archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Bezigheden > Lopen delen printen terug
Hoe belangrijk is ordening? Frits Hoorweg

1612BZ OrdeningEen tentoonstelling met werk geïnspireerd op lange wandelingen door afgelegen gebieden, daar moest ik heen. Op naar Museum de Pont in Tilburg, waar (tot 16 juni) een aanzienlijke hoeveelheid ruimte is vrijgemaakt voor het werk van Richard Long. De expositie bestaat voor een belangrijk deel uit op een prettige manier geordende stenen. Het zijn het soort stenen dat je bij een wandeling zou kunnen tegenkomen, maar hier zijn ze in een patroon neergelegd, of gezet. De ene keer een ovaal de andere keer in een cirkel, soms liggen de stenen plat, dan staan ze rechtop. Het gaat om zeven verschillende groepen en die hebben natuurlijk nogal wat ruimte nodig. Aan de wanden hangen hier en daar wat foto’s en een enkele overpeinzing.

Bij mij brachten die nauwelijks herkenning teweeg, wel drong zich een eigen overpeinzing op. Bij wandelingen in Engeland ben ik ook nogal eens op hoogvlaktes waar weinig groeide geweest. Rotsblokken en losse stenen liggen er her en der verspreid, soms heeft ‘de mens’ er een stapeltje van gemaakt, misschien wel om één of andere godheid te eren. Nooit is het bij mij zelf opgekomen om dat wat links en rechts verspreid lag in een bepaald patroon te gaan ordenen. Waarom eigenlijk niet? Het is namelijk een vrij normale reflex, kijk maar naar de bouwwerken die kinderen maken op het strand. Misschien kwam het wel doordat mijn gedachten in beslag werden genomen door het vervolg van de wandeling. ‘We moeten hier meteen links naar beneden en dan verderop weer even een stukje klimmen. Laten we maar een beetje opschieten dan komen we misschien nog rond etenstijd in onze volgende B&B aan.’

Uit een stuk van Joke Wolf in Trouw (19-2-2019) haalde ik trouwens nog wat aardige weetjes over de totstandkoming van deze kunstwerken: ‘Long bestelt zijn materiaal heel eenvoudig bij een Engelse steengroeve. Aan de plaatsing van de stenen stelt hij niet veel eisen. Het museum krijgt een diagram waarop staat hoe de stenen ongeveer moeten liggen.’ Ook over de bedoeling liet hij zich nogal laconiek uit: ‘Mensen maken die vormen al zolang ze er zijn, ook in de natuur komen die vormen terug. Dat is de enige boodschap die ik ermee wil vertellen.’

Grappig wel dat zo’n tentoonstelling juist in Tilburg is. Ordening is niet de eerste karakteristiek die bij me opkomt als het over die stad gaat. Omdat ik er nu toch was maakte ik aansluitend een stadswandeling, die ik uit een ANWB-gidsje haalde (inmiddels al weer 10 jaar oud) met als thema architectuur. Ik probeerde met aandacht te kijken naar (en te lezen over) de vermelde objecten. Om te beginnen naar De Pont zelf, dat (las ik) ooit een groot laag gebouw van wolspinnerij Thomas de Beer was en is verbouwd tot particulier museum. Natuurlijk vergaapte ik mij ook aan de toren van Interpolis en de zacht glooiende stationskap van Koen van der Gaast. Ja, en laat ik ook het gebouw van Popcentrum 013 niet vergeten, ontworpen door Benthem & Crouwel.

Eigenlijk ben ik minder geschikt voor architectuurwandelingen. De namen van de ontwerpers zeggen mij niet zoveel en op de onvermijdelijke vraag ‘vind ik dit mooi?’ heb ik meestal geen antwoord. Wat mij wel opviel was dat de stad Tilburg een nogal warrige structuur heeft. Daar is een simpele historische verklaring voor. De stad is ontstaan uit een verzameling boerendorpen, waar men vooral leefde van de schapenteelt. Vanaf ongeveer 1850 werd de open ruimte tussen die dorpen volgebouwd met textielfabrieken. Een eeuw later begon de neergang van de textielindustrie.

Ziedaar de simpele verklaring voor de structuur van Tilburg, of eigenlijk het ontbreken daarvan. De oude gebouwen zijn soms ingrijpend verbouwd, dat zijn naast de spectaculaire nieuwbouw de bezienswaardigheden die vooral in het gidsje worden vermeld. Maar daarnaast zijn er ook nog heel veel gewone oude gebouwen, waar weinig bijzonders mee is gebeurd en waar men ook een andere bestemming voor heeft gevonden. Het resultaat zou je een ratjetoe kunnen noemen, maar mij bevalt dat eigenlijk wel.

Het belang van ordening moet vooral niet overschat worden!

