archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept delen printen terug
Voorpret? Frits Hoorweg

1610VG VoorpretIneens overviel ons de gedachte dat we vóór Brexit nog een keer naar Londen moesten. Via Internet werd het hotel besproken waar we bijna altijd heen gaan. Het voordeel van een vaste pleisterplaats is dat je vooraf weet welke Ondergrondse je moet nemen om er te komen en waar je een ‘pint’ kunt krijgen. Ach ja, er verandert wel eens iets, maar sommige dingen lijken altijd te blijven.

Vervolgens begon het nadenken over dingen om te gaan doen en dat is heel wat tijdrovender. Want ja, de ordelijkheid waarmee het reisplan wordt aangepakt heerst in mijn verzameling reisboeken allerminst. Ik heb namelijk de neiging om in de loop der tijd leuke oude gidsen en boekjes aan te kopen, voor als we nog een keer naar Londen gaan. Als het zover is moeten die weer bij elkaar worden gezocht en moet ik kiezen wat er meegenomen kan worden. Op die budgetvluchten moet je nu eenmaal oppassen voor ‘overgewicht’.

Zo zit ik nu al weer dagen te bladeren en te lezen in ‘Famous Houses and Literary Shrines of London’, geschreven door A. St. John Adcock, met 59 illustraties van Frederick Adcock. Een boekje dat voor het eerst werd uitgegeven in 1912. De herziene uitgave die ik in mijn bezit heb is uit 1929. Het is grappige lectuur, die mij op het idee heeft gebracht maar eens op Cheyne Walk te gaan kijken. Whistler, Turner, Carlyle en Leigh Hunt hebben er namelijk gewoond, maar het is een voornemen dat het best zou kunnen afleggen tegen ideeën die later nog opkomen.

Onderwijl heeft het boekje mij hier, om een heel andere reden, al danig beziggehouden. Op de eerste binnenpagina heeft de vorige eigenaar van het boekje zijn aanspraken met de vulpen vastgelegd en daar nog een bijzonderheid aan toegevoegd; zie de illustratie rechtsboven. Ik las hier op het eerste gezicht dit:

A.D. van Regteren Altena
Gekocht in Londen, geschenk
aan mijn schoonzoon, die het
boek nooit gelezen heeft.


Allerlei fantasieën gingen door mijn hoofd. Eerst kwam er een heroïsch verhaal bij me op: die schoonzoon heeft het boekje even voor de oorlog gekregen. Bij het uitbreken van de oorlog heeft hij de wijk genomen naar Engeland (Engelandvaarder!). Vervolgens is hij omgekomen bij het fameuze ‘Englandspiel’. Dochterlief wil om begrijpelijke reden liever van dat boekje af en het komt weer terug bij de gever. Triest, maar op een bepaalde manier ook mooi.

Daarna drong zich een heel andere gedachte op: die schoonzoon was een losbol en totaal niet geïnteresseerd in literaire verhalen over Londen. Hij was ook al gauw bij z’n vrouw vertrokken. Het boekje kon ze missen als kiespijn en daarom ging het terug naar de gever. Die het boekje natuurlijk bewaarde, maar niet kon nalaten zijn teleurstelling over die cultuurbarbaar in deze aantekening tot uitdrukking te laten komen.

Op Internet zocht ik naar gegevens over de familie, maar kwam er niet helemaal uit.
Abraham Dirk van Regteren Altena (zoon van Lucas, kassier van de Nederlandse Bank), was rechter en leefde van 1897 tot 1985. Hij trouwde in 1923 met Gerharda Catharina Evers. Ze kregen twee kinderen: Carlos, een zoon, was de ene, maar over de tweede is op het net niets te vinden. (Dat heeft, geloof ik, iets met de bescherming van privacy te maken.)
Ik vroeg Cobi om er eens naar te kijken. Zij is nogal thuis in al dat genealogische gedoe. Al snel kwam ze met een verrassing. ‘Kijk eens goed, er staat niet schoonzoon, maar schoonvader!’ En inderdaad, de d middenin vader lijkt erg op een o, maar er staan duidelijk vijf letters en de v is ook nog enigszins herkenbaar.

Ach die fantasietjes hadden ook wel iets.

-------
Henk Klaren bewerkte de foto zodanig dat hij iets scherper werd, maar niet te.


