archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Bezigheden > Koken delen printen terug
Competitie in de keuken Maeve van der Steen

1610BZ KarbonaEr is weer een nieuw grappig televisieprogramma over koken: Herman tegen de rest. Herman den Blijker, je moet van hem houden, sommige mensen doen dat niet en ergeren zich dood aan deze grote dikke man. Ik vind hem grappig met zijn aparte hoofd en boerse en tegelijkertijd Rotterdamse manier van doen. Toegegeven, erg subtiel is hij niet, hij komt soms wat erg bot uit de hoek.

Gelukkig heeft hij zelfspot en dat mag ook wel want er mislukt vaak genoeg het een en ander. Bij zijn pogingen om een restaurant winstgevend te maken bijvoorbeeld, in de reeks Herrie in de keuken liep het niet altijd goed af. Het betreffende restaurant werd verbouwd, de kaart werd vernieuwd, het niet-gemotiveerde personeel werd opgejut of ontslagen en een dreigende echtscheiding van de eigenaren werd op het nippertje voorkomen. Helaas was het na het aanvankelijke succes vaak na een jaar weer uit met de pret en ging de tent alsnog failliet. Intussen hadden we wel weer een lekkere serie gezien.

Kan Herman den Blijker eigenlijk zelf goed koken, vroeg ik me af toen hij in Marseille enthousiast een paar jonge chefs onderwees in het prepareren van een authentieke bouillabaisse (door hem steevast uitgesproken als bouillabaiz met een z aan het eind, terwijl de eindletter een scherpe s is mensen!). Ha, met ‘Herman tegen de rest’ krijgen we de kans om te zien wat hij er zelf van bakt.

De formule is simpel: Herman en een andere bekende kok gaan naar een restaurant dat bekend is om zijn lokale gerechten en ze mogen twee van die specialiteiten proeven. Bijvoorbeeld in Zwitserland kregen hij en Jermain de Rozario capuns voor hun neus, pakketjes met van binnen deeg met stukjes worst en spek en wat kruiden, omwikkeld met snijbiet, die gepocheerd worden.
Capuns, nooit van gehoord. Ga er maar aanstaan, eerst erachter zien te komen wat erin zit en dan proberen ze na te maken! Heerlijk om twee topchefs te zien klooien. Je voelt je als eenvoudige huisvrouw dan wel getroost, ook beroemde koks worstelen regelmatig met de materie.

Daarna wordt het zo mogelijk nog dramatischer: je ziet de eigenaren van het restaurant en hun familie de resultaten van de verrichtingen van onze helden kritisch proeven. Het gemopper is niet van de lucht, mm gaat wel maar lijkt er totaal niet op. Nee dit is echt niet lekker, veel te droog!
De Italianen waren natuurlijk het ergst. Ze keurden beccafico van Herman en Ricardo van Ede, maar als alles niet exact smaakt zoals de beccafico van mama is het bij voorbaat niks.
Dan volgt de jurering, er worden punten uitgedeeld en dat zijn vaker vieren dan achten, soms wordt er zelfs een twee uitgedeeld. De mannen staat het schaamrood op de kaken en ze schieten bij ieder slecht cijfer van pure wanhoop in de lach. Meestal verliest Herman, maar hij blijft sportief.
Een mooi lesje in nederigheid voor brutale mannen.

Aanrader dit programma. En ik ga die capuns zeker een keer proberen te maken, maar vandaag maken we iets supereenvoudigs waarbij je toch moet opletten: een gewoon ribkarbonaadje van het varken.
Het enige wat je nodig hebt is een goede slager, dus we gaan nu eens niet naar de supermarkt. Oh, en aandacht heeft dit simpele stukje vlees ook nodig.
Mijn moeder paneerde ribkarbonaadjes altijd en inderdaad blijven ze dan zeker sappig van binnen, maar zonder jasje kan je ook zorgen dat ze niet droog worden. De kruiden zijn optioneel, naturel met alleen peper en zout kan ook.
Gebakken karbonaadjes

twee ribkarbonaden van een goede slager
peper uit de molen, zout
tijm en rozemarijn, in de hand verkruimeld
of takjes verse tijm en rozemarijn
scheutje olie, klontje boter
theelepel mosterd

Haal het vlees minstens twintig minuten voor je gaat koken uit de koelkast en uit de verpakking, dep af met een stuk keukenpapier.
Strooi er vijf minuten voor het bereiden wat peper en zout op.

Laat in een stevige koekenpan de boter in de olie smelten en lichtbruin worden. Bak het vlees aan één kant een minuut of drie/vier, afhankelijk van de dikte iets langer. Niet te hard bakken maar ook het vuur niet heel laag zetten. Dit soort aanwijzingen lijken onduidelijk en dat zijn ze ook. Er hangt nu eenmaal veel af van de dikte van de pan, de warmtebron, de dikte van het vlees en de smaak van degene die het op gaat eten. Bij koken is ervaring één van de belangrijkste ingrediënten.

Draai de karbonaden om en strooi de kruiden eroverheen.

Houd de pan schuin en giet een paar keer met een lepel het vet over het vlees

Als je denkt dat de binnenkant net gaar is, en de buitenkant er smakelijk en goudbruin gebakken uit ziet, de karbonaden op verwarmde borden leggen. Met een klein scheutje warm water de aanbaksels losroeren, de theelepel mosterd erdoor roeren, even laten uitdampen en over of naast het vlees gieten.

Een mooi nieuw aardappeltje en een groene groente erbij.

Herman tegen de rest, iedere dinsdagavond 21.30 uur RTL4.

