 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
 |
 |
Nummer 14
Jaargang 21
18 april 2024
Nummer 15 verschijnt op
9 mei 2024 |  |
|
| Bezigheden > In de tuin |
delen printen 
terug 
|
|
|
|
|
|
|
Noem me maar Chi |
Han Busstra |
|
|
 Hallo rustige leunstoel-lezers.
Ik ben een Haagse vleermuis van de orde ‘Chiroptera’, noem me maar ‘Chi’. Afgelopen zomer had ik, om maar direct van wal te steken, de vaste gewoonte om, vooral in het Zuiderpark, bij vlees en allerlei lekkere hapjes etende mensen, rustig mijn beurt af te wachten. Nou, dat viel vies tegen!
Vroeger kwamen er nog wel eens nachtvlinders, meikevers, muggen, en ga zo maar door op af ... warmte en licht, je kent dat wel, hun laatste dansje makend rond het flakkerende en nasmeulende vuurtje. Een traktatie, licht aangeschroeid, met geflambeerde vleugeltjes nog naspartelend, feestjes waren het!
Maar ik wachtte deze zomer veelal tevergeefs, wat vliegen op vleesrestjes, een paar mugjes, nee, het was een ‘hongerzomertje’ voor mij! En hangend aan een tak lees ik soms stiekem mee op die verlichte plaatjes waar ik jullie allemaal mee zie zitten! Ik weet van de Dierenpartij, dat ik beschermd ben, insecticiden, opwarming van de aarde … allerlei acties en protesten ... maar, wat schiet ik er mee op?
Ik ben niet achterlijk hoor, ik ben niet zo als m'n bloedlinke, zuigende neefjes in Zuid-Amerika! Die verpesten het voor ons, normale nette vleermuizen! En die stomme zwarte bang makende plastic Halloween-vleermuizen, alsof we enge duistere wezens zijn ... ik protesteer!
Maar, waar was ik, oh ja, er was bijna hééél goed nieuws! Aan het eind van de zomer, een gezinnetje met kinderen, in het Zuiderpark, op blote voeten in het gras, geen verlichte plaatjes, maar ballen en vliegers! Ik bleef nieuwsgierig hangen, er kwam een zwarte bak uit een fietstas, ijzeren pootjes, zwarte kooltjes en uit een rieten mand met deksel voor op de fiets haalde één van de kinderen triomfantelijk een grote papieren zak en riep heel blij:… ‘INSECTENSNACKS!’
Ik kon het niet geloven, er ging een lichte huivering door mijn smaakpapillen, zou alles toch nog goed komen? Het waren een soort koekjes, balletjes en schijfjes ... .Eind goed al goed? Ik heb er nog pijn in m'n buik van ... . Ik denk met weemoed aan m'n krokante onbespoten nachtvlindertjes, m'n volbloed muggen, of zo'n knapperdekrak meikevertje ... mmmmmm.
Je weet niet wat je mist. (Chi)
--------
|
|
|
|
|
 |
|
 |
| Bezigheden > In de tuin |
| Noem me maar Chi |
Han Busstra |
Hallo rustige leunstoel-lezers.
Ik ben een Haagse vleermuis van de orde ‘Chiroptera’, noem me maar ‘Chi’. Afgelopen zomer had ik, om maar direct van wal te steken, de vaste gewoonte om, vooral in het Zuiderpark, bij vlees en allerlei lekkere hapjes etende mensen, rustig mijn beurt af te wachten. Nou, dat viel vies tegen!
Vroeger kwamen er nog wel eens nachtvlinders, meikevers, muggen, en ga zo maar door op af ... warmte en licht, je kent dat wel, hun laatste dansje makend rond het flakkerende en nasmeulende vuurtje. Een traktatie, licht aangeschroeid, met geflambeerde vleugeltjes nog naspartelend, feestjes waren het!
Maar ik wachtte deze zomer veelal tevergeefs, wat vliegen op vleesrestjes, een paar mugjes, nee, het was een ‘hongerzomertje’ voor mij! En hangend aan een tak lees ik soms stiekem mee op die verlichte plaatjes waar ik jullie allemaal mee zie zitten! Ik weet van de Dierenpartij, dat ik beschermd ben, insecticiden, opwarming van de aarde … allerlei acties en protesten ... maar, wat schiet ik er mee op?
Ik ben niet achterlijk hoor, ik ben niet zo als m'n bloedlinke, zuigende neefjes in Zuid-Amerika! Die verpesten het voor ons, normale nette vleermuizen! En die stomme zwarte bang makende plastic Halloween-vleermuizen, alsof we enge duistere wezens zijn ... ik protesteer!
Maar, waar was ik, oh ja, er was bijna hééél goed nieuws! Aan het eind van de zomer, een gezinnetje met kinderen, in het Zuiderpark, op blote voeten in het gras, geen verlichte plaatjes, maar ballen en vliegers! Ik bleef nieuwsgierig hangen, er kwam een zwarte bak uit een fietstas, ijzeren pootjes, zwarte kooltjes en uit een rieten mand met deksel voor op de fiets haalde één van de kinderen triomfantelijk een grote papieren zak en riep heel blij:… ‘INSECTENSNACKS!’
Ik kon het niet geloven, er ging een lichte huivering door mijn smaakpapillen, zou alles toch nog goed komen? Het waren een soort koekjes, balletjes en schijfjes ... .Eind goed al goed? Ik heb er nog pijn in m'n buik van ... . Ik denk met weemoed aan m'n krokante onbespoten nachtvlindertjes, m'n volbloed muggen, of zo'n knapperdekrak meikevertje ... mmmmmm.
Je weet niet wat je mist. (Chi)
-------- |
| © 2018 Han Busstra |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|