Een aangenaam etensmaal, ... door Maeve van der Steen


		archief vorig nr.lopend nr.
			Nummer 14 Jaargang 21 18 april 2024 Nummer 15 verschijnt op 9 mei 2024

Bezigheden > Koken		delen printen terug


	Een aangenaam etensmaal, ...	Maeve van der Steen
	... zonder spekjes erin * Dat je cholesterolwaarden niet te hoog mogen zijn weet ik al vanaf de jaren zeventig van de vorige eeuw. Cholesterol was toen net ‘uitgevonden’ en mijn moeder moest op dieet. Wat ze het lekkerste ontbijt in de wereld vond (gebakken ei met spek) werd ineens taboe. Ze mocht ook graag een witte boterham besmeren met reuzel, wij kinderen griezelden dan maar ik weet intussen dat dat heel smakelijk kan zijn. Kipfilet was nu het voorgeschreven broodbeleg en de roomboter moest vervangen worden door Becel. Wat een verdriet! We weten inmiddels allemaal dat teveel LDL-cholesterol in je bloed niet goed is en helaas hebben de meeste mensen van boven de zestig daar last van (hoewel ‘last’ een gek woord is want je merkt er niks van). Hoge bloeddruk kan je wel voelen en moet ook bestreden worden. Minder zout gebruiken en aan de bètablokkers. Een dikke buik? Levensgevaarlijk, buikvet heet dat, maar een – inmiddels enige kilo’s afgevallen – kennis vertelde vol trots dat hij buikspek had en dat de dokter dat niet best vond. Ik kreeg meteen associaties met knapperig varkensvlees uit de oven: ‘pork belly’, een Engelse delicatesse die de laatste tijd erg in de mode is, dankzij ons aller Jamie Oliver. Kijk, dat gaan we dus jammer genoeg niet meer eten als we wat ouder en dikker zijn en er zich hoogstwaarschijnlijk de vreselijkste processen in ons lichaam afspelen. Het lijstje ‘fout’ is bekend: vet vlees, vette kaas (dus bijna alle kaas), roomboter, eieren, lever en niertjes … moet ik nog verder gaan? Waarom rood vlees bovenaan staat is me een raadsel, met mager rundvlees is volgens andere betrouwbare lijstjes niks mis, wat cholesterol betreft. Het goede lijstje is ook bekend toch: olie, vette vis – jammer dat een haring dan weer zoveel zout bevat en gerookte zalm ook trouwens – groente, fruit granen … genoeg hierover. We gaan eten. Vooraf een delicaat hapje met rauwe tonijn. Als hoofdgerecht iets zonder vlees, daar waren we als flexitariër toch al mee bezig. Met veel specerijen en groene kruiden. Ik heb me laten vertellen dat als je in India bent en alleen gerechten met groente krijgt, je geen seconde vis of vlees mist, omdat het eten zo overvloedig gekruid is en daardoor bomvol smaak zit. Eerst toch een beetje magere vis: Aziatische Tonijntartaar Dit