloos voor zich uit.
Verdoofd bijna.
Door het leven getergd.
En zich erbij neergelegd.

Hij is van alles geweest.
Bouwvakker.
Havenarbeider.
En zijdelings crimineel.
Zij het beperkt.
Meer een handlanger.
Een medeplichtige.

Ooit een keer op de uitkijk gestaan.
Terwijl zijn vrienden het klusje klaarden.
Maar hij had zijn mond gehouden.
En daar teerde hij nou nog op.
Zodoende zat hij bij de deur.
Die plek hadden ze hem toegewezen.
Als bedankje, voor gedane zaken.
Die, zeker in zijn geval.
Geen keer namen.

---------
Het plaatje is van Linda Hulshof

Meer informatie op: www.lindahulshof.nl
© 2019 Reinier van Delden
powered by CJ2