Er zijn grootse plannen om in Amsterdam wat meer kwalitatief hoogstaande toeristen aan te trekken. Ons imago van sex, drugs en rock ‘n’ roll moet wat minder, dat is beter voor de stad. De Wallen krijgen minder hoeren en coffeeshops en meer winkels en sushibars. Met toeristen met een vollere beurs wordt er meer besteed, is de gedachte. Het dieptepunt van het huidige imago vormen de vele grote groepen Nederlandse en buitenlandse bezoekers die zich in Amsterdam laten vollopen en dan helemaal los gaan.
Kort geleden mocht ik meemaken hoe Amsterdam inderdaad de ‘place to be voor bachelors’ is. Eerst stond ik ’s ochtends met een aantal vrijwilligers bij het Centraal Station in ‘I love Amsterdam’-tenue om toeristen de weg te wijzen. In mijn drie uur durende shift telde ik minimaal 9 bachelorgroepen en nog eens 3 henparties, grotendeels uit Engeland. Waarschijnlijk zaten ze ook nog bij elkaar in het vliegtuig. Dit zijn dus de toeristen die we als stad niet meer binnen willen halen. Op mij maakten ze een vrij onschuldige indruk, maar dat kan er ook mee te maken hebben dat er nog geen drank en/of drugs in het spel waren.
De volgende dag kon ik aanschouwen wat er gebeurt als dit soort groepen wél de geneugten van de stad hebben geproefd. Ik was zaterdagavond namelijk zelf met een bachelor aan het eten en drinken op het Thorbeckeplein. Samen met het Rembrandtplein en Leidseplein is dit wel het Mekka van de bachelors. Op een klein gebied zijn alle benodigdheden aanwezig: cafés met genoeg happy hours om laveloos te gaan, een paar coffeeshops voor als het bier niet genoeg is en genoeg gewillige dames om een dansje mee te wagen. Het was inderdaad een stuk minder gemoedelijk dan op de vrijdagochtend, maar gelukkig gebeurde er weinig, behalve wat kapotte bierglazen. Maar de aanwezigheid van dit soort toeristen zorgt niet echt voor een aangename sfeer, dat werd wel duidelijk.
Wat ook duidelijk was, is dat deze toeristen genoeg spenderen, al is het inderdaad niet aan sushi en Gucci, maar aan wiet en drank. De vraag is nu hoe je de positieve economische effecten van deze bezoekers kan vergroten en de negatieve maatschappelijke effecten kan verkleinen. Twee verschillende mensen hadden daar gecombineerd een prachtige oplossing voor. Ten eerste: we maken van de Wallen één groot museum, met actrices achter de ramen (die dronken mannen gaan toch nooit naar binnen) en een joint inbegrepen bij de toegangsprijs. Vervolgens bouw je die Wallen na op een locatie ver van het Centrum, inclusief kroegen en coffeeshops.
Dit klinkt niet eens zo slecht, maar het haalt wel een deel van de stedelijkheid uit de stad en daar moeten we voor oppassen. Misschien is het dus beter gewoon de vrijgezellen naar Amsterdam te laten komen en als je ze niet wil zien, in het weekend de grote uitgaanspleinen en de Wallen te mijden. Buiten die gebieden zullen ze toch niet komen.
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
|