recept heb ik uit ‘Pauline’s Keuken’ en ik vind het echt een toppertje, om maar in de terminologie van internet te blijven. Zij raadt het aan als voorafje bij het kerstdiner en dat lijkt me een heel goed idee. Er hoort wat slagroom door de mayo, maar dat doen we vandaag niet. Evengoed heerlijk. Voor met zijn tweeën 150 gram verse tonijn 1 el sojasaus 1 el sesamolie 1 el sushi azijn beetje sap van limoen of citroen chilipeper 1 lente-uitje paar takjes koriander of peterselie de wasabimayonaise: een bescheiden el mayonaise ½ tl wasabipasta beetje sap van limoen of citroen De tonijn in kleine blokjes snijden en in een kom doen. Sojasaus, sesamolie, sushi azijn, sap van limoen of citroen en beetje chilipeper er voorzichtig doorheen roeren. In de ijskast zetten. Mayonaise mengen met de wasabipasta (die trouwens maar een paar procent wasabi bevat, de scherpte komt van mierikswortel, als je echte wasabi kan krijgen is dat wel bijzonder lekker) en een beetje sap van limoen of citroen. Snijd de lente-ui in ringetjes. Leg op de bordjes de blokjes tonijn in een elegant bergje neer. Frutsel de wasabimayo er mooi op en omheen, met de uiringetjes (doe alsof je de chef bent van een gerenommeerd restaurant) en versier met grofgesneden koriander. Verrukkelijk fris en pittig, dit hapje. Over naar de eenvoudige hoofdschotel. De ingrediënten hangen een beetje af van wat je in huis hebt. Uitje fruiten (in olie natuurlijk!), teen geplette knoflook toevoegen, ruim kerrie, paprikapoeder en andere kruiden naar smaak erdoor roeren, een rood pepertje en wat geplette komijnzaadjes bijvoorbeeld. Wat tomatenpuree erdoor roeren, ruim water erbij en dan afgespoelde linzen een half uur of langer laten sudderen. Rode linzen, die eigenlijk oranje zijn, zijn sneller gaar dan groene of bruine. Als je een wortel, paprika of eenzaam aardappeltje in huis hebt, kunnen die er in stukjes door. Af en toe kijken of er niet wat water bij moet. Nog makkelijker, in plaats van gedroogde linzen een blik of pot gare bonen van je voorkeur erbij gooien – dan hoeft er maar weinig water bij natuurlijk, wel die eventuele groenten even laten garen eerst. Zo’n blik gemengde bonen Fagioli Misti of gewoon Bonduelle is lekker en ze zijn leuk om te zien. Peterselie, koriander of bieslook erover en serveren met zilvervliesrijst of stukje brood. * Vrij naar Dominee Gremdaat, creatie van Paul Haenen, die zijn preek altijd besluit met: ‘Ik wens u een fijne voortzetting en een aangenaams etensmaal, met spekjes of wat dan ook erin’. --------- Het plaatje is van Han Busstra

meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -

Bezigheden > Koken
Een aangenaam etensmaal, ...	Maeve van der Steen
... zonder spekjes erin * Dat je cholesterolwaarden niet te hoog mogen zijn weet ik al vanaf de jaren zeventig van de vorige eeuw. Cholesterol was toen net ‘uitgevonden’ en mijn moeder moest op dieet. Wat ze het lekkerste ontbijt in de wereld vond (gebakken ei met spek) werd ineens taboe. Ze mocht ook graag een witte boterham besmeren met reuzel, wij kinderen griezelden dan maar ik weet intussen dat dat heel smakelijk kan zijn. Kipfilet was nu het voorgeschreven broodbeleg en de roomboter moest vervangen worden door Becel. Wat een verdriet! We weten inmiddels allemaal dat teveel LDL-cholesterol in je bloed niet goed is en helaas hebben de meeste mensen van boven de zestig daar last van (hoewel ‘last’ een gek woord is want je merkt er niks van). Hoge bloeddruk kan je wel voelen en moet ook bestreden worden. Minder zout gebruiken en aan de bètablokkers. Een dikke buik? Levensgevaarlijk, buikvet heet dat, maar een – inmiddels enige kilo’s afgevallen – kennis vertelde vol trots dat hij buikspek had en dat de dokter dat niet best vond. Ik kreeg meteen associaties met knapperig varkensvlees uit de oven: ‘pork belly’, een Engelse delicatesse die de laatste tijd erg in de mode is, dankzij ons aller Jamie Oliver. Kijk, dat gaan we dus jammer genoeg niet meer eten als we wat ouder en dikker zijn en er zich hoogstwaarschijnlijk de vreselijkste processen in ons lichaam afspelen. Het lijstje ‘fout’ is bekend: vet vlees, vette kaas (dus bijna alle kaas), roomboter, eieren, lever en niertjes … moet ik nog verder gaan? Waarom rood vlees bovenaan staat is me een raadsel, met mager rundvlees is volgens andere betrouwbare lijstjes niks mis, wat cholesterol betreft. Het goede lijstje is ook bekend toch: olie, vette vis – jammer dat een haring dan weer zoveel zout bevat en gerookte zalm ook trouwens – groente, fruit granen … genoeg hierover. We gaan eten. Vooraf een delicaat hapje met rauwe tonijn. Als hoofdgerecht iets zonder vlees, daar waren we als flexitariër toch al mee bezig. Met veel specerijen en groene kruiden. Ik heb me laten vertellen dat als je in India bent en alleen gerechten met groente krijgt, je geen seconde vis of vlees mist, omdat het eten zo overvloedig gekruid is en daardoor bomvol smaak zit. Eerst toch een beetje magere vis: Aziatische Tonijntartaar Dit recept heb ik uit ‘Pauline’s Keuken’ en ik vind het echt een toppertje, om maar in de terminologie van internet te blijven. Zij raadt het aan als voorafje bij het kerstdiner en dat lijkt me een heel goed idee. Er hoort wat slagroom door de mayo, maar dat doen we vandaag niet. Evengoed heerlijk. Voor met zijn tweeën 150 gram verse tonijn 1 el sojasaus 1 el sesamolie 1 el sushi azijn beetje sap van limoen of citroen chilipeper 1 lente-uitje paar takjes koriander of peterselie de wasabimayonaise: een bescheiden el mayonaise ½ tl wasabipasta beetje sap van limoen of citroen De tonijn in kleine blokjes snijden en in een kom doen. Sojasaus, sesamolie, sushi azijn, sap van limoen of citroen en beetje chilipeper er voorzichtig doorheen roeren. In de ijskast zetten. Mayonaise mengen met de wasabipasta (die trouwens maar een paar procent wasabi bevat, de scherpte komt van mierikswortel, als je echte wasabi kan krijgen is dat wel bijzonder lekker) en een beetje sap van limoen of citroen. Snijd de lente-ui in ringetjes. Leg op de bordjes de blokjes tonijn in een elegant bergje neer. Frutsel de wasabimayo er mooi op en omheen, met de uiringetjes (doe alsof je de chef bent van een gerenommeerd restaurant) en versier met grofgesneden koriander. Verrukkelijk fris en pittig, dit hapje. Over naar de eenvoudige hoofdschotel. De ingrediënten hangen een beetje af van wat je in huis hebt. Uitje fruiten (in olie natuurlijk!), teen geplette knoflook toevoegen, ruim kerrie, paprikapoeder en andere kruiden naar smaak erdoor roeren, een rood pepertje en wat geplette komijnzaadjes bijvoorbeeld. Wat tomatenpuree erdoor roeren, ruim water erbij en dan afgespoelde linzen een half uur of langer laten sudderen. Rode linzen, die eigenlijk oranje zijn, zijn sneller gaar dan groene of bruine. Als je een wortel, paprika of eenzaam aardappeltje in huis hebt, kunnen die er in stukjes door. Af en toe kijken of er niet wat water bij moet. Nog makkelijker, in plaats van gedroogde linzen een blik of pot gare bonen van je voorkeur erbij gooien – dan hoeft er maar weinig water bij natuurlijk, wel die eventuele groenten even laten garen eerst. Zo’n blik gemengde bonen Fagioli Misti of gewoon Bonduelle is lekker en ze zijn leuk om te zien. Peterselie, koriander of bieslook erover en serveren met zilvervliesrijst of stukje brood. * Vrij naar Dominee Gremdaat, creatie van Paul Haenen, die zijn preek altijd besluit met: ‘Ik wens u een fijne voortzetting en een aangenaams etensmaal, met spekjes of wat dan ook erin’. --------- Het plaatje is van Han Busstra
© 2019 Maeve van der Steen

	powered by CJ2