|
|
|
|
|
|
|
archiefvorig nr.lopend nr. |
|
|
|
Nummer 14
Jaargang 21
18 april 2024 Nummer 15 verschijnt op 9 mei 2024 | |
|
Beschouwingen > De poëtische wereld |
delen printen
terug
|
|
|
|
|
|
|
Den Haag als dame |
Julius Pasgeld |
|
|
Net als bij een koele dame Komt Den Haag ook zelden klaar En bij beiden lijkt het centrum Ook een beetje op elkaar
Waar het Spuiplein in het midden Nauwelijks bij bewoners leeft Is ook de schaamte van het vrouwmens Iets dat weinig aandacht heeft
Waar de blanke top der duinen Bedreigd wordt door locatieleed Zo verhult de vrouw haar borsten Achter hooggesloten kleed
Zakenlieden en bestuurders Rampetampen met de stad Zodat het mooie mens verloedert Voor ze echte minnaars heeft gehad
Gulzig vreet de mooie dame Eigen ingewanden op Onbereikbaar, ongenaakbaar Mist ze een warme harteklop
Met toeristen in haar bed en Lekkernijen aan haar vork Kan ze zo heel even lijken Op haar zusje in New York
Al wat rest zijn loze kreten En een dikke laag make up Straks spreidt z’alleen nog maar haar benen Voor een patserige yup
O mijn God, Den Haag waar ben je Waar is haar stijl, haar waardigheid Op de plek waar ooit haar hart zat Stroomt nu alleen inhaligheid
-------- Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven
|
|
|
|
|
|
|
|
Beschouwingen > De poëtische wereld |
Den Haag als dame |
Julius Pasgeld |
Net als bij een koele dame Komt Den Haag ook zelden klaar En bij beiden lijkt het centrum Ook een beetje op elkaar
Waar het Spuiplein in het midden Nauwelijks bij bewoners leeft Is ook de schaamte van het vrouwmens Iets dat weinig aandacht heeft
Waar de blanke top der duinen Bedreigd wordt door locatieleed Zo verhult de vrouw haar borsten Achter hooggesloten kleed
Zakenlieden en bestuurders Rampetampen met de stad Zodat het mooie mens verloedert Voor ze echte minnaars heeft gehad
Gulzig vreet de mooie dame Eigen ingewanden op Onbereikbaar, ongenaakbaar Mist ze een warme harteklop
Met toeristen in haar bed en Lekkernijen aan haar vork Kan ze zo heel even lijken Op haar zusje in New York
Al wat rest zijn loze kreten En een dikke laag make up Straks spreidt z’alleen nog maar haar benen Voor een patserige yup
O mijn God, Den Haag waar ben je Waar is haar stijl, haar waardigheid Op de plek waar ooit haar hart zat Stroomt nu alleen inhaligheid
-------- Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven
|
© 2019 Julius Pasgeld |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|