In mijn oude whatsapp berichten lees ik dat ik op 13 oktober 2022 bij Adri Duivesteijn, voormalig Tweede Kamerlid en wethouder in Den Haag en Almere. langs zou gaan om bij een kop koffie weer eens bij te praten. Het volgende bericht dat ik naar Adri stuurde was een foto van een Covid-test. Positief. Ondanks alle vaccinaties had Corona me toch te pakken gekregen. Onze afspraak werd uitgesteld. ‘Wij zoeken een ander mooi moment’, appte Adri. Dat moment is er nooit gekomen. Adri overleed op 17 maart 2023.
In mijn eerste stukje over mijn herinneringen aan Adri Duivesteijn schreef ik: ‘Je
zou met enig gevoel voor drama kunnen zeggen dat hij mijn leven heeft gered.’ Ik moest daar weer aan denken toen ik Jaap Smits autobiografie las. ( Zie
elders in dit nummer.) Jaap Smit en ik blijken een paar zaken gemeen te hebben waarvan ik nog niet op de hoogte was. Zo blijkt hij tenorsax te spelen en daartoe doe ik sinds een aantal jaren ook pogingen. Maar daar gaat het in dit geval niet om. We blijken allebei consultant bij KPMG te zijn geweest. Deze overeenkomst geeft gelijk ook het verschil tussen ons aan: hij werd naar binnen gehaald en ik werd eruit gesmeten.
Consultant
Ik was ook ooit - in 1998 - gevraagd om de overstap te maken naar ‘de consultancy’. Na zeven jaar ‘in de reisinformatie’ te hebben gezeten bij ‘9292’ was ik op zoek naar iets anders. Een medebestuurslid van een stichting waarin ik indertijd in het bestuur zat vroeg me of ik niet bij zijn organisatie, Origin Consulting, wilde komen werken. Wat ik er precies moest gaan doen was wat schimmig, maar het betaalde best en ik kreeg nog een leaseauto op de koop toe. Met drie kinderen en een hoge hypotheek klonk dat te aanlokkelijk om te laten schieten. Ik werd dus consultant. Hoewel ik nog steeds niet precies weet hoe je het vak ‘consultant’ moet definiëren kwam ik bij Origin in een erg leuke club mensen terecht, met een aantal heb ik nog steeds contact, en kreeg ik tal van uiteenlopende klussen te doen. Dat hield echter op toen Origin in 2002 door het Franse automatiseringsbedrijf Atos werd gekocht. In het begin leek er niet veel veranderd te zijn, maar Atos kocht ook KPMG Consulting. De combinatie accountancy en consultancy werd niet langer verenigbaar geacht door de Europese Commissie dus had KPMG zijn 'accounting-poot' te koop aangeboden.
KPMG Consulting
De consequentie was wel dat alle offertes voor het soort opdrachten dat normaal gesproken naar Origin Consulting – en dus mogelijkerwijs naar mij - zou gaan bij KPMG terecht kwam en ik steeds vaker ‘op de bank’ kwam te zitten. Ik probeerde mijn tijd goed te benutten door allerlei documenten van Atos vanuit het Frans in het Nederlands te vertalen, blijkbaar was ik één van de weinige ‘Originals’ die die taal machtig was, maar dat bleek geen gewicht in de schaal te leggen. Toen de Origin-consultants bij de KPMG-consultants moesten worden ondergebracht was ik al geruime tijd niet ‘billable’ geweest en dus moest ik weg. Ik was daar overigens niet uniek in. De wat vrijgevochten 'Originals' pasten niet echt in de 'blauwe pakken-cultuur' van KPMG, dus veel van mijn oude collega's zochten een veilig heenkomen elders.
Jaap Smit schrijft dat hij bij zijn sollicitatieprocedure bij KPMG de vraag kreeg of hij wel goed kon acquireren. Hij beaamde dat. Een dominee, zoals hij, was goed in ‘zieltjes winnen’, dus opdrachten binnenslepen zou ook wel lukken en als je kunt preken kun je ook presentaties houden. Het ging hem verder voor de wind bij KPMG. Ik kon ook best goed presenteren, maar acquireren dat was en is ‘niet zo mijn ding’. Toen ik er met een zak geld werd uitgegooid heb ik nog even geprobeerd om als ZZP’er mijn kostje bij elkaar te scharrelen. Dat ging echter niet best en mijn 'handdruk' begon snel te slinken.
Adri
Uiteindelijk had ik slechts één ‘klant’ en dat was Adri Duivesteijn. Zijn vaste tekstschrijver Fred Feddes was iets anders gaan doen en Adri had iemand nodig die hem kon helpen zijn gedachten op papier te zetten. Ik kreeg die kans en dat klikte fantastisch. Na enige tijd werd ik van ZZP’er met slechts één opdrachtgever ingelijfd als medewerker van de Tweede Kamerfractie van de PvdA.
Iedereen die wel eens ontslagen is weet wat een aanslag dat is op je zelfvertrouwen, om over je bestaanszekerheid en die van je gezin nog maar te zwijgen. Dankzij Adri leefde ik weer helemaal op. Door mijn werk in de Tweede Kamer kon ik me ook op een mooie wijze revancheren. Op een gegeven moment had de ‘partner’ van KPMG die mij eruit gewerkt had een zaaltje in Nieuwspoort gehuurd om iets over Atos/KPMG te presenteren. Hoe hij heette en waar het over ging weet ik niet meer, maar ik nam de gelegenheid te baat om hem hartelijk de hand te gaan schudden om hem te laten zien dat ik mijn ongewenste vertrek bij KPMG overleefd had.
Een blauw pak heb ik nooit gehad.
In De Leunstoel haal ik een aantal herinneringen op aan mijn ervaringen met Adri. Ik ga hierbij vooral af op mijn eigen herinneringen, ondersteund door 'Vanzelfsprekend maar niet normaal', het uitstekende boek over Adri van Winfred en Annelies Haase (2019), Adri's website die nog steeds in de lucht is - https://www.adriduivesteijn.nl/, Adri's boek 'Het Haagse Stadhuis, bouwen in een slangenkuil' (SUN, 1994) https://drive.google.com/file/d/0B84wyoAspaUhejdkSkRBMnp2aEU/view?usp=sharing en de documenten die ik nog op een harde schijf heb staan uit de periode dat ik voor hem werkte toen hij Tweede Kamerlid was (januari 2005 - mei 2006).
----------
De illustratie is van Han Busstra
|