|
|
|
|
|
|
|
archiefvorig nr.lopend nr. |
|
|
|
Nummer 6
Jaargang 22
28 november 2024 Nummer 7 verschijnt op 19 december 2024 | |
|
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept |
delen printen
terug
|
|
|
|
|
|
|
De tekst op de afstemschalen ... |
Mas Papo |
|
|
Net over de helft van de kelder had hij een gordijn gespannen. En daarachter: het Heilige der Heiligen. Noch een mens die dit betreden zal, noch een ziel die dit aanschouwen zal, noch een enkel personage dat een blik zal werpen.
Zorgvuldig opgestapeld staan draaitafels, pick-ups, complete grammofoons, dozen met onderdelen, maar vooral radio's. Uitgestald langs de muur op planken, opgehangen aan vele haken, zodat de kostbare verzameling niet neer zou storten. Radio’s met verticale, horizontale en ronde afstemogen, waarvan de spleten smaller werden naarmate de zender beter stond afgestemd. Merken erop met fraaie emblemen, gerenommeerde als Philps, Aristona, Grundig en knoppen zo groot als zijn zakhorloge voor het kiezen van zenders en golflengtes, AM, LW en SW, sommige zelfs al met FM.
Maar het mooiste van alles de tekst op de afstemschalen.... Brussel, Berlijn, Bologna, Moskou, verre oorden die door aan de knoppen te draaien bereikbaar werden. Onbegrijpelijke talen. Oslo, Stockholm, Tallin en dan opeens de vertrouwde stem van Hilversum. Reizen door Europa in zijn tempel met lange stappen of korte stapjes, via morse en ander gepiep naar plots opkomende jazz en dixielandmuziek. Vreemde stemmen, die hard dan weer zacht, alsof de spreker om zijn as draaide, allerlei zaken te berichten hadden, de een nog indrukwekkender dan de ander. Een wals uit Wenen, een polka uit Boedapest en via Praag I naar Radio Lyon.
En ’s avonds laat, als de meeste mensen al waren vertrokken, de meest uiteenlopende volksliederen. Geen muur die in de weg staat, geen gordijn dat zijn ijzeren stop toont. Angstaanjagende geluiden als cirkelzagen door merg en been, afgewisseld door kleurige stemmen uit landen waar hij alleen maar van had gedroomd. ‘Wat zal ik reizen’, zei hij met een wenkbrauw hoog opgetrokken, ‘Ik heb de hele wereld hier in een kleine ruimte, met boeken van voor het gordijn en de geluiden uit de radio's weet en zie ik genoeg van al die verre bestemmingen.’ Al lezend en reizend uitkomend in die vreemde oorden, zo vertrouwd na al die jaren luisteren en kluisteren.
Zijn favoriete radio was eens van zijn vader. De ronde schaalindeling, met natuurlijk de onvermijdelijke steden. Deze radio had iets meegemaakt. In de oorlog hadden de bezetters hem in beslag genomen en in het gebouw van de plaatselijke lagere school gezet. Later was hij om de een of andere wonderbaarlijke reden weer teruggekeerd, na de oorlog. O, kon hij maar praten! Wat zou er verteld worden. Nog meer, beter en vooral verstaanbaarder dan de vreemde stemmen van de zenders van zijn verborgen verzameling.
**************************
De tekening is van Lucia Jonkhoff
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
|
|
|
|
|
|
|
|
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept |
De tekst op de afstemschalen ... |
Mas Papo |
Net over de helft van de kelder had hij een gordijn gespannen. En daarachter: het Heilige der Heiligen. Noch een mens die dit betreden zal, noch een ziel die dit aanschouwen zal, noch een enkel personage dat een blik zal werpen.
Zorgvuldig opgestapeld staan draaitafels, pick-ups, complete grammofoons, dozen met onderdelen, maar vooral radio's. Uitgestald langs de muur op planken, opgehangen aan vele haken, zodat de kostbare verzameling niet neer zou storten. Radio’s met verticale, horizontale en ronde afstemogen, waarvan de spleten smaller werden naarmate de zender beter stond afgestemd. Merken erop met fraaie emblemen, gerenommeerde als Philps, Aristona, Grundig en knoppen zo groot als zijn zakhorloge voor het kiezen van zenders en golflengtes, AM, LW en SW, sommige zelfs al met FM.
Maar het mooiste van alles de tekst op de afstemschalen.... Brussel, Berlijn, Bologna, Moskou, verre oorden die door aan de knoppen te draaien bereikbaar werden. Onbegrijpelijke talen. Oslo, Stockholm, Tallin en dan opeens de vertrouwde stem van Hilversum. Reizen door Europa in zijn tempel met lange stappen of korte stapjes, via morse en ander gepiep naar plots opkomende jazz en dixielandmuziek. Vreemde stemmen, die hard dan weer zacht, alsof de spreker om zijn as draaide, allerlei zaken te berichten hadden, de een nog indrukwekkender dan de ander. Een wals uit Wenen, een polka uit Boedapest en via Praag I naar Radio Lyon.
En ’s avonds laat, als de meeste mensen al waren vertrokken, de meest uiteenlopende volksliederen. Geen muur die in de weg staat, geen gordijn dat zijn ijzeren stop toont. Angstaanjagende geluiden als cirkelzagen door merg en been, afgewisseld door kleurige stemmen uit landen waar hij alleen maar van had gedroomd. ‘Wat zal ik reizen’, zei hij met een wenkbrauw hoog opgetrokken, ‘Ik heb de hele wereld hier in een kleine ruimte, met boeken van voor het gordijn en de geluiden uit de radio's weet en zie ik genoeg van al die verre bestemmingen.’ Al lezend en reizend uitkomend in die vreemde oorden, zo vertrouwd na al die jaren luisteren en kluisteren.
Zijn favoriete radio was eens van zijn vader. De ronde schaalindeling, met natuurlijk de onvermijdelijke steden. Deze radio had iets meegemaakt. In de oorlog hadden de bezetters hem in beslag genomen en in het gebouw van de plaatselijke lagere school gezet. Later was hij om de een of andere wonderbaarlijke reden weer teruggekeerd, na de oorlog. O, kon hij maar praten! Wat zou er verteld worden. Nog meer, beter en vooral verstaanbaarder dan de vreemde stemmen van de zenders van zijn verborgen verzameling.
**************************
De tekening is van Lucia Jonkhoff
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
|
© 2013 Mas Papo |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|