archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Een avondje uit Reinier van Delden

1605BZ FilmdoekIk ging weer eens naar de bioscoop.
Het was al een tijdje terug.
Ik had mij er op verheugd.
Nou was die film niet geschikt voor jongere kijkers.
En ook niet voor oudere, zo bleek.
Het was zo’n filmhuisfilm.
Met expliciete scenes.
Confronterend wellicht.
Maar er werd nergens omheen gedraaid.
Recht voor z’n raap.

Afijn, ik kocht een kaartje.
Hing mijn jas op.
En ging netjes in de rij staan.
Een vrijwilligster scande mijn kaartje.
Zo gaat dat tegenwoordig.
Ouderwets afscheuren is er niet meer bij.
Maar goed, ik naar binnen.
Die zaal in.
Een geïmproviseerde bioscoop.
Eigenlijk een theatertje.
Her en der wat aanpassingen.
En voilà, je kon er film kijken.

De film werd ingeleid door de voorzitster van de filmclub.
Een lezeres van de Margriet.
Daar deed ze mij nog het meest aan denken.
En als ik zo eens om mij heen keek, las de rest dat ook.
Allemaal dames op leeftijd.
Een enkele man.
Weduwen en weduwnaars.
Daar kwam het eigenlijk op neer.
Goedbeschouwd alsof ik een kerkdienst bijwoonde.
Dat gevoel bekroop mij.
Nou ja, er werd ons het een en ander uitgelegd.
Wat ons te wachten stond.

Veel seks!
En toen begon het gelazer al.
Het gegiechel.
Geroezemoes.
Af en toe een lachsalvo.
Want zij waren een avondje uit.
En dan moest er gelachen worden.
Het licht dimde.
De film startte.
En ik wou naar huis.
Te confronterend.
Die mensen in de zaal.

---------
De op het witte doek geprojecteerde figuur is Reinier. Het portret is geleend van de omslag van zijn boek: 'Zonder al te veel pretenties'. De omslag is gemaakt door Martje Smith en Joren Hans


© 2018 Reinier van Delden meer Reinier van Delden - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Een avondje uit Reinier van Delden
1605BZ FilmdoekIk ging weer eens naar de bioscoop.
Het was al een tijdje terug.
Ik had mij er op verheugd.
Nou was die film niet geschikt voor jongere kijkers.
En ook niet voor oudere, zo bleek.
Het was zo’n filmhuisfilm.
Met expliciete scenes.
Confronterend wellicht.
Maar er werd nergens omheen gedraaid.
Recht voor z’n raap.

Afijn, ik kocht een kaartje.
Hing mijn jas op.
En ging netjes in de rij staan.
Een vrijwilligster scande mijn kaartje.
Zo gaat dat tegenwoordig.
Ouderwets afscheuren is er niet meer bij.
Maar goed, ik naar binnen.
Die zaal in.
Een geïmproviseerde bioscoop.
Eigenlijk een theatertje.
Her en der wat aanpassingen.
En voilà, je kon er film kijken.

De film werd ingeleid door de voorzitster van de filmclub.
Een lezeres van de Margriet.
Daar deed ze mij nog het meest aan denken.
En als ik zo eens om mij heen keek, las de rest dat ook.
Allemaal dames op leeftijd.
Een enkele man.
Weduwen en weduwnaars.
Daar kwam het eigenlijk op neer.
Goedbeschouwd alsof ik een kerkdienst bijwoonde.
Dat gevoel bekroop mij.
Nou ja, er werd ons het een en ander uitgelegd.
Wat ons te wachten stond.

Veel seks!
En toen begon het gelazer al.
Het gegiechel.
Geroezemoes.
Af en toe een lachsalvo.
Want zij waren een avondje uit.
En dan moest er gelachen worden.
Het licht dimde.
De film startte.
En ik wou naar huis.
Te confronterend.
Die mensen in de zaal.

---------
De op het witte doek geprojecteerde figuur is Reinier. Het portret is geleend van de omslag van zijn boek: 'Zonder al te veel pretenties'. De omslag is gemaakt door Martje Smith en Joren Hans
© 2018 Reinier van Delden
powered by CJ2