Ergens in de duistere kosmos
ben ik een vallende ster, klaar
om in een zwart gat te verzinken.
Ik heb een burn-out, doof langzaam
uit want ik schitter allang niet meer.
En als Iemand mijn val kan opvangen
zal ik nog miljarden lichtjaren blijven
gloeien uit Dankbaarheid en Liefde.
Maar het is te laat, ik knal reeds
tegen de Aarde aan, de Mens mag
nu alle brokstukken bijeenrapen!
Maar is dat het Einde van de Wereld?
*************************
|