archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Bezigheden > In de tuin delen printen terug
Raadselachtig Katharina Kouwenhoven

1603BZ RaadselIn het plantsoentje tegenover mijn huis bevindt zich een zeer oude kastanjeboom die prachtig bloeit maar nooit vrucht draagt. In een denkbeeldig vierkant daaromheen staat op elke hoek een esdoorn. Die esdoorns, hoewel ze dichtbij elkaar staan, gedragen zich alle vier anders.

De esdoorn tegenover mijn slaapkamer, verreweg de grootste van de vier, zit het dichtst in het blad en bloeit altijd het eerste (de esdoorn bloeit voordat hij blad schiet). Op dit moment is hij nog helemaal groen en vol, met hier en daar wat roestige bladen en een enkel rood blad. Dat is opmerkelijk, want de bladeren van de esdoorn kleuren doorgaans geel in de herfst. Het exemplaar voor mijn voorkamer is de miezerigste van het stel. Zijn bladerkroon zit vol met gaten en meer dan de helft is roestig blad. In die boom huizen de halsbandparkieten en zit regelmatig een reiger mij te bespieden.

De andere twee esdoorns staan wat verder weg en lijken veel op elkaar. Ze zijn minder hoog, zitten redelijk goed in het blad en kleuren nu prachtig geel. Maar als die roestige bladeren er niet afvallen of afwaaien, verhindert dat ze om nieuw blad te vormen. Het moet dus flink gaan stormen, want anders wordt mijn miezerige esdoorn nog miezeriger.

Het raadsel is nu hoe vier bomen van dezelfde soort, die dichtbij elkaar staan zich zo verschillend kunnen ontwikkelen. Iets vergelijkbaars trof me deze zomer op de Mokerhei, die door hitte en droogte oranje was in plaats van paars. Daar stond een jonge lijsterbes, die ook geheel oranje was verkleurd en waarvan de bessen zwart waren geworden. Vlak daarnaast stond nog een andere, jonge lijsterbes geheel in het groen en met felrode bessen. Waarom legt een van die twee boompjes het af in deze barre omstandigheden en floreert de andere?

Ik begrijp wel dat er vele factoren in het spel zijn die van invloed zijn op groei en bloei van bomen, maar als de omstandigheden nu ongeveer gelijk zijn: wat bepaalt dan de uitslag? Misschien iets dat onder de grond gebeurt. Als ik het wel heb heeft onze hoofdredacteur in Wageningen gestudeerd, maar of hij daar iets over bomen geleerd heeft betwijfel ik. Hij zal dus het antwoord ook niet weten.

Voor mijn bomen in het plantsoen kan ik nog bedenken dat de voortvarende ontwikkeling van die ene boom de oorzaak is van de miserie van de andere bomen. Hij neemt wellicht al het licht weg en heeft zo’n enorm wortelstelsel gevormd dat die andere helemaal geen wortels meer kan maken en dus mogelijk binnenkort in zijn geheel zal omwaaien.

Heel veel mensen hebben iets met bomen. Ze planten ze als aandenken, maken misbaar als er één omgehakt moet worden, dansen en zingen er omheen, praten ermee, bouwen er hutten in om dichter bij de natuur te zijn en laten hun hond er tegenaan piesen. Toch kunnen zij meestal geen eik van een beuk onderscheiden. Als je van ze houdt hoeft dat natuurlijk ook niet, maar vreemd is dat wel. Als je je kinderen uit elkaar kan houden, moet je toch ook weten met welke boom je in gesprek bent geweest. Ik denk trouwens niet dat ik bij zo’n spiritueel type moet zijn om mijn bomenraadsel opgelost te krijgen.

------
Het plaatje is van de schrijfster


© 2018 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "In de tuin" -
Bezigheden > In de tuin
Raadselachtig Katharina Kouwenhoven
1603BZ RaadselIn het plantsoentje tegenover mijn huis bevindt zich een zeer oude kastanjeboom die prachtig bloeit maar nooit vrucht draagt. In een denkbeeldig vierkant daaromheen staat op elke hoek een esdoorn. Die esdoorns, hoewel ze dichtbij elkaar staan, gedragen zich alle vier anders.

De esdoorn tegenover mijn slaapkamer, verreweg de grootste van de vier, zit het dichtst in het blad en bloeit altijd het eerste (de esdoorn bloeit voordat hij blad schiet). Op dit moment is hij nog helemaal groen en vol, met hier en daar wat roestige bladen en een enkel rood blad. Dat is opmerkelijk, want de bladeren van de esdoorn kleuren doorgaans geel in de herfst. Het exemplaar voor mijn voorkamer is de miezerigste van het stel. Zijn bladerkroon zit vol met gaten en meer dan de helft is roestig blad. In die boom huizen de halsbandparkieten en zit regelmatig een reiger mij te bespieden.

De andere twee esdoorns staan wat verder weg en lijken veel op elkaar. Ze zijn minder hoog, zitten redelijk goed in het blad en kleuren nu prachtig geel. Maar als die roestige bladeren er niet afvallen of afwaaien, verhindert dat ze om nieuw blad te vormen. Het moet dus flink gaan stormen, want anders wordt mijn miezerige esdoorn nog miezeriger.

Het raadsel is nu hoe vier bomen van dezelfde soort, die dichtbij elkaar staan zich zo verschillend kunnen ontwikkelen. Iets vergelijkbaars trof me deze zomer op de Mokerhei, die door hitte en droogte oranje was in plaats van paars. Daar stond een jonge lijsterbes, die ook geheel oranje was verkleurd en waarvan de bessen zwart waren geworden. Vlak daarnaast stond nog een andere, jonge lijsterbes geheel in het groen en met felrode bessen. Waarom legt een van die twee boompjes het af in deze barre omstandigheden en floreert de andere?

Ik begrijp wel dat er vele factoren in het spel zijn die van invloed zijn op groei en bloei van bomen, maar als de omstandigheden nu ongeveer gelijk zijn: wat bepaalt dan de uitslag? Misschien iets dat onder de grond gebeurt. Als ik het wel heb heeft onze hoofdredacteur in Wageningen gestudeerd, maar of hij daar iets over bomen geleerd heeft betwijfel ik. Hij zal dus het antwoord ook niet weten.

Voor mijn bomen in het plantsoen kan ik nog bedenken dat de voortvarende ontwikkeling van die ene boom de oorzaak is van de miserie van de andere bomen. Hij neemt wellicht al het licht weg en heeft zo’n enorm wortelstelsel gevormd dat die andere helemaal geen wortels meer kan maken en dus mogelijk binnenkort in zijn geheel zal omwaaien.

Heel veel mensen hebben iets met bomen. Ze planten ze als aandenken, maken misbaar als er één omgehakt moet worden, dansen en zingen er omheen, praten ermee, bouwen er hutten in om dichter bij de natuur te zijn en laten hun hond er tegenaan piesen. Toch kunnen zij meestal geen eik van een beuk onderscheiden. Als je van ze houdt hoeft dat natuurlijk ook niet, maar vreemd is dat wel. Als je je kinderen uit elkaar kan houden, moet je toch ook weten met welke boom je in gesprek bent geweest. Ik denk trouwens niet dat ik bij zo’n spiritueel type moet zijn om mijn bomenraadsel opgelost te krijgen.

------
Het plaatje is van de schrijfster
© 2018 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2