© 2019 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "De wereldliteratuur roept" -
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept
Voorpret? Frits Hoorweg
1610VG VoorpretIneens overviel ons de gedachte dat we vóór Brexit nog een keer naar Londen moesten. Via Internet werd het hotel besproken waar we bijna altijd heen gaan. Het voordeel van een vaste pleisterplaats is dat je vooraf weet welke Ondergrondse je moet nemen om er te komen en waar je een ‘pint’ kunt krijgen. Ach ja, er verandert wel eens iets, maar sommige dingen lijken altijd te blijven.

Vervolgens begon het nadenken over dingen om te gaan doen en dat is heel wat tijdrovender. Want ja, de ordelijkheid waarmee het reisplan wordt aangepakt heerst in mijn verzameling reisboeken allerminst. Ik heb namelijk de neiging om in de loop der tijd leuke oude gidsen en boekjes aan te kopen, voor als we nog een keer naar Londen gaan. Als het zover is moeten die weer bij elkaar worden gezocht en moet ik kiezen wat er meegenomen kan worden. Op die budgetvluchten moet je nu eenmaal oppassen voor ‘overgewicht’.

Zo zit ik nu al weer dagen te bladeren en te lezen in ‘Famous Houses and Literary Shrines of London’, geschreven door A. St. John Adcock, met 59 illustraties van Frederick Adcock. Een boekje dat voor het eerst werd uitgegeven in 1912. De herziene uitgave die ik in mijn bezit heb is uit 1929. Het is grappige lectuur, die mij op het idee heeft gebracht maar eens op Cheyne Walk te gaan kijken. Whistler, Turner, Carlyle en Leigh Hunt hebben er namelijk gewoond, maar het is een voornemen dat het best zou kunnen afleggen tegen ideeën die later nog opkomen.

Onderwijl heeft het boekje mij hier, om een heel andere reden, al danig beziggehouden. Op de eerste binnenpagina heeft de vorige eigenaar van het boekje zijn aanspraken met de vulpen vastgelegd en daar nog een bijzonderheid aan toegevoegd; zie de illustratie rechtsboven. Ik las hier op het eerste gezicht dit:

A.D. van Regteren Altena
Gekocht in Londen, geschenk
aan mijn schoonzoon, die het
boek nooit gelezen heeft.


Allerlei fantasieën gingen door mijn hoofd. Eerst kwam er een heroïsch verhaal bij me op: die schoonzoon heeft het boekje even voor de oorlog gekregen. Bij het uitbreken van de oorlog heeft hij de wijk genomen naar Engeland (Engelandvaarder!). Vervolgens is hij omgekomen bij het fameuze ‘Englandspiel’. Dochterlief wil om begrijpelijke reden liever van dat boekje af en het komt weer terug bij de gever. Triest, maar op een bepaalde manier ook mooi.

Daarna drong zich een heel andere gedachte op: die schoonzoon was een losbol en totaal niet geïnteresseerd in literaire verhalen over Londen. Hij was ook al gauw bij z’n vrouw vertrokken. Het boekje kon ze missen als kiespijn en daarom ging het terug naar de gever. Die het boekje natuurlijk bewaarde, maar niet kon nalaten zijn teleurstelling over die cultuurbarbaar in deze aantekening tot uitdrukking te laten komen.

Op Internet zocht ik naar gegevens over de familie, maar kwam er niet helemaal uit.
Abraham Dirk van Regteren Altena (zoon van Lucas, kassier van de Nederlandse Bank), was rechter en leefde van 1897 tot 1985. Hij trouwde in 1923 met Gerharda Catharina Evers. Ze kregen twee kinderen: Carlos, een zoon, was de ene, maar over de tweede is op het net niets te vinden. (Dat heeft, geloof ik, iets met de bescherming van privacy te maken.)
Ik vroeg Cobi om er eens naar te kijken. Zij is nogal thuis in al dat genealogische gedoe. Al snel kwam ze met een verrassing. ‘Kijk eens goed, er staat niet schoonzoon, maar schoonvader!’ En inderdaad, de d middenin vader lijkt erg op een o, maar er staan duidelijk vijf letters en de v is ook nog enigszins herkenbaar.

Ach die fantasietjes hadden ook wel iets.

-------
Henk Klaren bewerkte de foto zodanig dat hij iets scherper werd, maar niet te.
© 2019 Frits Hoorweg
powered by CJ2