-----
Het plaatje is van Han Busstra


© 2019 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
Competitie in de keuken Maeve van der Steen
1610BZ KarbonaEr is weer een nieuw grappig televisieprogramma over koken: Herman tegen de rest. Herman den Blijker, je moet van hem houden, sommige mensen doen dat niet en ergeren zich dood aan deze grote dikke man. Ik vind hem grappig met zijn aparte hoofd en boerse en tegelijkertijd Rotterdamse manier van doen. Toegegeven, erg subtiel is hij niet, hij komt soms wat erg bot uit de hoek.

Gelukkig heeft hij zelfspot en dat mag ook wel want er mislukt vaak genoeg het een en ander. Bij zijn pogingen om een restaurant winstgevend te maken bijvoorbeeld, in de reeks Herrie in de keuken liep het niet altijd goed af. Het betreffende restaurant werd verbouwd, de kaart werd vernieuwd, het niet-gemotiveerde personeel werd opgejut of ontslagen en een dreigende echtscheiding van de eigenaren werd op het nippertje voorkomen. Helaas was het na het aanvankelijke succes vaak na een jaar weer uit met de pret en ging de tent alsnog failliet. Intussen hadden we wel weer een lekkere serie gezien.

Kan Herman den Blijker eigenlijk zelf goed koken, vroeg ik me af toen hij in Marseille enthousiast een paar jonge chefs onderwees in het prepareren van een authentieke bouillabaisse (door hem steevast uitgesproken als bouillabaiz met een z aan het eind, terwijl de eindletter een scherpe s is mensen!). Ha, met ‘Herman tegen de rest’ krijgen we de kans om te zien wat hij er zelf van bakt.

De formule is simpel: Herman en een andere bekende kok gaan naar een restaurant dat bekend is om zijn lokale gerechten en ze mogen twee van die specialiteiten proeven. Bijvoorbeeld in Zwitserland kregen hij en Jermain de Rozario capuns voor hun neus, pakketjes met van binnen deeg met stukjes worst en spek en wat kruiden, omwikkeld met snijbiet, die gepocheerd worden.
Capuns, nooit van gehoord. Ga er maar aanstaan, eerst erachter zien te komen wat erin zit en dan proberen ze na te maken! Heerlijk om twee topchefs te zien klooien. Je voelt je als eenvoudige huisvrouw dan wel getroost, ook beroemde koks worstelen regelmatig met de materie.

Daarna wordt het zo mogelijk nog dramatischer: je ziet de eigenaren van het restaurant en hun familie de resultaten van de verrichtingen van onze helden kritisch proeven. Het gemopper is niet van de lucht, mm gaat wel maar lijkt er totaal niet op. Nee dit is echt niet lekker, veel te droog!
De Italianen waren natuurlijk het ergst. Ze keurden beccafico van Herman en Ricardo van Ede, maar als alles niet exact smaakt zoals de beccafico van mama is het bij voorbaat niks.
Dan volgt de jurering, er worden punten uitgedeeld en dat zijn vaker vieren dan achten, soms wordt er zelfs een twee uitgedeeld. De mannen staat het schaamrood op de kaken en ze schieten bij ieder slecht cijfer van pure wanhoop in de lach. Meestal verliest Herman, maar hij blijft sportief.
Een mooi lesje in nederigheid voor brutale mannen.

Aanrader dit programma. En ik ga die capuns zeker een keer proberen te maken, maar vandaag maken we iets supereenvoudigs waarbij je toch moet opletten: een gewoon ribkarbonaadje van het varken.
Het enige wat je nodig hebt is een goede slager, dus we gaan nu eens niet naar de supermarkt. Oh, en aandacht heeft dit simpele stukje vlees ook nodig.
Mijn moeder paneerde ribkarbonaadjes altijd en inderdaad blijven ze dan zeker sappig van binnen, maar zonder jasje kan je ook zorgen dat ze niet droog worden. De kruiden zijn optioneel, naturel met alleen peper en zout kan ook.
Gebakken karbonaadjes

twee ribkarbonaden van een goede slager
peper uit de molen, zout
tijm en rozemarijn, in de hand verkruimeld
of takjes verse tijm en rozemarijn
scheutje olie, klontje boter
theelepel mosterd

Haal het vlees minstens twintig minuten voor je gaat koken uit de koelkast en uit de verpakking, dep af met een stuk keukenpapier.
Strooi er vijf minuten voor het bereiden wat peper en zout op.

Laat in een stevige koekenpan de boter in de olie smelten en lichtbruin worden. Bak het vlees aan één kant een minuut of drie/vier, afhankelijk van de dikte iets langer. Niet te hard bakken maar ook het vuur niet heel laag zetten. Dit soort aanwijzingen lijken onduidelijk en dat zijn ze ook. Er hangt nu eenmaal veel af van de dikte van de pan, de warmtebron, de dikte van het vlees en de smaak van degene die het op gaat eten. Bij koken is ervaring één van de belangrijkste ingrediënten.

Draai de karbonaden om en strooi de kruiden eroverheen.

Houd de pan schuin en giet een paar keer met een lepel het vet over het vlees

Als je denkt dat de binnenkant net gaar is, en de buitenkant er smakelijk en goudbruin gebakken uit ziet, de karbonaden op verwarmde borden leggen. Met een klein scheutje warm water de aanbaksels losroeren, de theelepel mosterd erdoor roeren, even laten uitdampen en over of naast het vlees gieten.

Een mooi nieuw aardappeltje en een groene groente erbij.

Herman tegen de rest, iedere dinsdagavond 21.30 uur RTL4.

-----
Het plaatje is van Han Busstra
© 2019 Maeve van der Steen
powered by CJ2