--------
Het plaatje is van Petra Busstra


© 2019 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "Lopen" -
Bezigheden > Lopen
Hoe belangrijk is ordening? Frits Hoorweg
1612BZ OrdeningEen tentoonstelling met werk geïnspireerd op lange wandelingen door afgelegen gebieden, daar moest ik heen. Op naar Museum de Pont in Tilburg, waar (tot 16 juni) een aanzienlijke hoeveelheid ruimte is vrijgemaakt voor het werk van Richard Long. De expositie bestaat voor een belangrijk deel uit op een prettige manier geordende stenen. Het zijn het soort stenen dat je bij een wandeling zou kunnen tegenkomen, maar hier zijn ze in een patroon neergelegd, of gezet. De ene keer een ovaal de andere keer in een cirkel, soms liggen de stenen plat, dan staan ze rechtop. Het gaat om zeven verschillende groepen en die hebben natuurlijk nogal wat ruimte nodig. Aan de wanden hangen hier en daar wat foto’s en een enkele overpeinzing.

Bij mij brachten die nauwelijks herkenning teweeg, wel drong zich een eigen overpeinzing op. Bij wandelingen in Engeland ben ik ook nogal eens op hoogvlaktes waar weinig groeide geweest. Rotsblokken en losse stenen liggen er her en der verspreid, soms heeft ‘de mens’ er een stapeltje van gemaakt, misschien wel om één of andere godheid te eren. Nooit is het bij mij zelf opgekomen om dat wat links en rechts verspreid lag in een bepaald patroon te gaan ordenen. Waarom eigenlijk niet? Het is namelijk een vrij normale reflex, kijk maar naar de bouwwerken die kinderen maken op het strand. Misschien kwam het wel doordat mijn gedachten in beslag werden genomen door het vervolg van de wandeling. ‘We moeten hier meteen links naar beneden en dan verderop weer even een stukje klimmen. Laten we maar een beetje opschieten dan komen we misschien nog rond etenstijd in onze volgende B&B aan.’

Uit een stuk van Joke Wolf in Trouw (19-2-2019) haalde ik trouwens nog wat aardige weetjes over de totstandkoming van deze kunstwerken: ‘Long bestelt zijn materiaal heel eenvoudig bij een Engelse steengroeve. Aan de plaatsing van de stenen stelt hij niet veel eisen. Het museum krijgt een diagram waarop staat hoe de stenen ongeveer moeten liggen.’ Ook over de bedoeling liet hij zich nogal laconiek uit: ‘Mensen maken die vormen al zolang ze er zijn, ook in de natuur komen die vormen terug. Dat is de enige boodschap die ik ermee wil vertellen.’

Grappig wel dat zo’n tentoonstelling juist in Tilburg is. Ordening is niet de eerste karakteristiek die bij me opkomt als het over die stad gaat. Omdat ik er nu toch was maakte ik aansluitend een stadswandeling, die ik uit een ANWB-gidsje haalde (inmiddels al weer 10 jaar oud) met als thema architectuur. Ik probeerde met aandacht te kijken naar (en te lezen over) de vermelde objecten. Om te beginnen naar De Pont zelf, dat (las ik) ooit een groot laag gebouw van wolspinnerij Thomas de Beer was en is verbouwd tot particulier museum. Natuurlijk vergaapte ik mij ook aan de toren van Interpolis en de zacht glooiende stationskap van Koen van der Gaast. Ja, en laat ik ook het gebouw van Popcentrum 013 niet vergeten, ontworpen door Benthem & Crouwel.

Eigenlijk ben ik minder geschikt voor architectuurwandelingen. De namen van de ontwerpers zeggen mij niet zoveel en op de onvermijdelijke vraag ‘vind ik dit mooi?’ heb ik meestal geen antwoord. Wat mij wel opviel was dat de stad Tilburg een nogal warrige structuur heeft. Daar is een simpele historische verklaring voor. De stad is ontstaan uit een verzameling boerendorpen, waar men vooral leefde van de schapenteelt. Vanaf ongeveer 1850 werd de open ruimte tussen die dorpen volgebouwd met textielfabrieken. Een eeuw later begon de neergang van de textielindustrie.

Ziedaar de simpele verklaring voor de structuur van Tilburg, of eigenlijk het ontbreken daarvan. De oude gebouwen zijn soms ingrijpend verbouwd, dat zijn naast de spectaculaire nieuwbouw de bezienswaardigheden die vooral in het gidsje worden vermeld. Maar daarnaast zijn er ook nog heel veel gewone oude gebouwen, waar weinig bijzonders mee is gebeurd en waar men ook een andere bestemming voor heeft gevonden. Het resultaat zou je een ratjetoe kunnen noemen, maar mij bevalt dat eigenlijk wel.

Het belang van ordening moet vooral niet overschat worden!

--------
Het plaatje is van Petra Busstra
© 2019 Frits Hoorweg
powered by CJ2